Vorig jaar juni ging het snel. Peter Kolder gevraagd om een plan te schrijven voor de Chinese schaatsbond. Zes weken later was alles rond en vloog hij naar zijn nieuwe thuisbasis Changchun. Als bondscoach is hij verantwoordelijk voor zijn eigen selectie van 26 junioren en neosenioren, het opleiden van (assistent-)coaches in zijn team en structuur aanbrengen binnen de schaatsbond. "Er zijn allerlei dingen veranderd in de bond en ze vragen continue voor input," zegt Kolder. "Bijvoorbeeld selectiecriteria, die hebben ze dus niet. Dat werd gewoon verdeeld. Ik ben nu bezig met een document: we pakken China Cup 2, daar gaan we selecteren en dit zijn de regels. Dat hele document is nu een discussiestuk."
Sinds een paar weken is zijn takenpakket uitgebreid en valt ook het teammanagement onder zijn verantwoordelijkheid. Het zijn lange dagen, maar Kolder heeft het ontzettend naar zijn zin in China. "Het is een hele ervaring. Ik hou helemaal niet van de stad, vind ik veel te druk. Als je dan in Peking komt… Daar moest ik echt aan wennen," vertelt de Groninger. "Maar als je vaker en voor langere tijd in zo’n miljoenenstad bent, ga je ook de andere dingen zien. In het begin ben je zo overdonderd door het verkeer, de drukte en het schelden en getoeter. Maar ik zie eigenlijk heel weinig ongelukken. Dus op zich werkt het en ik kijk er nu wel door heen. In Peking hebben ze een fietsenplan en kun je met je telefoon gewoon een fiets pakken en je fietst maar waar je heen wilt. Dan wen je wel aan China."
Jong Oranje
Dit jaar draait de bondscoach zijn eerste volledige seizoen inclusief zomertraining. "De sporters zijn bijna niet gewend om te fietsen. En dat zagen we ook in de fietstest. Ze zijn zo gewend om te hardlopen, dat haal ik er een beetje uit. En dan zie je ze ook met sprongen vooruit gaan. We doen nu duurwerk op het ijs. Dat kon vorig jaar niet met lage lactaten maar nu dus wel. Dat is puur basis. Als je die maar een beetje op orde hebt, wordt schaatsen ook een stuk makkelijker. Dat ervaren ze nu wel."
Zijn loopbaan als schaatscoach begon bij de KNSB waar Kolder van 2002 tot 2010 de selecties van Jong Oranje onder zijn hoede had. Merkt hij veel verschil met de Chinese jeugd? "Bij Jong Oranje komen de rijders op een hoger niveau binnen. Maar aan de andere kant zijn de Chinezen wel gewend om veel meer te doen op jonge leeftijd. Schaatstechnisch kunnen ze nog wel wat leren. Je kunt beter hebben dat je het moet aanleren dan afleren. Het staat zo op die harde schijf bij die jonge gasten. Ze moeten gewoon veel meer doseren. Vraag je een rondje 36 of 35 en dan rijden ze op een gegeven moment toch weer 33’ers. Dan zet ik de training stop."
De nieuwe aanpak is anders dan ze tot nu toe gewend zijn, maar kun je het 'de Nederlandse manier' noemen? "Het heeft veel meer iets van 'wat is topsport?'. Topsport is gewoon het beste op het goede moment," legt Kolder uit. "Vorig jaar hebben ze zichzelf in de vingers gesneden en startplekken verloren voor komend seizoen. Want voor de twee World Cup-wedstrijden van het begin van het seizoen was al bepaald dat het nationale team zou gaan. En dat waren niet de besten. Er zit zoveel politiek in. Het is heel bijzonder. Er wordt harder tegen elkaar gevochten in China dan dat er gevochten wordt met andere landen. Of ik dat er helemaal uit krijg, weet ik niet. De provincie, vergelijkbaar met het Nederlandse gewest, krijgt meer of minder geld op basis van presentaties. Daar moet een dikke streep door. Maar dat gebeurt niet van vandaag op morgen."
