'Leuk dat mensen waarderen wat je doet'

Mark van den Dijk uit Rijssen is pas 24 jaar en toch al vijf jaar actief als penningmeester bij Schaats- en Skeelervereniging Rijssen. Het vrijwilligerswerk heeft hij van thuis uit meegekregen, want vader Berend is sinds de oprichting in 1999 voorzitter van de vereniging. “Ik ben ermee opgegroeid en op die manier ben ik er ook wel een beetje vanzelf in gerold.”

Hoe ben je precies penningmeester bij SSVR geworden?
“Ik hielp af en toe al mee met training geven bij de vereniging en ik wist dat de toenmalige penningmeester zou gaan stoppen. Ik deed op dat moment de opleiding bedrijfseconomie en ik heb toen zelf aangegeven dat ik het wel wilde gaan doen aangezien het mooi aansloot bij mijn opleiding. Sinds 2007 ben ik penningmeester van onze vereniging.” 

Is penningmeester een specialistische functie binnen een bestuur?
“In principe kun je ook zonder bedrijfseconomische achtergrond nog wel redelijk vlot de penningmeesterfunctie binnen een vereniging zoals die van ons uitvoeren. Maar het blijft natuurlijk handig wanneer daar iemand zit die ook de specialistische kennis in huis heeft.”

Wat zijn jouw taken als penningmeester?
“Allereerst natuurlijk de administratie en ik doe daarbij ook de ledenadministratie. Dat houdt in dat ik de contributies en dergelijke incasseer.”

“Maar ik doe zelf nog meer binnen de vereniging. Zo geef ik bijvoorbeeld training, ik onderhoud de website van de vereniging en ook de social media. Verder doe ik nog hand- en spandiensten tijdens de wedstrijden die we organiseren. Ik ben speaker bij de clubcompetitie en ik help bij de Stouwdam competitie en de landelijke wedstrijd voor de KPN Inline Cup. Op die manier ben ik eigenlijk wel het hele jaar bezig.”

Dit jaar organiseren jullie opnieuw de Finale van de KPN Inline Cup?
“Nee, helaas gaat dat dit jaar niet door. Wij hebben aangegeven bij de bond dat wij die wedstrijd dit jaar niet kunnen organiseren. Dat heeft te maken met het feit dat de gemeente de Markeloseweg, dat was bij ons altijd de finishstraat, in een aantal delen gaat reconstrueren. Ze kunnen ons niet garanderen dat op 17 augustus de weg helemaal klaar is, dus toen hebben wij gezegd dat we dan dit jaar het risico niet gaan nemen om een wedstrijd te organiseren. We hopen volgend jaar wel weer op de kalender te staan.”

Jullie zijn ooit begonnen als skeelervereniging?
“Ja, in 1999 werd de Skeelervereniging Rijssen opgericht en in 2009 zijn wij gefuseerd met de IJsclub Rijssen en zo is de Schaats- en Skeelervereniging Rijssen ontstaan.”

“Vandaar dat ik ook wel regelmatig bij de ijsbaan te vinden ben voor werkzaamheden. Als er iets opgeknapt moet worden of als de ijsbaan daadwerkelijk open is help ik met baanvegen of heb ik kantinedienst. Het is maar net wat er te doen is.”

Je was genomineerd voor ‘Penningmeester van het Jaar 2013’. Hoe vond je dat?
“Het is altijd leuk om waardering voor je werk te krijgen, maar dat hoeft voor mij niet perse via zo’n verkiezing, maar het is wel leuk om te weten dat mensen waarderen wat je doet. Ik haal mijn waardering uit het feit dat ik mensen bij de vereniging met veel plezier zie sporten.”

Je wordt dan geen ‘Penningmeester van het Jaar’, maar vorig jaar ontving je al wel ‘de kei’ (vrijwilligersprijs SSVR).
“Klopt, die prijs hebben we twee jaar geleden ingesteld. Eigenlijk hebben we altijd gezegd dat we geen onderscheid tussen vrijwilligers willen maken. Elke vrijwilliger moet je waarderen en het maakt eigenlijk niet uit of iemand één keer komt helpen om de keet op te knappen of dat iemand elke week training staat te geven. Een vrijwilliger is een vrijwilliger.”

“Aan de andere kant zijn er altijd personen die toch wel even in het zonnetje gezet mogen worden vanwege het vele  werk dat ze voor de vereniging doen. Als steuntje in de rug en dat mag ook best gezien worden door de rest van de vereniging. Afgelopen jaar had het bestuur al heel snel besloten dat er maar één persoon die prijs kon krijgen en dat was ik. Daar kon ik moeilijk wat tegenin brengen.”

Je bent een voorbeeld voor andere mensen.
“Heel veel mensen hebben eigenlijk geen idee van wat er allemaal binnen een vereniging te doen is. Vaak zijn het ook steeds dezelfde mensen die zich voor de vereniging inzetten. Ik doe het vrijwilligerswerk met heel veel plezier, ook omdat ik merk dat anderen op die manier met heel veel plezier hun sport kunnen beoefenen. In die zin ben ik inderdaad wel een beetje een voorbeeld en dat probeer ik ook wel uit te stralen. We moeten het met elkaar doen.”

Lukt het om de jonge generatie bij het vrijwilligerswerk te betrekken?
“Vrijwilligers krijgen is sowieso al heel moeilijk, laat staan jonge mensen. Wij hebben op een gegeven moment een behoorlijk actieve lichting gehad, die zelf ook heel erg actief was met het rijden van wedstrijden. Je merkt als je daar een paar vrijwilligers van hebt, dat dan de rest ook makkelijker volgt. Zij wilden best een keer training geven of graag een keer helpen, maar bestuursfuncties zagen ze toch wel tegenop. Daar vinden ze zichzelf vaak te jong voor. Die lichting zijn we kwijtgeraakt toen ze gingen studeren enzovoort. Vervolgens merk je dat je dat weer moet opbouwen en dat valt wat tegen. Maar volgens mij krijgt elke vereniging daar mee te maken.”

Hoeveel tijd besteed je aan je vrijwilligerswerk?
“De piek ligt met name in de zomer tijdens het skeelerseizoen. Dan geef ik vier uur per week training. Gemiddeld met administratie en vergaderingen ben ik bij elkaar zo’n acht uur per week bezig. De ene week is het wat drukker dan de andere week.”

“Met natuurijs ben ik natuurlijk ook weer drukker dan anders, hoewel we in de winter sowieso wel dingen met de vereniging organiseren. Afgelopen winter zijn we één keer per maand gaan schaatsen op de verschillende ijsbaan. De organisatie daarvoor heb ik afgelopen jaar ook gedaan.”

Wat is voor jou de voldoening?
“Allereerst vind ik zowel de skeeler- als de schaatssport een hele mooie sport. In die zin vind ik het ook heel erg leuk om dit werk te doen. Ik herinner me nog dat ik in de winter een mailtje van een moeder ontving met de vraag welke skeelers ze het beste voor haar zoontje kon kopen. Nadat ik advies had gegeven, kreeg ik een berichtje terug waarin ze mij bedankte en liet weten dat haar zoontje weer heel veel zin had om te gaan trainen. Hij zag mij als zijn grote voorbeeld. Ik was een beetje een ‘held’ voor hem. Dat zijn nu precies dingen waaruit ik mijn voldoening haal. De wetenschap dat dat jochie met plezier naar de training gaat, dat hij het leuk vind en gezond bezig is. Dat vind ik gewoon mooi en dat is voor mij het belangrijkste om vrijwilligerswerk te doen.”

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!