4.02,43
Het baanrecord van de Oval Lingotto werd op 12 februari 2006 door een 19-jarige vrouw op de klokken gezet. Bij haar debuut op de Olympische Spelen van Turijn realiseerde de onbevangen Wüst al vroeg in het programma een sterke tijd. Na lang wachten mocht eindelijk het feestje losbarsten voor de Brabantse. Waar ze tijdens haar andere Spelen vaak als één van de favorietes werd gezien, reed ze toen nog in de luwte van haar concurrentes Renate Groenewold, Cindy Klassen en Claudia Pechstein.
Ze was als een jong broekie naar Italië vertrokken met een droom en keerde terug als de jongste Nederlandse olympisch kampioene op de Winterspelen. Toch kenden haar gouden medaille en haar tomeloze werklust een keerzijde. Ze wilde zo graag beter worden na Turijn, dat ze overtraind raakte. Training na training ging ze tot het gaatje om zichzelf te bewijzen tussen internationale toppers als Groenewold. Drie jaar had ze nodig om zich terug te knokken naar haar oude niveau, pas in 2011 was ze volledig hersteld.
14 seconden
Zo groot was het verschil tussen Ireen Wüst en haar eeuwige rivale bij het allrounden, Martina Sablikova, voor de afsluitende 5000 meter op de EK in 2007. In Collalbo leek er niets meer fout te kunnen gaan voor de 20-jarige rijdster en vol vertrouwen bereidde ze zich voor op de slotafstand. Alhoewel ze tot de 3 kilometer op schema lag, stortte ze tegen het eind van haar race volledig in, waardoor ze tot 2008 moest wachten op haar eerste Europese titel. De jonge en ambitieuze Wüst deed in tranen haar verhaal voor de camera en trok zich vervolgens terug om door haar broer getroost te worden.
1.17,12
Vijf dagen na een voor Nederland succesvolle Winterspelen werden in 2014 de Nederlandse kampioenschappen Allround en Sprint in het Olympisch Stadion in Amsterdam gehouden. In een prachtige ambiance won Wüst met een riante voorsprong op de eerste dag de 1000 meter in een nieuw baanrecord: 1.17,12. Na al die jaren is ze nog altijd in het bezit van het record, want los van de WK Allround in 2018 is er nooit meer een professionele schaatswedstrijd gereden op de plek waar de Spelen van 1928 plaatsvonden.
Overigens eindigde Wüst niet op het podium dat toernooi. Op de tweede 1000 meter tikte ze zichzelf aan, waardoor ze in de bocht viel. Omdat haar klassement toch al vergooid was, maakte ze van de gelegenheid gebruik om een statement te maken. Sven Kramer, teamgenoot bij TVM, was eerder dat toernooi gediskwalificeerd omdat hij niet met twee schaatsen op het ijs over de finish kwam. Hij maakte een ‘kickfinish’. Toen Wüst na haar val overeind krabbelde en haar 1000 meter afmaakte, passeerde zij ook met een kickfinish de lijn. Door het statement liet ze zien dat ze begaan was met haar ploeggenoot en dat ze zich bewust was van haar bereik binnen de schaatswereld. Waar Wüst jarenlang alles opzij zette voor haar sport om te pieken op het juiste moment, bleek ze ook een trouwe teamgenote.
16
Zestien keer werd Wüst internationaal gehuldigd als allroundkampioene. Opvallend genoeg won ze de meeste titels op mondiaal niveau; ze was zevenmaal de beste van de wereld. De eerste pakte ze in 2007 in Thialf. Dankzij goud op de 1500 en 3000 meter, zilver op de 500 meter en brons op de 5000 meter veroverde ze haar eerste wereldtitel voor de ervaren Duitse Anni Friesinger en Canadese Cindy Klassen. Alleen de Duitse Gunda Niemann was vaker wereldkampioene allround, acht keer. Op Europees niveau won Wüst vijf titels, nationaal ‘slechts’ vier. Bij de zes edities van de NK Allround waar ze aan meedeed, eindigde ze wel elke keer op het podium. Omdat ze vaak al geplaatst was voor de internationale titeltoernooien, koos ze er meestal voor om alleen mee te doen aan de Nederlandse Kampioenschappen sprint, die vaak in hetzelfde weekend gereden werden, zodat ze aan haar snelheid kon werken. Na 2020 legde ze zich definitief toe op het kortere werk en zei ze het allrounden vaarwel.