Medailles
Kolder is aangesteld tot en met de Winterspelen van 2022 in de Chinese hoofdstad Peking. "Die tijd hebben we ook wel nodig. Want ze willen graag zes gouden medailles halen, dan is vijf jaar wel kort. En het gaat niet alleen met sprint lukken. Massastart, ploegenachtervolging. Wie weet. Er is potentie genoeg." Hij heeft in grote lijnen wel uitgestippeld wat er moet veranderen qua organisatie binnen de bond, maar voor de sporters kijkt hij per seizoen wat het beste is. In zijn contract is al opgenomen dat hij twee jaar aan het roer staat van het ontwikkelingsteam. Na de Spelen in Zuid-Korea gaat de boel op de schop en zal hij wellicht verder gaan als hoofdcoach van een van de seniorenteams. Er wordt nu al uitgekeken naar de Winterspelen in eigen land. In aanloop naar de nieuwe Olympische cyclus zijn twee coaches speciaal teruggevraagd door de Chinese bond. Xiuli Wang was de afgelopen vijftien jaar werkzaam in Canada en ook de huidige shorttrackcoach verbleef jaren in het buitenland.
De jonge rijders leren veel van Kolder, maar leert hij ook iets van hun? Hij schiet in de lach. "Ik leer vooral om geduldiger te worden, haha. China is een goede leerschool. Je kunt je wel druk maken om dingen, en daar ben ik erg goed in, maar dat werkt daar averechts. Dat wil niet zeggen dat ik me niet druk maak. Af en toe moet dat gewoon. Ik ben een aardige dramkont en iemand die het zo wilt hebben en niet anders. Nou, dat werkt niet altijd. Dat leer ik wel. En ik leer een beetje Chinees maar dat mag geen naam hebben."
Hij volgt geen cursus maar pikt gaandeweg wel wat dingen op zoals schaatstermen en herkent over wie of wat gesprekken aan tafel gaan. "Ik krijg af en toe Chinese klanken die zij maken gewoon niet uit mijn mond. Daar hebben ze een hoop lol om. Ik ben goed in namen. Maar dan moet je ze uitspreken en zitten ze je soms aan te kijken. En dan denk je 'ik zeg toch gewoon die naam?' maar dan is de klank net even verkeerd en verstaan ze het niet." Tijdens trainingen heeft Kolder er verder weinig last van. Met handen en voeten, tolken en dingen voor doen en laten voelen maakt hij zijn rijders duidelijk wat de bedoeling is. "Ik heb eigenlijk nog niet een moment gehad dat ik een taalbarrière ervaar. Als iets niet goed gebeurt, stoppen we en leggen we het nog een keer uit. Dat lukt altijd wel." De schaatsers en staf zijn ondertussen bezig met Engels leren.
Forens
In Changchun heeft Kolder een eigen appartement op zes hoog vlakbij de ijsbaan. In het complex wonen alle atleten, vanaf hun twaalfde komen ze daar binnen, en er wordt gezamenlijk gegeten in twee eetzalen. "Dat was mijn grootste vrees. Tijdens zo’n World Cup, het eten… je wilde eigenlijk zo snel mogelijk weer weg uit China. Maar dat kan dus ook anders. Er wordt speciaal voor ons gekookt en ik heb nog nooit zo goed gegeten. De sporters mogen niet buiten de deur eten. Want er is risico op hormonen in het vlees. Al het vlees wordt bij ons gecontroleerd."
Na vijf weken Nederland keert Kolder deze week weer terug. Dit keer gaan zijn vrouw en drie kinderen ook mee om even te kijken in China. Als een echte forens vliegt hij regelmatig naar zijn familie. "Ik pendel wat heen en weer. En ik was anders natuurlijk ook gewend om 200, 250 dagen per jaar van huis te zijn. Tegenwoordig met alle videoverbindingen kun je goed contact onderhouden."
