De snelste op alle tijdritten die vrijdag zijn gereden. En nu, na de korte ochtendsessie van deze zaterdag, prijkt zijn naam ook bovenaan in de ranking van de 1000 meter. 1. Jens van ’t Wout, 2. Sjinkie Knegt, 3. Kay Huisman. Dat betekent 34 kostbare punten in de strijd om de wereldbekertickets, het eerste belangrijke hoofdstuk deze winter voor de nationale shorttracktop. Hij had er al 10,2, de beloning voor elke gewonnen rit tegen de klok. “Als het me lukt om op de 500 en 1500 meter van zondag in de top-2 te komen, ben ik er”, meldt de jongste (nog net twintig jaar) rijder van de Nationale Trainingsselectie met een grote glimlach op het gezicht. “Het gaat lekker, ja, ik kan niet anders zeggen…”
Winnen, of in elk geval op de grote toernooien om de medailles knokken, dat is de grote wens van Van ’t Wout die in februari de Winterspelen meemaakte op een manier die wat hem betreft niet voor herhaling vatbaar is. “Het was leuk om erbij te zijn in China, zeker goed voor de ervaring, maar ik had meer gewild dan alleen meedoen. Tijdens zo’n evenement moet je kunnen laten zien wat je kan. Dat kwam er totaal niet uit.”
Die teleurstelling, opgeteld bij het moeten missen van het wereldkampioenschap in Montréal (omdat de teamleiding en zijn school besloten dat zijn eindexamen voorrang moest krijgen) motiveerde Van ’t Wout de voorbije zomer snoeihard te trainen. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar de wisseling van de wacht in de staf is een zegen voor hem. Onder (de even gestopte) bondscoach Jeroen Otter was het in de trainingen vooral een kwestie van rammen, rammen, rammen. Sinds de entree van Niels Kerstholt in mei leert hij vanuit rust en efficiëntie te rijden.
“Ik voel me heel goed, ben nog nooit zo sterk geweest als nu. Fijn dat het werk wordt beloond. Ik ben blij met de aanpak van Niels, al blijft het een gekke gewaarwording dat ik er vorig seizoen vanuit ging heel lang gecoacht te worden door Jeroen. Ach, het maakt me ook niet veel uit, ik ben vrij flexibel en heb geen moeite om over te stappen naar andere trainingsschema’s. Omschakelen gaat me makkelijk af.”
Doorschakelen wordt meestal van de Nederlandse koningin van shorttrack verwacht. Suzanne Schulting reed niet de beste tijdritjes van haar leven (ze won wel haar afstand, de 1000 meter) , toen ze weer de arena in kon om te duelleren met tegenstandsters, bleek ze ongenaakbaar. Een flits was voldoende om Xandra Velzeboer van de eerste positie te verdringen en de 1000 meter naar zich toe te trekken. Op de 500 meter plaatste ze zich eenvoudig voor de halve finales, al gold dat ook voor haar NTS-maatjes.
De uitslag van de 1000 meter op de trials van de mannen staat hier, de vrouwen hier.