Bas van Luijk omschrijft zichzelf als iemand die niet stil kan zitten. Dat blijkt ook wel: “Bijna overal ben ik wel bij betrokken in Lisserbroek”, vertelt hij. Zo ook – al een kleine vijftig jaar – in het schaatsen en inline-skaten in het dorp. Al op zijn elfde hielp hij het ijs schoon te maken. “Als er veel sneeuw op het natuurijs lag, deed je dat nu eenmaal allemaal gezamenlijk, zodat je sneller kon schaatsen.” Inmiddels vallen zijn taken niet zo makkelijk meer samen te vatten.
Toch zijn we benieuwd; wat doet u nu eigenlijk allemaal?
“Vooral het onderhoud aan de schaats- en skeelerbaan. Dat wordt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld tennisbanen en voetbalvelden, niet door de gemeente gedaan. Concreet komt dat neer op grasmaaien, schoonmaken en -houden van de baan, maar ook schilderwerk aan de gebouwen. Er komt nu bijvoorbeeld een nieuwe loods. Verder het snoeien van bomen en het schonen van sloten op onze locatie. We doen alles zelf.”
Hoe ziet jullie faciliteit eruit?
“We hebben een klein baantje van 50 bij 75 meter, als daar 5 centimeter water op ligt kun je vrij snel het ijs op. In de winter laten we ook onze 300 meterbaan onderlopen. Daar moet zeker 50 centimeter water op, anders vriest de inline-skatebaan stuk. Als het dan weer zomer wordt en het water eraf gaat, is de baan erg vies en moet die weer helemaal schoon. Overigens is het er met de komst van het inlinen veel gezelliger op geworden, want nu zijn we in de zomer ook bezig. Dat heeft wel een hoop werk gekost, want voordat we de baan kregen was het eigenlijk gewoon moeras. Nu kunnen we er hartstikke veel mee, ook bijvoorbeeld drie dagen kindervakantiedagen in de zomer.”
Hoeveel tijd bent u kwijt met al die taken?
“Daar ben ik elke dag wel mee bezig. Nu ben ik ook met pensioen, dus is het nog veel meer geworden. Maar dat zit ook wel in me, ik ben niet iemand die thuis op de bank gaat zitten nietsdoen. Toen ik nog werkte, was ik al van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bezig, en ging ik dan toch bij thuiskomst nog maaien bijvoorbeeld. In het weekend doe ik ook altijd wel iets. Het is overigens wel erg jammer dat er geen jongere vrijwilligers bij komen. Tegenwoordig is het zo dat als je jong bent en je wat wil dan moet je gaan werken. Ik probeer er wel jeugd bij te krijgen, maar die haakt snel af. De andere vrijwilligers zijn vooral VUT’ers zoals ik. Het voordeel daarvan is anderzijds weer, dat ik veel mensen ken. Daarom kan ik snel veel vrijwilligers verzamelen als we iets willen gaan doen. Als ik bel, weten ze al dat er werk te doen is! Maar ze willen me dan ook wel helpen, juist omdat ze weten dat ik ook mijn best doe voor hen.”
En merkt u ook dat dat gewaardeerd wordt?
“Zeker. Van de dorpsraad Lisserbroek heb ik bijvoorbeeld al een oorkonde gekregen. Maar het zit hem ook in de kleine dingen, zoals mensen met een uitkering die dankzij onze kerstmarkt eindelijk eens iets kunnen doen omdat we geen entree vragen. Die komen je dan bedanken, en dat is echt genieten. Daar streef ik ook wel naar, mensen iets te geven. Als het ijsseizoen afgelopen is, en we hebben teveel chocomelk ingekocht, gaat het naar de voedselbank.”
Waarin ligt uw motivatie om zoveel tijd en werk in de ijsclub te steken?
“Ik heb zelf wel geschaatst, maar ik vind het vooral gewoon erg mooi om wat te doen voor mensen. Je kunt wel altijd maar geld willen verdienen, maar dat hoeft voor mij niet zo nodig. De jaarlijkse kerstmarkt op onze locatie is een gigantisch mooi dorpsgebeuren. Vaak zeggen mensen me dat ik ook zou kunnen overwerken, maar dan heb je niets meer in het dorp. Ik doe het altijd met plezier, mijn vrouw werkt veel ’s avonds dus dan kan ik net zo goed ook bezig zijn. Het mensen naar de zin maken is echt mijn hobby. En als er dan nog ijs ligt, dan is dat toch wel het mooiste. Daar doe ik het toch voor.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!