Al voordat er een meter was geschaatst, spatte de heroïek er vanaf in Luleå. Daar, in Zweeds Lapland, kregen de marathonmannen ineens weer te maken met een tegenstander die ze lang niet hadden getroffen: extreme kou. Aan de wat chaotische start stond daarom een bont gezelschap. Onherkenbare mannen met bivakmutsen, gezichten vol tape, glimmend van vaseline of rendiervet. Min twintig of niet, marathonschaatsers rijden.
"Als ze ons vragen tachtig kilometer te rijden, doen we er tachtig. Moeten het er honderd of tweehonderd zijn, dan worden het er honderd of tweehonderd", stelde Ariëns, om nog maar eens de passie van het peloton aan te geven.
Goede beslissing
Het werden er in Luleå tachtig, twintig minder dan de aanvankelijke honderd kilometer. "Goede beslissing", vond Erik Jan Kooiman, de leider in het klassement van de KPN Grand Prix. "In het begin was het allemaal nog wel te doen, maar later in de wedstrijd merkte je dat mannen het moeilijk kregen. Dan is het goed dat we niet nóg twintig kilometer verder moesten."
Niet voor niets verplaatste het peloton zich als een compacte meute over de uitlopers van de Botnische Golf. "In het peloton was het best goed te doen, maar als je alleen kwam te zitten, had je echt een probleem", verklaarde Ariëns, die zelf nog om een paar extra handschoenen vroeg, maar dan met een ander doel. "Mijn kruis bevroor. Dat kunnen we niet hebben natuurlijk. Er moest iets voor."
Die uitleg verklaarde ook het vroege uitstappen van Arjan Stroetinga. "Ik viel en dan is het daarna gewoon heel pittig", stelde de Fries. "Ook als je op kop rijdt, is het gewoon heel erg zwaar, want er staat ook nog wel wat wind."
Solovlucht
Dat verklaarde in ieder geval waarom het peloton tachtig kilometer lang in tact bleef. Natuurlijk waren er vluchtpogingen, maar die strandden allemaal. Ook de solovlucht van Christiaan Hoekstra, die als leider de laatste ronde in ging, maar werd teruggepakt door het peloton onder leiding van de jagende Marcel van Ham.
Ariëns prees zijn secondant, nadat hij in de sprint de winst naar zich had toegetrokken. "Van Ham heeft zoveel werk verricht. Ik denk dat hij een volle ronde op kop van het peloton heeft gereden, en dat is onder deze omstandigheden slopend."
Beste papieren
In de sprint leek aanvankelijk Gary Hekman hard op weg de impasse voor zijn ploeg AB Vakwerk te doorbreken, maar in de laatste meters stak Ariëns hem toch nog voorbij. "Ik ging veel te vroeg en zag uiteindelijk de schaduw van Ariëns komen. Dan probeer je nog aan te zetten, maar dat lukte niet", vertelde Hekman, die heel lang de beste papieren had.
"Ik dacht zelf ook even dat ik 'm ging pakken, maar de baan is heel breed waardoor je makkelijk vrijheid hebt en met veel mensen op een breed stuk kunt rijden. Daar was ik een beetje bang voor en daarom ging ik de sprint al aan op 400 meter en misschien wel eerder. Dat was gewoon te vroeg."
Hekman wist dat hij kansrijk was. "Ik zag Arjan Stroetinga uitvallen, Evert Hoolwerf, Bart Hoolwerf. Dat zijn de pure sprinters, en dat bood mij kansen. Maar als je te vroeg gaat, weet je dat anderen profiteren. Dan baal ik inderdaad enorm van die tweede plaats. Het is al een seizoen van 'net niet', en dit is ook weer zo'n dag."
Voor Ariëns werd het dus 'net wel'. De schaatser uit Wolvega is dit seizoen met zijn team Okay Fashion & Jeans/Interfarms een magneet voor succes, en die werkt ook nog op de poolcirkel. Met zijn sprint verbaasde hij zichzelf wel. "Hekman ging, Schouten zat achter mij. Ik dacht: gewoon mijn eigen sprint rijden. Hekman zat iets te vroeg, dat zag ik wel. In de laatste honderd meter ging ik ineens heel hard op 'm af en toen voelde ik dat ik hem nog kon hebben ook. Dat vond ik wel apart, dat ik hier echte sprinters als Hekman en Schouten klop."
Mooi rijtje
Ariëns zelf was vooral content met de invulling van een klein hiaat op zijn erelijst. Hij won al overal. Op kunstijs, op Oostenrijks natuurijs, en zelfs op Italiaans natuurijs. Maar die ene in Zweden ontbrak nog. "Je ziet dan Frank Vreugdenhil die hier wint, Jouke Hoogeveen, Simon Schouten. Dan denk ik 'verdorie, ik hoor ook in dat rijtje thuis'. Ja, dat vind ik mooi. Maar nu heb ik 'm."
Misschien zat het dan toch in die maaltijd de avond voor de koers. Ariëns zag op het menu van het hotel pasta met zalm staan. "Daar doe je mij echt geen plezier mee. Ben ik samen met Bart Hoolwerf de deur uitgegaan om ergens wat te eten. Moeten we misschien maar vaker doen."
Bekijk hier de volledige uitslag. Meer lezen over marathon? Klik hier!
