Tickets
Shop
Bob de Jong blogt 29 nov 2017

Blog Bob de Jong: 'Fantastisch werken met talenten Chung en Kim'

Hebben jullie tijdens de eerste World Cups ook zo genoten van die jonge gasten uit onze ploeg? Jae-won Chung, pas 16 jaar oud, reed in Heerenveen al 6.20 op de vijf kilometer. Hij doet me sterk aan mijn eigen jonge jaren denken. Na zijn race trok hij snel zijn jackie aan, om op het ijs wat rondjes uit te rijden. Dat deed ik ook altijd: het lekkerste wat er is.

Foto : Martin de Jong

In Stavanger begon Jae-won sterk aan zijn tien kilometer, maar dat kon hij helaas niet vasthouden. Zestien jaar is erg jong voor een tien kilometer, zelf was ik twee jaar ouder bij mijn debuut op die afstand. Ik heb Jae-won na zijn race meteen aan het herstel gezet: de spieren licht belasten, naar de fysio, veel drinken en koolhydraten aanvullen. Zo'n race hakt er stevig in bij een jonge jongen en de volgende dag vlogen zij al door naar Calgary.

Min-seok Kim (18) reed in Heerenveen de tweede tijd op de 1500 meter en debuteerde in Stavanger in de A-groep. Hij werd vierde, hartstikke goed, toch baalde hij stevig. Kim hoopte de eerste Koreaan te worden die een podiumplek reed op de 1500 meter. Nu had hij flink de pest in. Maar ach, die medaille gaat hij echt nog wel een keer pakken.

Voor mij is het fantastisch werken met zulke talenten in het team. En het is fijn om Seung-hoon Lee erbij te hebben, die echt een leermeester voor die gasten is. Ik weet hoe het is om als jonge rijder met de besten mee te doen. Met Seung-hoon kan ik prima sparren. Hij kan mijn ervaringen ook goed vertalen naar de Koreaanse situatie.

Ploegenachtervolging
Met zijn drieën deden Kim, Chung en Lee het natuurlijk uitstekend op de team pursuit in Thialf. Een tijd van 3.40 rijd je niet zomaar. Nederland liet zien dat je echt een team nodig hebt om de beste tijd neer te zetten. Jorrit was niet in besten doen, maar die andere twee reden hem gewoon kapot, alsof ze hem er liever niet bij willen hebben…

Maar ondanks dat ongelukkige optreden in Thialf weet ik één ding zeker: Nederland plaatst zich op de ploegenachtervolging echt wel voor de Spelen. En in Gangneung staan ze straks gewoon weer met een goed team aan de start. Met of zonder Jorrit? Dat weet ik niet. Maar Jorrit in goeden doen is voor het team altijd van grote waarde.

De kaartverkoop voor de Spelen valt nog wat tegen, hoorde ik. Het buitenland is toch wat terughoudend, vanwege onzekerheid over Noord-Korea. Niet nodig, maar dat speelt wel. En de Koreanen zelf lopen niet zo hard voor de sporten waar ze niet goed in zijn. Maar het shorttrack is al helemaal uitverkocht en ook het langebaanschaatsen loopt goed.

Skeleton
Een sport die opkomt is skeleton. Er is nu een Koreaan die het goed doet in de wereldbekers: Yun Sungbin. Die stijgende populariteit is goed voor de Spelen. Net zoals het goed is dat Nederland zich misschien wel plaatst bij curling. Als dat lukt, kunnen ze straks ook stunten. De finale zie ik niet snel gebeuren, maar wat wel mooi zou zijn: Korea-Nederland om de derde plek!

Het voelde wel goed om weer eventjes in Nederland te zijn. Ik ben na Stavanger nog even terug geweest om praktische zaken te regelen. Ik heb een module van mijn trainerscursus afgesloten en mijn DigiD opgehaald. In Nederland krijg je die per post thuis gestuurd, maar als je in het buitenland woont, kun je slechts bij een beperkt aantal ambassades terecht en helaas niet in Seoul.

Hoewel ik in de afgelopen maanden nooit last heb gehad van heimwee, was het niet fijn om weer afscheid te moeten nemen van Nederland. Het voelde echter wel goed om naar mijn rijders terug te gaan, want met die gasten heb ik toch een stevige band met ze opgebouwd. Ja, haha, ik ben al een echte trainer aan het worden.

Belangrijkste zorg
Als trainer ga je anders met elkaar om dan wanneer je ploeggenoten bent. Een teammakker moet je in de wedstrijd verslaan, maar je wilt ook samen lol maken. Als trainer maakt het mij niet uit wie van mijn team het hardste rijdt, als iedereen maar het beste uit zichzelf haalt. Mensen moeten zich goed voelen en dat is nu mijn belangrijkste zorg.

Afgelopen vrijdag heb ik me in Calgary weer bij de ploeg gevoegd. Daar zag ik Jae-won Chung terug. Hij oogde vermoeid. Niet gek, want die tien kilometer van Stavanger is echt zwaar voor hem geweest. We zullen voorzichtig met hem moeten zijn, want het belangrijkste is dat hij tijdens de Spelen op zijn best is. Nog 70 dagen en dan is het zo ver.

Dit is het derde blog van Bob de Jong in aanloop naar de Olympische Spelen in Gangneung. Olympisch kampioen De Jong werkt dit seizoen als assistent-bondscoach voor de Zuid-Koreaanse schaatsploeg. 


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan