De Nederlandse ploeg beleefde een vliegende start op het EK Inlineskaten in Oostende. Naast goede prestaties van de senioren en junioren hadden ook de jongste leden van het team de smaak goed te pakken. Dankzij uitstekend ploegenspel won Ramona Westerhuis op de eerste dag van het toernooi in België een bronzen medaille op de puntenkoers. Alle reden om de jeugdequipe op te zoeken voor een kleine tactiek-ondervraging over de afvalkoers van dag twee.
Roet in eten
Al in de voorrondes bleek dat het gevaar op een lange koers altijd op de loer ligt. Voor David Holmes was de wedstrijd namelijk vlak na het startschot alweer afgelopen. Hij kwam ongelukkig ten val en kon plaatsing voor de finale al direct uit zijn hoofd zetten. Gelukkig kwamen zijn ploeggenoten Ivo de la Porte en Remo Slotegraaf wel goed door hun serie.
Bij de meisjes zat Evelien Vijn direct na de start goed in de wedstrijd, maar ook zij lag nog voor halfweg koers plots op de grond. "Ik had een ideale positie en reed heel lekker, totdat iemand me opeens van achter vastpakte en naar beneden trok." Dat betekende een snelle exit voor de jongeling, waardoor Laura Qualm en Ramona Westerhuis de finale met zijn tweeën moesten aanpakken.
Tactische bespreking
Met elk een ploeggenoot minder in de wedstrijd werd na de series een tactiek voor de finale besproken. Dat het zware wedstrijden zouden worden tegen de sterke blokken van Italië en Frankrijk was wel duidelijk. "Je wilt altijd profiteren van de vechtende landen en dan hoop je zelf mooi mee te kunnen liften", vertelt De la Porte. "Je probeert elkaar altijd te helpen. Samen naar voren rijden en elkaar ertussen laten als het kan."
Bij de meisjes hadden Qualm en Westerhuis van tevoren het plan bedacht om de tegenstand dwars te zitten. "We wilden samen op kop gaan rijden en het tempo hoog leggen", aldus Qualm. "Ik kwam alleen niet zo lekker voorin, dus dat lukte niet helemaal."
Ondanks de mislukte strategie hadden de twee ploeggenoten zeker wat aan elkaar. "Het geeft een fijner gevoel als je weet dat je niet alleen bent", legt Westerhuis uit. "Laura zei aan het eind nog: 'Ga maar Mo'. Dan is het wel fijn dat je niet hoeft te sprinten. Zij gunde mij echt die afvalling."
Uiteindelijk leverde die aanpak net geen medaille op, maar een vierde plaats. "Dat voelt heel naar. Echt heel zuur, maar gelukkig heb ik al brons." Achter Westerhuis moest Qualm genoegen nemen met de zevende plaats.
Van kop af
Bij de heren pakte Slotegraaf in de eerste rondes van de afvalkoersfinale brutaal de leiding, want die tactiek had hem in de voorronde ver gebracht. Toch bleek die strategie in de finale niet dezelfde uitwerking te hebben. Na enkele rondes op kop kwam het peloton hem voorbij en vond hij zichzelf in laatste positie. Uiteindelijk finishte hij als tiende.
De la Porte pakte het heel anders aan dan zijn ploeggenoot door de koers wat meer van achterin het peloton te beginnen. "In het begin zit je dan nog wel goed, maar op een gegeven moment zit er niemand meer achter en moet je de hele tijd sprinten om niet af te vallen. Dat hield ik een paar keer vol, maar toen was het op."
Met een zevende plaats kon De la Porte terugkijken op een geslaagde avond. "Zevende op mijn eerste EK, daar ben ik hartstikke tevreden mee." Slotegraaf vult aan: "Maar als je er dan toch rijdt, hoop je toch op nét wat meer."
Klik hier voor alles over het EK Inlineskaten.
