"Op den duur werd ik voor kleine taken gevraagd, zoals het opnemen van tijden bij schaatsproeven. Toen ben ik eerst de standaardcursussen gaan volgen, daarna vroeg mijn cursusbegeleider of ik me niet wilde specialiseren. Uiteindelijk bleek dat starten mijn ding was."
Toen zijn dochter, en op den duur ook haar jongere zusje - inmiddels in Utrecht - zich steeds meer op shorttrack gingen richten, deed Piet dat ook. Nu geeft hij de startschoten bij de clubwedstrijdjes van de jongste pupillen tot en met de Starclass competities van de Europese subtop, en komt hij dus ook regelmatig in het buitenland.
Waarom starten?
"Je bent gedurende een korte periode heel intensief met de rijders bezig. Het eerlijk laten vertrekken van de rijders vind ik belangrijk, je moet rust uitstralen en overbrengen op een groep rijders die zenuwachtig aan de start komt. Wat het ook gelijk weer een moeilijke taak maakt; je neemt beslissingen in split seconds, in je eentje, zonder ruggespraak van een assistent. Vervelend is het dan ook als je door ouders ter verantwoording geroepen wordt als je volgens hen iets fout doet. Het leukste daarentegen zijn dingen als hele jonge rijders die hun oren dichthouden voor het startschot, maar bijvoorbeeld ook masterstoernooien waar veel spanning in zit, maar ook heel veel sfeer naast de baan. En het contact met de collega-juryleden, ook internationaal."
Wat maakt een shorttrackstart anders dan een langebaanstart?
"Sowieso staan de rijders op de langebaan in twee banen. Shorttrackers staan soms wel met zijn zessen op een stuk van maar een paar meter, en dan moet iedereen evenveel ruimte krijgen om zijn start te maken. Je hebt dan, logischerwijs, ook meer mensen om op te letten. Verder wordt op de langebaan erg de nadruk gelegd op een lange procedure, met een lange interval van meer dan een seconde. Bij shorttrack wordt geprobeerd de snelheid die de sport met zich meebrengt, ook in het startproces neer te leggen. Kortom, een hele korte interval van nog geen halve seconde. En als langebaanstarter stopt je procedure na het schot. Bij shorttrack heb je ook nog de verantwoordelijkheid over de eerste helft van de eerste bocht, want als daar iemand wordt gehinderd en valt, moet je terugschieten."
Hoeveel tijd ben je kwijt met je taak?
"In het begin was dat heel weinig, toen deed ik alleen op zondagochtend langebaanwedstrijden. Toen ik overging naar shorttrack begon het met gemiddeld drie keer vier uur in een heel seizoen en het groeide uit tot 20 weekenden per seizoen nu. Dat is veel tijd, maar stilzitten en kijken is niets voor mij. Als ik niet aan het starten ben, ben ik wel aankomstrechter, klokker, of sinds dit seizoen cameraman. En thuis houd ik me bezig met de landelijke shorttrack juryplanning. Met starten hoop ik op een plaats te komen waar ik gevraagd zou kunnen worden voor wereldkampioenschappen en Olympische Spelen. Voorbeelden voor mij daarin zijn oud-langebaanstarter Rob Hemmes en de Duitse shorttrackstarter Torsten Riedel. Beiden stralen veel rust uit tijdens wedstrijden en dat is in mijn ogen essentieel."
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!