Wie Rob Hadders (41) tegenwoordig ziet, herkent hem niet direct als de schaatser die hij ooit was. Zijn gezicht is bekender van de televisie dan van het ijs. Toch klinkt zijn verleden als topsporter nog steeds door in zijn werk als journalist en presentator bij EenVandaag: discipline, focus en presteren onder druk zijn kwaliteiten die hij dagelijks benut.
Dat de man van de lange adem uit de Noordoostpolder ooit in de media zou belanden, was allerminst vanzelfsprekend. Hadders: “Ik deed een master Internationale Betrekkingen, journalistiek lag ver van me af.” De stap kwam toevallig: via het schaatsen kende hij Johan Boef, die werkte bij EenVandaag. Toen Hadders vertelde over zijn onderzoek naar de massale opkoop van melkpoeder door Chinezen, zag Boef er een nieuwsitem in. Een stageplek bij de webredactie volgde, en een jaar later een screentest. “Zo ben ik erin gerold.”
Op de dag dat hij een kop koffie kwam drinken om over zijn latere stage te praten, viel samen met de nasleep van de MH17-ramp: hectisch, druk en snel. “Die energie voelde vertrouwd. Het was net als de kriebel voor een wedstrijd.”
Journalistiek bleek een andere discipline dan topsport. “In de sport trainde ik twee keer per dag en rustte tussendoor. Nu is het constant doorwerken, verhalen uitpluizen, deadlines halen. Daar heb ik veel respect voor gekregen.” Toch past de cadans van korte, intensieve projecten hem goed. “Ik ben nooit sterk geweest in het doen van langlopende projecten”, al klinkt dit gek voor een marathonschaatser, maar hij licht verder toe: “hier begin je ’s ochtends en moet het ’s avonds af zijn.”
