Hij heeft achteraf wel spijt. Wat hij tien jaar geleden niet zag, ziet de 28-jarige Berga tegenwoordig wel: langebaanschaatsen is goed voor snelheid en schaatstechniek. Maar niemand zal beweren dat de keuze van Berga van destijds hem geen succes bracht. Dat bewees hij op tweede kerstdag maar weer eens met zijn tweede nationale titel marathonschaatsen.
Op zijn negende begon Berga met schaatsen, aangespoord door een vriendje. Twee jaar later adviseerde een trainer de talentvolle Berga om eens mee te doen aan een wedstrijd op inline skates. Bij zijn debuut in de inline-competitie werd hij, gehuld in simpel korte broek en shirtje, direct Nederlands kampioen.
Later maakte de eenvoudige vrijetijdskleding plaats voor een professioneel wedstrijdpakje. Berga bleek geen eendagsvlieg te zijn. Vele nationale titels volgden.
Door huize Berga in Hoogeveen galmen doorgaans twee talen: Italiaans en Nederlands. Berga praat in zijn moederstaal tegen dochter Asia en datzelfde geldt voor zijn echtgenote Valentina, een voormalig Italiaanse inline skater.
Hij kent zijn vrouw inmiddels ruim zeven jaar. Wat begon als een verliefdheid tijdens een EK inline skaten in Duitsland, werd uiteindelijk een serieuze relatie, met tijdelijk hoge telefoonkosten door dagelijkse belletjes. De eerste keer dat Berga voor een bezoek naar Italië ging, verklaarde hij zichzelf ondertussen voor gek. “Ik dacht: het wordt toch niks, want het is hartstikke lastig.” Inmiddels zijn de twee alweer vier jaar getrouwd.
Zijn vrouw is tegenwoordig ploegleider bij een marathonploeg en combineert dat met haar functie als jeugdbondscoach inline skaten, maar desondanks gaat het thuis niet vaak over schaatsen. “Er is meer in het leven.” Dat typeert Berga. Hij somt op: “Vrienden opzoeken, filmpje kijken, wat anders doen, als ik ergens zin in heb, ga ik dat doen.” Maar die spontaniteit vervalt op trainingsgebied, daar staat alles vast.
Achteraf denkt hij dat de uitnodiging voor jong oranje van destijds voor hem te vroeg kwam. “Het kwam me allemaal aanwaaien. Ik trainde wel hard op trainingskampen, maar thuis deed ik waar ik zin in had.” Tegenwoordig schaatst hij weer wat langebaanwedstrijden. Hij heeft er lol in, zegt hij. “Ik merk ook dat het daardoor weer beter gaat bij de marathon. Maar langebaanschaatsen gaat zo verschrikkelijk hard.”
De flierefluiter van weleer is niet meer. Al noemt hij zichzelf wel gemakzuchtig. Bijvoorbeeld als dochter Asia oppas nodig heeft, dan belt hij pas op het laatste moment zijn ouders op. Tot ergernis van zijn vrouw, die er vaak al meerdere malen om gevraagd heeft.
Om alledaagse zaken in het leven maakt Berga zich dan wel niet zo druk, maar als het schaatsen niet gaat zoals hij wil, verandert die houding direct. Zo had hij in eerste instantie moeite met de overstap naar de BAM-ploeg. Plotseling schaatste hij tijdens een training achteraan, in plaats van vooraan. “Dan lukt het niet en kan ik gigantisch balen. Heb ik er echt de pest in.”
Terwijl hij de laatste jaren juist probeerde ’s lands sterkste marathonformatie te verslaan, maakt hij er nu juist deel van uit. Deze stap had hij nodig, weet Berga. “Op een gegeven moment merk je dat je toch goede rijders nodig hebt om zelf ook beter te worden. Bij BAM heb ik de beste schaatsers om mij heen.”