Beide vrouwen zijn van de partij bij de relay, het sterkste onderdeel van Nederland, en hopen aan de hand van bondscoach Jeroen Otter de finale te halen. Yara van Kerkhof zou in de schaduw van Jorien ter Mors ook individueel kunnen stunten.
De individuele nummers zijn voor Sanne van Kerkhof, met 26 jaar drie jaar ouder dan haar zus, niet weggelegd. Een slepende rugblessure stelt haar alleen in staat om op de aflossing het olympische niveau te halen.
Sanne van Kerkhof was in Vancouver ook al van de partij, maar werd daar vooral aangesproken als de toenmalige vriendin van Ireen Wüst. Toch werd ze met de Nederlandse ploeg al knap vierde op de 3000 meter relay, nu willen de zusjes meer.
Hoe bijzonder is jullie deelname voor de familie?
Sanne: "Heel bijzonder. Toen we vroeger klein waren, speelden we altijd al Olympische Spelen. Het heeft altijd geleefd en nu zitten we al vijf jaar bij elkaar in de ploeg. We leefden er echt naartoe en wilden dat doel samen halen."
Yara: "We hebben het er thuis veel over. Voor de olympische kwalificaties waren mijn ouders best wel zenuwachtig, want ik had me in principe al geplaatst, maar Sanne nog niet. Zij willen ook dat we samen gaan, dus dat was wel extra spannend. Gelukkig is het goed gegaan. Ze zijn trots en komen kijken met mijn oom en tante."
Sanne: "Ze hadden het moeilijk gevonden als er eentje thuis zou blijven ja. We moesten wel alletwee gaan."
Was jij meegereisd als je het niet had gehaald?
Sanne: "Dan was ik ook gegaan om Yara aan te moedigen, maar dan had ik wel over een drempel heen moeten stappen."
Want jij wilde ook individueel presteren, maar dat is geen optie.
Sanne: "Zeker, daar train ik juist voor. Maar door mijn rug zit dat er gewoon niet in, ik haal nu alles eruit wat erin zit. En daar kan ik nog steeds heel erg van genieten hoor, ik kijk niet met weemoed of jaloezie naar Yara. Ik ben gewoon heel trots en ik vind het gaaf dat het haar wel lukt."
Yara: "Als ik zie hoe zij ermee omgaat, dan valt het inderdaad wel mee. Ze kan zo trots naar mij toe komen als ik heb gereden. Dan zie je niet dat ze het moeilijk heeft, dat maakt het voor mij wel wat makkelijker."
Sanne: "Ik ben er wel overheen."
Hoe gaat het eigenlijk met je rug?
Sanne: "Het gaat goed. Ik heb wel pijn en moet daar pijnstillers voor nemen. Ik verzorg mezelf ook extra goed, ga veel wandelen en liggen. Dat zou ik allemaal niet doen als de Spelen er niet aan zouden komen. Ik heb mijn matras ook al uitgeprobeerd en neem dat mee naar Sotsji."
Yara, jij hebt dit seizoen enorme progressie gemaakt op de individuele afstanden. Hoe kan dat?
Yara: "Het is moeilijk te verklaren. Ik ben in ieder geval een stuk meer gaan nadenken over trainen en techniek. Ik houd het makkelijker vol en de rondjes komen vanzelf, ik rijd heel makkelijk. Ik kom ook niet naar de Spelen om in de middenmoot te rijden. Ik wil wel wat laten zien."
Sanne: "Op de Spelen komt er natuurlijk ook een andere druk bij kijken, maar ze heeft laten zien dat ze er goed mee om kan gaan. Aan mijn vertrouwen zal het niet liggen."
De mannen gaan voor goud op de relay, wat zijn jullie verwachtingen?
Yara: "We willen graag in de finale staan. Dat is dit jaar in de World Cups nog niet gelukt, maar we weten dat we het kunnen. We versloegen op het EK al de Italianen en die moeten we nu ook verslaan. Als je in de finale zit, is de kans op een medaille zo groot. Stiekem dromen we van een medaille. We zouden teleurgesteld zijn als we de finale niet halen."
Sanne: "In Vancouver hadden we geluk nodig, nu kunnen we het op eigen kracht. Dat maakt dat we er zoveel zin in hebben."
Sanne, maak jij je nog druk over de homorechten in Rusland?
Sanne: "Het is grappig dat die vraag steeds aan mij gesteld wordt. Je kunt hem ook aan Yara stellen. Als je geen homo bent, vind je het ook vervelend dat een homo in elkaar geslagen wordt. Dus het heeft niet zozeer daarmee te maken, maar dat soort discussies is er altijd voor een Spelen. Ze hebben jaren geleden gekozen voor Sotsji en dan weet je dat dit soort zaken aan de orde komt."
Je bent dus ook niet van plan er iets van te zeggen.
Sanne: "Ik vind het supervervelend en naar, maar als we naar China gaan, horen en zien we ook heel nare dingen. Ik ben heel erg bezig om die prestatie te leveren en zit in de verkeerde positie om er wat aan te doen. Zeker als je er van tevoren mee bezig bent, is het niet goed. Je moet eerst winnen en misschien kun je dan iets zeggen."
Dan uiteraard dezelfde vraag aan Yara. Laat jij daar jouw mening gelden?
Yara: "Als ik er wat aan wilde doen, was ik wel de politiek ingegaan. Ik kom daar om te schaatsen en dat is alles waar ik op dit moment mee bezig ben. Ik kan me er wel druk om gaan maken, maar dat helpt toch niet. Het is onze taak niet, laat de politiek het maar oplossen."