Group 2
arrow copy Terug
Nieuws 09 feb 2016

'Stamppot komt er hier niet in'

Een nuchtere Drent en een gepassioneerde Italiaanse ontmoetten elkaar jaren geleden op een EK skeeleren. Zij verhuisde naar Hoogeveen, ze trouwden en kregen twee kinderen. Een gesprek met marathonschaatser Ingmar Berga en voormalig skeelerkampioene Valentina Berga-Belloni: "We praten thuis niet veel over de sport."

"In september zijn we acht jaar getrouwd. Op het eindfeest van het EK skeeleren in Duitsland sloeg de vonk over. Toen begonnen we te bellen en ben ik in mijn eentje maar een keer naar Italië gegaan," vat Ingmar Berga, tweevoudig Nederlands kampioen marathonschaatsen op kunstijs, winnaar van het Open NK op de Weissenssee en Europees kampioen skeeleren, samen,  Hij kijkt Valentina aan en neemt een slok van zijn espresso. Ze lachen naar elkaar. We zitten aan de keukentafel in hun huis in Hoogeveen. Op de grond liggen de schaatsjes en skeelers van hun dochters Asia (bijna zes) en Chiara (bijna drie).

Italië vs. Nederland

Valentina, achttienvoudig wereldkampioene en 25-voudig Europees kampioene: "Ik kom uit Ravenna, aan de Adriatische zee. In 2004 ben ik gestopt met skeeleren en ging ik werken op het strand. Toen we anderhalf jaar samen waren, ben ik naar Nederland verhuisd. Het was niet makkelijk om alles achter te laten. Maar inmiddels woon ik hier al bijna tien jaar."

Ingmar: "Na een jaar kon ze al prima Nederlands, na twee jaar sprak ze het goed. Valentina had ook wel door dat als ze het hier leuk wilde hebben, ze de taal snel moest leren. Op verjaardagen werd er in het begin wel Engels gepraat, maar dat hield gauw op."

Wat zien we van beide culturen terug in huize Berga?
Valentina: "We eten altijd Italiaans. We hebben een grote diepvries die vol ligt met verse pasta's."
Ingmar: "De stamppot komt er hier niet in nee, dat hebben we nog geen tien keer gegeten sinds we hier wonen."
Valentina: "Gelukkig ben jij ook niet zo van het Nederlandse eten, dus dat was makkelijk."

Zijn Asia en Chiara meer Nederlandse of Italiaanse kinderen?
Ingmar: "Qua tijden leven ze als Italianen. De kleinste zit om halftien 's avonds nog beneden."
Valentina: "En als we uiteten gaan, gaan ze gewoon mee. Dan zitten ze gerust tot halftwaalf in een restaurant."
Ingmar: "Ze zijn volledig tweetalig opgevoed. Valentina spreekt Italiaans met ze en ik Nederlands."
Valentina: "Maar als we in Nederland zijn, praat Asia alleen in het Nederlands terug. Als er vrienden van Ingmar op bezoek zijn en ze vragen haar iets in het Italiaans te zeggen, doet ze dat echt niet. En als we in Italië zijn, spreek ze weer geen Nederlands."

Asia en Chiara zijn met zulke ouders vast sportief...
Valentina: "Asia wil altijd overal de beste in zijn. Op school, met gym. Dat had ik vroeger ook.
Ingmar: "Ze zijn altijd bezig, ook met skeeleren en schaatsen. Chiara is nog wel heel klein. Asia vindt schaatsen en skeeleren leuk en als dat blijft, moet ze er vooral mee verder gaan. Als ze maar niet gaan paardrijden. Daar heb ik zo'n hekel aan, dan ga ik zeker niet met ze mee, ha."
Valentina knipoogt: "En dat weet Asia ook!"
Ingmar: "Zo heel veel praten we ook niet over de sport thuis, hoor. We vinden het leuk om er andere dingen naast te hebben en veel met vrienden te doen. In het peloton ben ik ook een van de mensen die het meest geniet van het leven. Ik drink 's avonds gerust een biertje. Dat is voor mij belangrijk. Als ik plezier heb, zit ik het best in mijn vel."

