De Gelderse Poort
“Zelf kom ik eigenlijk uit het voetbal”, vertelt hij, “maar mijn dochter wilde graag schaatsen. Omdat ik een CIOS-achtergrond heb, werd ik al snel gevraagd voor vrijwilligerstaken. Eerst bijvoorbeeld als wedstrijdjeugdcoördinator bij de Nijmeegse Schaatsvereniging. Op den duur ben ik me meer gaan verdiepen in gewestelijke aangelegenheden. Mij viel op dat een groot deel van de activiteiten vanuit het Gewest Gelderland werden weggehaald uit Nijmegen en veelal in Deventer werden ondergebracht, waar ook het Gewest Overijssel actief is. Een heleboel talenten die in Nijmegen trainden, moesten daardoor al snel onnodig veel reisuren maken om aan te sluiten bij de Gelderse Selectie en waren zo nooit meer bij de eigen club te vinden.”
Vanuit die gedachte ontstond het idee van de Gelderse Poort, een moderne variant op de baanselectie. Nu zo’n tweeënhalf jaar geleden heeft Zwartkruis deze opgezet en is daar tot op de dag van vandaag volop mee bezig. “We hebben geprobeerd talenten van clubs uit de omgeving, die in Nijmegen trainen, in homogene groepen samen te laten komen. Dit onder begeleiding van de beste trainers, waaronder bijvoorbeeld oud-topschaatsster Petra Moolhuizen, en goede faciliteiten.” De baanselectie Gelderse Poort heeft zo inmiddels een grote groep rijders van verschillende leeftijden in een C-, een B- en een A-selectie en heeft met onder andere Linda Klein en Luuc Bugter de aansluiting bij de Nederlandse top gevonden.
“We zagen al snel vorderingen, en plukken nu echt de vruchten van de weg die we zijn ingeslagen: een nadrukkelijke samenwerking tussen verenigingen, waarin de schaatsers centraal staan. Wij willen de beste rijders samen laten trainen, maar dan wel in een vorm waarin ze aan hun eigen club verbonden blijven, ook als ze op hoger niveau gaan meedoen. Bij de Gelderse Poort rijden de schaatsers in dezelfde pakken, maar wel met de eigen clubnaam erop.”
Wat is moeilijk aan je taak?
“In mijn geval is dat vooral het opboksen tegen tradities die soms in het schaatsen zitten, waarin niet de rijder centraal staat, maar de vereniging zelf of de trainer. Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan de rivaliteit die tussen sommige verenigingen heerst die op dezelfde baan trainen, waar de schaatsers niet beter van worden. Wij hebben laten zien dat onderlinge samenwerking daar wel voor kan zorgen.”
Wat maakt je taak zo leuk?
“Het samenwerken met betrokken mensen met een gezamenlijk belang en het goede contact met de rijders en trainers. En natuurlijk dat je succes boekt, dat ik nu kan zeggen dat onze inspanningen hebben geloond. Omdat bijna alle rijders die we in het begin in onze selectie opnamen, nu nog steeds rijden, vooruitgang boeken en sommigen zelfs de aansluiting bij de top hebben gevonden. En dat in een leuke, jonge, minder traditionele groep.”
Hoeveel tijd ben je hiermee kwijt?
“Gemiddeld vier uur per week, in de zomer wat minder, maar in de winter kan dat oplopen tot 20 uur. Maar op den duur, als Nijmegen helemaal op de kaart staat, hou ik wel in de gaten dat het weer wat rustiger wordt. Inmiddels hebben er toch wel heel veel uren in gezeten. En een paar stapjes terug doen is ook goed om er weer met een open vizier tegenaan te kijken.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!