10-02-2019
Het seizoen 2018/2019 stond voor Wüst niet in het teken van schaatsen, maar van haar vriendschap met Paulien van Deutekom. Haar ‘buuf’ kreeg de diagnose kanker en ondanks het verdriet van Wüst ging ze door met trainen en wedstrijd rijden. Half december gaf ze Van Deutekom een mooi geschenk door in Thialf een baanrecord op de 1500 meter te rijden. Na het overlijden van haar vriendin worstelde Wüst, begrijpelijk, met haar vorm. Maar dat ze altijd iets extra’s kan geven op de momenten die er echt toe doen, bewees ze tijdens de WK Afstanden in Inzell. Terwijl niemand hoge verwachtingen had, reed ze een waanzinnige tijd, 1.52,81, en bleef ze Miho Takagi en Brittany Bowe voor. Haar vechtlust en liefde voor Van Deutekom gaven haar op de tiende februari extra kracht om de wereldtitel binnen te kunnen slepen. Eén van de mooiste overwinningen in haar bijzondere carrière.
1.50,70
Tijdens de wereldbekerfinale in 2019 wilde Wüst graag een wereldrecord rijden op de snelle baan van Salt Lake City. Na al haar titels was dit één van de weinige prestaties die nog ontbrak op haar erelijst. In een onderling duel moest ze het afleggen tegen de Japanse Miho Takagi, die wel een wereldrecord wist te rijden. Bij de WK Afstanden in 2020 kreeg Wüst een herkansing om de snelste ter wereld te worden. Ze wist de 1500 meter te winnen, maar ondanks alle records die dat weekend sneuvelden, lukte het de Brabantse niet om in de buurt te komen van de tijd van Takagi uit 2019 (1.49,83)
5
Na haar verblijf bij Jong Oranje heeft Wüst voor vijf verschillende schaatsteams gereden. Veruit de langste tijd stond ze onder contract bij TVM. Onder Gerard Kemkers groeide ze uit tot één van de beste Nederlandse sporters. Toen TVM in 2014 uit de schaatssport stapte, moest Wüst op zoek naar een nieuw onderkomen. Ze stapte over naar Team Continu, maar onder Gianni Romme en Marianne Timmer kon ze haar draai niet vinden. Ze besloot daarom haar eigen ploeg te starten, Team4Gold, en trainde met Antoinette de Jong en Melissa Wijfje.
Een moedig project, zeker omdat de sponsoren niet voor het oprapen lagen voor de gouddelver van Sotsji. Rutger Tijssen zou de ploeg leiden en haar oude coach Kemkers kreeg een adviserende rol. Eind 2015 werd alsnog een hoofdsponsor gevonden, waarna de ploeg JustLease.nl ging heten. Vlak voor de WK Allround van 2018 kreeg Wüst via haar coach te horen dat ze wederom op zoek mocht naar een nieuwe ploeg, omdat ze ‘te oud’ was voor haar huidige formatie. Ze sloot zich aan bij de nieuwe schaatsploeg TalentNED, die voornamelijk gericht was op beloftevolle, jongere rijders. Met kopvrouw Wüst als mentor konden deze talenten een boost krijgen in de beginfase van hun carrière. Met Esmee Visser en Lotte van Beek vormde ze een hecht collectief. Toen de sponsor van TalentNED, Infestos, in 2020 besloot te stoppen, koos Wüst voor zekerheid en stapte ze over naar Team Reggeborg onder leiding van Gerard van Velde en Desly Hill.
13
Ireen Wüst weet als geen ander wat pieken op het juiste moment is. Wanneer de druk het grootst is, verkrampt ze niet, maar komt de beste versie van haarzelf bovendrijven. Op vijf verschillende Spelen kreeg zij het goud omgehangen, een unieke prestatie. In Turijn won een onervaren, jeugdige Wüst onverwacht de 3000 meter. In 2010 was ze nog op de terugweg van het overtraind zijn, maar pakte ze desondanks het goud op de 1500 meter in Vancouver. Haar meest succesvolle Spelen beleefde ze in 2014. Als topfavoriet vertrok ze naar Sotsji en met twee gouden medailles en drie zilveren werd Wüst de koningin van deze editie van de Winterspelen. Het doel voor 2018 was duidelijk: op haar vierde Spelen een gouden medaille winnen. Voor de 3000 meter leek de kans op het hoogste treetje van het podium het grootst, maar Wüst kwam 0,08 seconde tekort op de tijd van Carlijn Achtereekte. Twee dagen later wist de 31-jarige schaatsster alsnog haar missie te voltooien door het goud op de 1500 meter te winnen. Haar laatste Winterspelen in 2022 werden de kroon op haar werk. Nog één keer wist ze te pieken en werd ze olympisch kampioene op de 1500 meter. Door een bronzen medaille op de ploegenachtervolging zette ze haar totaal op dertien medailles. Een ongeëvenaarde prestatie voor een Nederlandse sportster.