Zien jullie jezelf ooit naar Italië verhuizen?
Valentina: "Wie weet. Ik zou er geen problemen mee hebben, ha."
Ingmar: "We moeten eerst maar eens kijken hoe het met de kinderen op school gaat. En al onze vrienden zitten hier. Maar dat strandleven daar is absoluut fijn. En een stuk gezelliger dan hier: na het werk drinken de mensen met elkaar een aperitivo. Italië is ook echt een beetje mijn land geworden. In het begin gingen we heel vaak, maar bij Team A-ware/Fonterra werd het wat strenger. Dan konden we alleen twee weken in juli of augustus gaan. Bij mijn nieuwe ploeg wordt dat wel anders, dus dan zullen we misschien weer vaker die kant op kunnen."

Nieuwe ploeg

Ingmar: "Voor Jillert Anema en de schaatsers was ik naar A-ware/Fonterra gegaan. Een topploeg met een topcoach. Maar de jongens focussen zich steeds meer op de langebaan. Ik wil gewoon marathons winnen. Dit jaar stond ik vaak met maar een of twee schaatsers van de ploeg aan de start, daar had ik geen zin meer in. Ik heb Edward van Dijk zelf opgebeld met de vraag of hij wilde praten. We kwamen er snel uit. Met Peter de Vries, onze nieuwe coach, heb ik al eerder samengewerkt. Dat is goed bevallen. Voor het marathonschaatsen is het ook goed als er meer goede ploegen komen."

Valentina, jij bent bondscoach van de skeelerjunioren. Wat zijn jouw ambities?
Valentina: "Ik vind het coachen van de jeugd heel leuk en ben ook fanatiek. Soms zie ik mezelf schreeuwend terug op een video en dan denk ik: nee, dat kan echt niet! Ik had nooit de ambitie om coach te worden van de senioren. Maar dit seizoen was ik bij het WK en ik vond het zo'n mooi groepje, dat ik dacht: misschien is dat in de toekomst toch wel leuk. We zien het wel. Ik wil ook blijven genieten van mijn twee dochters."

Doelen

Ingmar, je bent 31. Wanneer stop jij met schaatsen?
Ingmar: "Zodra ik niet meer goed mee kan komen met de top. Maar ik hoop nog wel vier of vijf jaar door te kunnen. Dit jaar draaide ik, tot ik rugklachten kreeg, het beste seizoen tot nu toe. Als je vol in het seizoen zit, is het moeilijk om van blessures af te komen, omdat je toch te weinig rust neemt. Ik sta nu eerste in het marathonklassement en heb hem nog nooit gewonnen. Dat moet dus dit jaar gebeuren."

Enig idee wat je daarna zou willen doen?
Ingmar: "Na het schaatsen wil ik in de handel. Ik importeer nu schoenen van Luigino Verducci. Hij sponsorde Valentina vroeger, via haar kwam ik bij hem terecht. Ik wil er wel wat meer mee gaan doen. Hij maakt op maat gemaakte schoenen voor me; voor het schaatsen en skeeleren. Ik heb een paar keer in de week contact met hem. Ik wil de standaardschoenen gaan verkopen, maar we zijn nu ook met fietsschoenen bezig. Het is mooi spul."

Wat staat er tot die tijd nog hoog op je verlanglijstje?
Ingmar: "Ik zou graag een NK natuurijs in Nederland willen winnen. En de 200 kilometer, maar dan ook het liefst in Nederland, ha. En een derde titel op kunstijs. Er zijn er niet veel die er drie hebben. Peter de Vries zei ooit tegen me: 'Het gevoel van winnen krijg je bijna nooit meer terug. Ook niet in het bedrijfsleven. Ga er dus maar zo lang mogelijk mee door.'

Valentina, hoe volg jij de wedstrijden van Ingmar?
Valentina: "Ik volg hem bijna altijd, maar het liefst vanuit de kantine. Marathons zijn zo spannend om naar te kijken."
Ingmar lacht: "Je kijkt bijna altijd, ja! Toen ik Open Nederlands kampioen was geworden op de Weissensee, wist ze niet eens dat ik een wedstrijd had."
Valentina: Ha, ja, ik was in Italië, liep in een shoppingcenter met mijn moeder en de kinderen. Toen belde Alina Stroetinga, de vrouw van Arjan mij op. Zij weet altijd alles. Ze zei: 'Ingmar zit in de kopgroep!' Ik zei: huh, wat is dat en waar is hij dan? Ik had geen idee. Toen belde ze daarna op om te vertellen dat hij had gewonnen."


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan