'Kunstrijden is zo’n mooie sport'

Christine en Carmen Venema, moeder en dochter uit Groningen, delen een gezamenlijke passie voor het kunstrijden. Daarnaast zijn ze allebei actief als vrijwilliger. “Kunstrijden is zo’n ontzettend mooie sport en het is zo hard werken om iets te bereiken. We vinden het leuk om daar elk op onze manier aan bij te dragen.” 

Wanneer zijn jullie begonnen met vrijwilligerswerk binnen het kunstrijden?
Christine: “Carmen is op haar zevende op kunstrijden gegaan en ik hielp al vrij snel mee met het organiseren van wedstrijden en dat soort zaken. Ik ben toen ook al eens gepolst voor een bestuursfunctie, aangezien bestuursleden lastig te vinden zijn. Maar ik denk dat ik toen Carmen tien jaar was pas echt een bestuursfunctie heb gekregen. Ik heb toen heel lang het wedstrijdsecretariaat voor Kunstrijclub Groningen gedaan.”

“Van daaruit ben ik ook bij het gewest Groningen terechtgekomen. Marion Arends heeft ooit het kunstrijden binnen het gewest opgepakt en even later heb ik dat van haar overgenomen. Eerst heb ik dat een tijdje samen gedaan met mijn werkzaamheden bij KCG, maar inmiddels zit ik alleen nog bij het gewest.”

Carmen: “Tijdens mijn opleiding Sport & Bewegen aan het Alfa College ben ik in 2005 als stage begonnen met lesgeven aan volwassenen. Vanwege een rugblessure ben ik vanaf mijn negentiende helemaal gestopt met kunstrijden en sindsdien (2009) geef ik les aan kinderen bij KCG.”

Vond je het lastig om na het noodgedwongen stoppen toch bij sport te blijven?
Carmen: “Ik vond het sowieso heel spijtig dat ik moest stoppen. Ik deed zelf al dertien jaar actief mee aan deze sport. Aan de ene kant vond ik het heel fijn om mijn talent over te geven aan de leerlingen met wie ik zelf ook op het ijs had gestaan, maar soms had ik ook wel een dip wanneer ik iemand een kür zag rijden. Dan dacht ik: ‘Verdorie, dat wil ik ook weer doen.’ Het was confronterend, maar het gaf me ook wel voldoening om met die kinderen te kunnen werken.” 

Veel ouders beginnen met vrijwilligerswerk wanneer hun kinderen op een sport gaan, maar stoppen dan ook weer als hun kinderen stoppen. Dat was bij jou niet aan de orde?
Christine: “Nee, ik ben ergens aan begonnen.  Het gaat momenteel ook lekker en we zijn goed bezig. Ik ben verantwoordelijk voor het kunstrijden in het gewest Groningen en nu Karen Venhuizen disciplinemanager van kunstrijden is geworden, zijn we bezig om samen met het gewest Fryslân diverse dingen op te pakken.”

“Zo is Karen bijvoorbeeld net begonnen met het project ‘omturnen’. Daarbij gaan hele jonge kinderen, die twee keer per week op het ijs staan, één keer per week met Karen naar de turnschool waar ook Epke Zonderland traint. Dat doen we samen met het gewest Fryslân. Binnen Groningen hebben we maar één kunstrijclub en dat maakt het misschien wat minder spannend, maar zodra kinderen bij KCG aan een aantal voorwaarden voldoen kunnen ze één keer per week bij het gewest trainen. Dat zijn iets andere trainingen dan bij de club.” 

Hoeveel tijd steken jullie in jullie vrijwilligerswerk?
Christine: “Op dit moment ongeveer een avond in de week. Straks in het begin van het winterseizoen iets meer. Dan zijn er ook weer de gewestelijke vergaderingen. Nu spreken we elkaar ook wel via de mail en moeten we weer plannen schrijven voor komend seizoen. Daar ben ik ook al mee bezig. De kinderen die nu bij de gewestelijke selectie zitten, mogen nog een jaar blijven en daarnaast zijn we hard op zoek naar nieuwe instroom. De trainers van KCG scouten jonge kinderen, want zij zijn het technisch kader en zij kunnen dat beoordelen.

Carmen: “In de zomer geef ik twee keer anderhalf uur les en in het winterseizoen waarschijnlijk op dins- en zaterdag anderhalf uur, op vrijdag een uurtje en dan op zondag nog de gewestelijke training. Bij het gewest ben ik assistent van Sylvia Holtes. Zij begeleidt mij ook tijdens mijn trainersopleiding. Het is super om met een trainster met zoveel ervaring samen te werken.”

Vorige week was in Thialf een seminar ‘Go for Gold’ met de Belgische kunstrijder Kevin van der Perren, die zelf nog altijd actief is in de top van de wedstrijdsport en inmiddels ook als coach. Leerzaam voor zowel de kinderen als de trainers.
Carmen: “Zeker. Dat was een initiatief van Sylvia Holtes. Zij had Kevin van der Perren uitgenodigd en de twee dagen stonden open voor alle trainers binnen het kunstrijden. Dat was echt een hele leuke ervaring. Kevin gaf bepaalde opdrachten aan de kinderen, waar wij als trainers ook weer een bepaalde oefening uit konden halen die wij kunnen meenemen in onze trainingen. Mede dankzij zijn feedback was het leerzaam voor iedereen.”

“De kinderen vonden het helemaal geweldig. Ze mochten met hem op de foto en kregen een handtekening. Ze vonden het heel stoer om naast iemand te staan die ze anders op televisie zien. Hij was trouwens ook heel erg leuk met ze, gewoon zichzelf. Het waren na afloop alleen maar positieve reacties.”

Carmen met de deelnemers aan de seminar 'Go for Gold' met Kevin van der Perren | Foto: Martin de Jong

Was je moeder voor jou een voorbeeld als vrijwilliger?
Carmen: “Ik vond het altijd wel leuk dat zij betrokken was bij de sport, maar het is ook stressvol om bestuurslid te zijn. Voor mijzelf is dat absoluut geen optie. Ik wil trainster blijven en heb absoluut geen bestuurlijke ambities. Ik vind het mooi dat ik mijn ervaring kan delen.”

“De voldoening is voor mij het plezier van de kinderen. Dat zij het leuk hebben. Maar daarnaast ook samen richten op een doel. Wat wil je bereiken? Wil je recreatief schaatsen of ook wedstrijden? Met die laatste groep ben ik dan druk bezig met küren maken, sprongen en testen halen. Maar wel altijd op zo’n manier dat ze er plezier in houden.”

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl