Louis Hollaar: 'Hoop niet dat dit de laatste is'
Leeftijd: 20 jaar
Ploeg: Team TalentNED
Afstand: 1500 meter
"Vorig jaar reed ik nog World Cups bij de junioren, een seizoen later mag ik al meedoen bij de senioren. Bij het World Cup kwalificatietoernooi in november ging het al best goed. Ik werd zevende op de 1500 meter dus de kans was best aanwezig dat ik een keer ergens heen mocht als een paar rijders zich zou afmelden. Toen ik in de groepsapp van ons team zag dat ik op de definitieve lijst stond, was ik heel blij. Dat had ik aan het begin van het seizoen nooit verwacht.
Ik wilde dit seizoen vooral beter worden, heel veel leren en PR's rijden. Vorig jaar had ik namelijk geen topseizoen. Ik was aan het begin van vorig seizoen hard gevallen en daar hield ik een hersenschudding aan over. Daarna ben ik te vroeg begonnen met trainen, waardoor het het hele jaar niet echt goed ging. Na het seizoen heb ik vijf weken lang niets gedaan en daarna ben ik langzaam weer begonnen. Gelukkig kon ik bij de KNSB groep aansluiten en dat is uiteindelijk Team TalentNED geworden. Ik heb een goeie zomer gedraaid, train op een hoger niveau dan ik gewend was en dat betaalt zich nu uit op het ijs.
Ik ga de World Cup onbevangen in, moet doen wat ik altijd doe en dat is zo hard mogelijk schaatsen. Ik probeer niet veel anders te doen dan normaal. Het enige verschil is dat het nu niet op een Holland Cup is maar op een World Cup. Mijn doel is om goed te rijden en op wat voor plek ik dan eindig, maakt me niet zoveel uit. Als mensen maar niet zeggen: 'Die jongen had er net zo goed niet heen kunnen gaan', haha. Ik ben benieuwd hoe het er allemaal aan toe gaat. Het is de eerste keer en hoop zeker niet dat het de laatste is. Voor mij is het heel leuk dat deze wedstrijd tussendoor komt, maar na de World Cup gaat het vizier volledig op de NK Afstanden."
Imke Vormeer: 'Mijn seizoen is nu al geslaagd'
Leeftijd: 30 jaar
Ploeg: Team Palet Vastgoedonderhoud
Afstand: 5000 meter
"Als klein meisje droomde ik ervan om in het Nederlandse pak wedstrijden te schaatsen. Komend weekend gaat het daadwerkelijk gebeuren en mag ik op mijn dertigste mijn World Cup-debuut maken. Nee, dat had ik totaal niet meer verwacht, zeker omdat ik vorig jaar heb getwijfeld of ik nog wel door zou gaan. Bij het World Cup kwalificatietoernooi in november ging het al boven verwachting goed. Ik verbeterde op de 3000 en 5000 meter mijn persoonlijke records die ik in 2012 had gereden.
Ik werd zesde op de 5000 meter en toen zeiden mensen al tegen me: 'Je kan best weleens naar de World Cups'. Ik dacht: het zal wel, dat zie ik dan wel weer. Links- en rechtsom hoorde ik wel dat Team Jumbo niet mee zou gaan doen aan de World Cup in Polen, dus ik ging er al een beetje vanuit dat ik erheen zou mogen. Woensdagochtend kreeg ik het goede nieuws. Ik was op dat moment op Schiphol op weg naar Gran Canaria, waar we met een groepje op trainingskamp gingen om ons voor te bereiden op de marathons op de Weissensee.
Vorig jaar had ik mijn baan opgezegd om serieus te gaan trainen in het olympische seizoen. De ambities waren hoog, maar in één jaar tijd maak je niet genoeg grote stappen. Ik merk nu wel dat ik mijn vele trainingsuren van vorig jaar mee heb genomen naar dit jaar. Het gaat nu heel makkelijk en ik schaats lekker. Afgelopen zomer ging het ook al heel goed op de skeelers, dan merk je wel dat de vorm er is. Ik ging dan ook met veel vertrouwen dit seizoen in. Mijn werk bij de fysiotherapie heb ik trouwens dit jaar weer opgepakt, dus ik moest wel even regelen dat ik hierheen kon.
Ik wil vooral genieten van deze wedstrijd. Ik heb geen enkele druk en kan lekker onbevangen starten. Het is niet dat ik niet mijn best hoef te doen, want ik wil natuurlijk hard rijden in de B-groep. Mijn vader en twee broers appten al dat ze me komen aanmoedigen zondag, dat vind ik heel leuk! Dat ik dit überhaupt mee mag maken, vind ik erg bijzonder. Ja, ik kan wel zeggen dat mijn seizoen nu al geslaagd is. Toen ik die dikke tas met kleding van TeamNL zag, besefte ik hoe speciaal het is. Het oranjepak heeft een iets ander en lichter stofje dan ik gewend was, het zit net even wat lekkerder, haha."
Martijn van Oosten: 'Altijd al een laatbloeier geweest'
Leeftijd: 26 jaar
Ploeg: Team IKO
Afstand: 1000 meter
"Een week geleden hoorde ik definitief dat ik mee zou mogen doen aan de World Cup in Polen. Ik had al wel wat geruchten gehoord, maar je moet nog wel de bevestiging krijgen. M'n trainer vertelde het me, er was namelijk zo'n entrylist waar alle Nederlanders op werden aangemeld en daar stond mijn naam bij. Dat vond ik wel gaaf. Natuurlijk ben ik een beetje geholpen door de jongens van Team Jumbo die niet rijden, maar ik heb dit ticket verdiend aan mijn 1.09,50 op de 1000 meter tijdens het World Cup kwalificatietoernooi. Daarmee werd ik achtste en dat betekende dat ik derde reserve zou zijn.
In Nederland is het sowieso heel moeilijk om je te plaatsen en ben je afhankelijk van zo'n selectiewedstrijd. Het is een momentopname, dus je moet op die dag heel goed zijn. Voorheen lukte dat vaak niet, maar nu was ik echt goed die dag. Door de jaren heen ben ik hard blijven trainen en maakte ik steeds kleine stapjes. Ik verbeterde me elk jaar steady tot het niveau waar ik nu ben. Ik had wel het gevoel dat ik op mijn 26e nog zou kunnen debuteren, omdat ik altijd al wel een laatbloeier ben geweest. Pas bij de A-junioren begon ik een beetje mee te doen, al was ik nationaal nooit de beste.
Ik vind het onwijs leuk dat ik mijn debuut mag gaan maken in het internationale veld, maar uiteindelijk kijk ik er ook wel nuchter naar. Het is gewoon een wedstrijd zoals vele anderen. Over iets meer dan drie weken zijn de NK Afstanden en dan wil ik écht goed zijn. Dit is een mooie opbouw daarnaartoe en tevens een mooi meetmoment. Mijn doel komend weekend? Ik wil gewoon een hele goede race rijden aan de hand van technische en strategische aspecten die goed voor me zijn. Wat er dan voor tijd uitrolt, zien we dan wel."
