De mannen bouwden een veelbelovende voorsprong op van een meter of tien, maar moesten die later weer uit handen geven. Michel Mulder: “Het is op deze smalle baan heel lastig wisselen. Als je een gat hebt van een meter of tien gaat iedereen ertussen rijden in de wisselzone. Je moet eigenlijk minimaal een voorsprong van vijftien meter hebben.” Zo kon het gebeuren dat de winst verloren ging door een minder goede aflossing.

“We hadden goud in handen, maar je moet ook wat geluk hebben,” aldus Mulder. “Na die achterstand zijn we nog heel goed teruggekomen naar de tweede plek. We hebben in elk geval de Fransen dik achter ons gelaten, die zijn normaliter favoriet.”

Voor zichzelf had Mulder, met brons op de 300 en 500 meter, op meer gehoopt: “Ik heb drie keer op koers voor goud gelegen, en drie keer heb ik het uit handen gegeven. Wel heb ik drie pistemedailles die ik nog nooit behaald heb.”

De Italiaan Fabio Francolini, die al goud heeft op de afval- en de punten/afvalkoers, sprintte naar zijn derde gouden plak, met Andrea Angeletti en Lorenzo Cassioli. Achter hem stelde Mark Horsten in de laatste ronde de zilveren medaille veilig.

“We zijn echt een team op de aflossing. Het niveau is goed, we vinden elkaar makkelijk,” aldus Mark Horsten, die in zijn carrière twee keer eerder een medaille behaalde op de aflossing.

“Als je van tevoren had gezegd dat we zilver en brons zouden behalen op dit baantje, dat ons eigenlijk niet ligt, dan hadden we ervoor getekend,” vindt Crispijn Ariëns. “We liggen goed op koers voor het WK.”


Manon Kamminga, Bianca Roosenboom en Irene Schouten (vlnr), brons op de 3 km aflossingskoers | Foto: Karin Verhoef

De vrouwen hadden stiekem op meer gehoopt dan brons. Manon Kamminga: “Er was geen ruimte om te wisselen. Dat geldt dan wel voor elke ploeg, maar ik kon niet volle bak gaan en Irene ook niet. Italië en Duitsland wisten hun plekje beter te verdedigen dan wij. Met zijn vijven naast elkaar aflossen gaat niet, dus dan moet je achter elkaar, en dan zit er gauw een minder goede wissel tussen.”

Bianca Roosenboom: “Het gaat er niet alleen om wie de sterkste is, maar ook wie de beste aflossingen heeft. Er kan zoveel gebeuren in een aflossingskoers.”

Bondscoach Desly Hill is tevreden. “Gezien de voor ons wat minder geschikte krappe baan heeft de ploeg het heel goed gedaan. Zes jaar geleden hadden we op een baan als deze absoluut niet mee kunnen doen voor de medailles.”

De medaillestand voor de senioren is geëindigd op één keer goud (Manon Kamminga, 1000 m), één keer zilver (Michel Mulder/Crispijn Ariëns/Mark Horsten, 3 km aflossingskoers) en drie keer brons (Michel Mulder, brons 300 m en 500 m, Mark Horsten, brons 1000 m).

Uitslagen en medaillespiegel: