Jeremy Wotherspoon baalt tijdens de WK sprint van 2008 in Heerenveen
En wie herinnert zich niet de gekke capriolen die Erben Wennemars uithaalde na het behalen van een titel. Een blijer mens dan de Zwollenaar is nauwelijks denkbaar.
Maar ook een coach gaat niet zelden uit zijn dak. Control-trainer Jac Orie was, nadat Mark Tuitert een jaar geleden bij de Spelen in Vancouver totaal onverwacht het Olympisch goud pakte op de 1500 meter, net zo uitzinnig van vreugde als de schaatser zelf. En Petr Novák, de coach van Martina Sablikova, gaat na elke zege van zijn pupil op kop in de schaatspolonaise.
Met het Essent ISU WK allround in Calgary voor de deur moet ik terugdenken aan Jeremy Wotherspoon. ’The Spoon’, zoals de flegmatieke en uiterst aimable inmiddels gestopte schaatsprinter liefkozend werd genoemd, is viervoudig wereldkampioen sprint, heeft zesentwintig wereldrecords achter zijn naam staan, is recordhouder wat wereldbekeroverwinningen (67) betreft en neemt op de 500 meter aller tijden de eerste vijf posities in: 34,03 - 34,05 - 34,13 - 34,14 - 34,16.
Nadat hij in 1999 op zijn thuisbaan Calgary voor het eerst wereldkampioen sprint was geworden, zwaaide ‘The Spoon’, met aan zijn zijde Monique Garbrecht die de sprinttitel bij de dames had veroverd, vriendelijk naar zijn fans. Met de lauwerkrans om de nek leek het ererondje van de twee kampioenen een ereronde te worden als alle andere: 400 meter zwaaien, schaatsen uit en de kleedkamer in.
De overgebleven 500 à 600 Canadese fans waren echter van de tribunes afgekomen en vormden nu een soort erehaag langs de boarding. Weliswaar langs de hoofdtribunes en de twee halve bochten, maar ze wilden hun ‘schaatskind‘ laten weten blij te zijn met zijn overwinning. Wotherspoon begon vervolgens aan het langste ererondje ooit, al gauw een minuut of 30-40, want hij schudde zijn fans een voor een de hand. Monique Garbrecht in verbazing achterlatend. De Duitse bleef op een gegeven moment maar op het midden van het rechte eind naar de finish staan, riep nog net niet “Jeremy, ga je mee”, maar vond het op een gegeven moment welletjes. Wotherspoon had niets in de gaten. Het kind van Calgary ging onverdroten door met het ’langste ererondje ooit’.
Huub Snoep is hoofdredacteur van het magazine SchaatsSport