Hoewel het publiek thuisvoordeel leek te geven aan de Belgische rijders, was dat voor Vosté geen vanzelfsprekendheid. Normaal gesproken traint hij namelijk op de piste in Heerenveen, die toch een stuk breder is dan de krappe baan in Oostende. Even wennen dus: "Twee weken voorafgaand aan het EK was ik al hier om te trainen. Die eerste dagen heb ik wel wat gesukkeld met het gevoel en het kiezen van de wielen, ja."
In tegenstelling tot Vosté had landgenoot Tas wel direct de goede smaak te pakken. "Ik ken de piste van binnen en van buiten. Koud of warm, je hebt alles al gehad op deze piste. Het voelt heel vertrouwd hier." Na drie wedstrijddagen was het niet moeilijk te concluderen dat dat inderdaad het geval was. Dankzij overwinningen op de relay, de twee sprintafstanden en de tijdrit stond de Belgische vier keer op de hoogste trede van het podium.
Extra druk
De benadering van het EK was voor beide rijders wel verschillend, toch beleven ze het toernooi echt als een thuiswedstrijd. Met zijn ouders, schoonfamilie en de rest van de vaste kern waren er voor Vosté veel vertrouwde gezichten langs de baan te vinden. Ook voor Tas was de familie en vriendenkring afgereisd. Alles bij elkaar toch een flinke groep mensen.
Met zoveel aanhang en fans langs de baan leverde dat bij Tas wel extra zenuwen op. "Je wilt het voor het publiek extra goed doen. Maar als je dan wint, deel je dat met zoveel mensen. Dat is een gevoel dat moeilijk te omschrijven is. Het maakt winnen zoveel mooier."
Tijdens de wedstrijden zelf valt die druk helemaal weg. De focus op de wedstrijd neemt het dan over. Tas: "Tijdens de wedstrijd hoor je wel het publiek, maar dat hoor je in het buitenland ook. Of dat nou voor jou is of voor iemand anders, dat is moeilijker om te horen." Vosté: "Het is pas dat je over de meet komt dat je denkt: ik hoor alles."
Favoriete onderdeel
Ondanks zoveel medailles om uit te kiezen, stak er voor Tas één medaille bovenuit. Dat de 22-jarige Vlaming op de 1000 meter de regerend wereldkampioen versloeg, was nog specialer dan het delen van de blijdschap met ploeggenoten Anke Vos en Stien Vanhoutte na de zege op de aflossing. "De 1000 meter is de mooiste. Dat is echt mijn afstand. Ik win ook wel van de wereldkampioen hè. Francesca Lollobrigida, dat is echt een grote naam in de skeelerwereld."
Vosté was uiteraard ook zeer tevreden met zijn gouden medaille, al was hij na de podiumceremonie nog steeds getergd om de beslissing die de jury had genomen op de relay. Een schokgolf ging door het stadion toen de diskwalificatie van de Belgen werd omgeroepen. Een vermeende verkeerde wissel had als gevolg dat de ploeg vanuit kansrijke positie de strijd moest staken.
"Het is een medaille die weg is, want we waren wel op weg naar één, twee of drie. Het was voor de andere jongens leuk geweest om op het podium te komen en ook dat positieve gevoel mee te krijgen. Maar goed, het oordeel van de jury is beslissend."
Met de medaille op de 1000 meter is hij natuurlijk wel blij. Waar hij op het WK genoegen moest nemen met een zesde plaats, was het op het Europees kampioenschap wel raak voor de 24-jarige inlineskater. "Op het WK liep het allemaal net niet, maar nu gelukkig wel. Ik win uiteindelijk ook nog van kop af aan. Dit is mijn afstand en de meest waardevolle medaille."
Klik hier voor alles over het EK Inlineskaten.
