Nederland mocht deze keer al als vijfde land naar binnen. Dat kwam doordat de N nogal vooraan in het Koreaanse alfabet staat. De Canadezen moesten heel wat langer wachten… Het was mooi dat Jan Smeekens de vlag mocht dragen. Hij werd hier vorig jaar als eerste Nederlander wereldkampioen op de 500 meter, en we kennen ook nog zijn verhaal van Sotsji, waar hij op 0,012 seconde het goud miste…
Jan zat natuurlijk in het pooltje van rijders die de eerste dagen nog niet in actie hoeven te komen. Bij de Canadezen liep Ted-Jan Bloemen wel mee, ook al rijdt hij morgen al de vijf kilometer. Maar ik snap die keuze wel. Als je op dag één aan de bak moet, kun je niet naar de opening. Maar als je op dag twee rijdt, is het wel te doen. En misschien geeft het hem extra motivatie voor die eerste wedstrijd.
Tekst loopt door onder de foto
Alles bij elkaar vond ik het een fantastisch mooie openingsceremonie. Wij hadden uitstekende zitplaatsen, op de eerste rij voor meneer Bach. Het was een soort feestje van de vrede, met Noord- en Zuid-Korea als één team. Wij liepen inderdaad samen, maar onderling contact was er niet. Bij de ijshockeyers is die band er wel, hoorde ik van hun coach, zij hebben onderling veel lol met elkaar.
De zus van de Noord-Koreaanse leider Kim-Jong-un stond niet zo ver van me vandaan op de tribune. Haar aanwezigheid is hier uitgebreid in het nieuws. Zo was er ook veel aandacht voor het optreden van een Noord-Koreaanse band hier bij de officiële ontvangst in het olympisch dorp. Ik zie het allemaal op tv, waar ze ook uitgebreid lieten zien dat de zus van Kim vlakbij PyeongChang overnacht op een Noord-Koreaans cruiseschip.
Hartstikke leuk allemaal, ik ben vooral blij dat de Spelen begonnen zijn. De afgelopen dagen heb ik het druk gehad in de mixed zone. Er komen veel aanvragen voor interviews en niet alleen vanuit Nederland. Het is wel wennen om niet meer over mezelf te hoeven praten, maar vooral over mijn rijders. Hoe het met mij gaat? Uitstekend. Ik heb niet meer de benen van vier jaar geleden, haha. Ze voelen net alsof ik een uur in bad heb gelegen. Ik voel me lekker ontspannen.
Tekst loopt door onder de foto
We kijken met zijn allen uit naar twee weken prachtige schaatssport. Ik ben onder meer heel benieuwd ben naar de verrichtingen van mijn clubgenootje Esmee Visser op de vijf kilometer. Maar eerst komen de mannen op die afstand in actie, morgen dus. Daar kan er eigenlijk maar eentje winnen: Sven Kramer. Hij moet er mentaal op voorbereid zijn dat ie weer een toprace neerlegt. Want haalt hij slechts zilver, dan zal ie niet blij zijn.
Wij zetten op de vijf kilometer met Seung-hoon Lee in op een plaatsje in de top 6. Op basis van recente resultaten kun je niet verwachten dat hij op het podium komt. Maar eigenlijk verbaast me dat wel. Als ik hem tijdens trainingen zie, vind ik het gek dat hij in wedstrijden niet verder komt. Hij rijdt goed, is supergemotiveerd. Wie weet, zorgt hij zondag voor een verrassing...
Dit is het zevende blog van Bob de Jong over de Olympische Spelen in Gangneung. Olympisch kampioen De Jong werkt dit seizoen als assistent-bondscoach voor de Zuid-Koreaanse schaatsploeg.
