Mart Smeets en Jan Kooiman hielden een presentatie en blikten samen met de schaatsers die deelnamen terug op de tocht van 1997. Onder meer winnaar Henk Angenent, vice-winnaar Erik Hulzebosch en vice-winnares Gretha Smit blikken terug op de laatste tocht tot dusver.
"Ik voelde me zó goed die dag. En ik wist dat Erik best al een hele forcing had gedaan. Ik voelde me honderd procent zeker van mijn zaak," aldus Angenent in gesprek met de NOS. De enige vraag die hij zichzelf stelde was: wilde hij wel winnen?
"Ik wist gewoon dat als je die tocht wint, je dat niet meer terugdraait. Dan weet je: je bent bekende Nederlander. Je bent geschiedenis van Nederland. Dus als je dat niet wilt, moet je 'm niet winnen. Zo simpel is het. Ik heb een klein beetje getwijfeld. Toen stond er ergens een spandoek en er stond iets over Erik op. Ik weet niet meer precies wat, maar toen dacht ik: dat nooit. Dan win ik 'm zelf."
Tot op de dag van vandaag wordt Hulzebosch veel herinnerd aan het net niet winnen van de rit. Dat zei hij tegen RTV Oost. "En vooral bij de reünie weer natuurlijk. Ik heb mijn hele leven marathon geschaatst en veel verloren, maar ook heel veel gewonnen. De Elfstedentocht is dè wedstrijd, bijna een landelijk feestdag. En als je dan in de kopgroep zit en net verliest… Die dag keken er 11,2 miljoen mensen naar de televisie. Dat is wel even wat anders dan Boer Zoekt Vrouw."
Terugkijken op NOS.nl doet Hulzebosch niet meer. “Ik zie nog heel vaak stukjes terug en ik heb al moeite met een film van anderhalf uur. Dus om nou zes uur en drie kwartier naar mijzelf te kijken, daar ben ik een beetje te nuchter voor. Ik vond het mooi toen en ik heb met heel veel plezier wedstrijden geschaatst, maar ik ben niet helemaal hyper dat ik dat allemaal weer terug moet zien. Dat is geweest”, besluit Hulzebosch.
Hulzebosch werd dan weliswaar tweede, Piet Kleine werd zelfs van de uitslag geschrapt nadat hij als vijfde over de streep kwam. Hij vergat echter in Hindeloopen te stempelen. "Ik hoorde een paar uur na de wedstrijd dat ik uit de uitslag was gehaald. We zaten in de auto op weg naar de prijsuitreiking. Of ik boos was? Nee, ik ben geen moment boos geweest. Maar het is een beetje apart, het stempelen. Het is traditie, niet meer van deze tijd."
Woensdag kreeg hij bij de reünie alsnog zijn stempel. De schaatser wordt naar eigen zeggen nog vaak aan de gemiste stempel bij Hindeloopen herinnerd. "Het gaat vaker over die stempel dan mijn olympisch kampioenschap van 1976." Kort na de tocht werd het bruggetje bij de stempelpost naar Kleine vernoemd. "Het is wel leuk dat er zo nog aandacht aan wordt geschonken, maar het had van mij niet per se gehoeven."
Ook bij de vrouwen werd een inwoner van Overijssel tweede. Gretha Smit uit Rouveen. In de eindsprint was Klasina Seinstra sneller en won zij de vijftiende Elfstedentocht bij de vrouwen. “Ik wist dat ik het niet ging winnen. Ik zat er doorheen. Het zou op een sprint aankomen en ik kon niet goed wegkomen.” Toch kijkt ze terug op een mooie tocht: “Het was een prachtbeleving. Ik heb het mogen beleven. Fantastisch.”