'Het is een avondje uit'

Aad Smeltink uit Sassenheim schaatst het liefst op natuurijs. "Dat vind ik gewoon heel erg gezellig. Dan stap ik in De Kaag op het ijs en dan schaats ik het liefst een tocht van 25 kilometer. Dat vind ik mooier dan elke week rondjes schaatsen op een ijsbaan."

Wanneer Aad wel op de ijsbaan te vinden is houdt hij zich bezig met de computer en de elektronische tijdwaarneming (ET). Hij maakt namelijk, namens Schaatstrainingsgroep Sassenheim, deel uit van jurygroep 3 op IJsbaan Haarlem.

Sinds wanneer doe je dit vrijwilligerswerk?

"Ik denk dat dit sinds 1995 is. Onze jongste zoon is toen begonnen met schaatsen en ik stond aan de kant te kijken. Hij moest om zeven uur ’s ochtends naar de training, dus dan ging ik ook mee. Vervolgens kreeg ik de vraag of ik wilde meehelpen bij de wedstrijden. Daar dacht ik twee tellen over na en toen zei ik 'Ik sta er toch dus ik help ook wel mee met de wedstrijden'."

"In het seizoen ‘96/’97 kreeg ik het verzoek of ik de juryopleiding van de KNSB wilde gaan doen. We waren toen met z’n vieren op de club en we hebben gezamenlijk die opleiding gedaan. In december ’96 haalden we het oude certificaat A en in januari ’97 B. Daar hebben we nu nog steeds plezier van."

Heb je nog meer kinderen die schaatsen?

"We hebben twee jongens en de oudste was een fanatieke basketballer. Op een gegeven moment moesten wij onze aandacht een beetje verdelen, dus ik ging mee naar het schaatsen en mijn vrouw naar het basketballen. Inmiddels schaatst de jongste ook niet echt fanatiek meer. Hij traint nog wel op zaterdagochtend en op maandagavond, maar de wedstrijden laat hij een beetje aan zich voorbij gaan."

Zelf ben je wel enthousiast vrijwilliger gebleven.

"Ja, dat klopt. Ik vind het gewoon heel erg leuk om te doen. We hebben een groep van ongeveer twintig vrijwilligers met wie we eigenlijk al zo’n zes, zeven jaar een vaste jurygroep vormen. Het is gewoon gezellig om te doen. Het is voor mij een avondje uit. Er wordt een indeling gemaakt voor het hele seizoen, dus dan weet je precies wanneer je aan de beurt bent."

Wat zijn precies jouw taken als vrijwilliger?

"Allereerst plaats ik de wedstrijd op de inschrijfwebsite, zodat deelnemers zich kunnen inschrijven, en vervolgens maak ik de wedstrijd in SARA aan. Verder maak ik de start- en jurylijsten en doe ik tijdens de wedstrijd samen met collega de ET. Daarbij schrijft de een en doet de ander de ET of andersom. Na afloop van de wedstrijd maak ik de uitslagenlijst en het juryprotocol en in feite is dat hetgeen ik rondom een wedstrijd doe. Als het nodig is help ik ook nog wel eens bij het handklokken of het speakeren."

Ben je zelf zo handig met computers dat je dit werk doet?

"Nou, op mijn werk gebruik ik wel computers maar ik ben niet zo’n figuur die alles van computers weet. Zolang het werkt gaat het goed, maar als het niet werkt moet je niet bij mij zijn. Maar ik heb er wel altijd interesse in gehad en ik probeer graag te ontdekken wat je er allemaal mee kunt. Zo heb ik inmiddels ook SARA thuis op mijn computer gekregen en ook dat probeer ik helemaal te ontdekken."

Je kijkt vast met speciale interesse naar de tijdwaarneming in Sotsji. Bijvoorbeeld naar de 1500 m van Koen Verweij.

"Jazeker. Deze week heb ik nog met Erik Kuiper, degene die de tijdwaarneming in Thialf regelt, gesproken en allebei zetten wij onze vraagtekens bij het verschil van drieduizendste van een seconde. Dat is bijna niet exact waar te nemen. Soms denk ik wel eens ‘gaan we niet te ver met die tijdwaarneming’. Ook het corrigeren van Michel Mulder’s tijd tijdens de race van Jan Smeekens. Dat kan eigenlijk niet. Zoiets moet van tevoren geregeld zijn."

"Ik kijk dus zeker met speciale interesse naar wat er daar op de Olympische Spelen allemaal gebeurt en hoe het gebeurt. Toevallig las ik deze week ook een artikel over een tijdwaarnemingssysteem met een soort ‘lichtmuur’. Dat is veel nauwkeuriger dan we nu doen. Misschien heeft die 88-jarige Jan van der Plaats daarmee wel gelijk."

Jullie hebben nu een leuke jurygroep, maar is het makkelijk om nieuwe mensen hiervoor te krijgen?

"Niet zo heel erg makkelijk. Over het algemeen zijn het toch ouders die wel willen handklokken, daar heb je namelijk ook de meeste mensen voor nodig. Maar dan willen ze dat wel graag doen bij de wedstrijden waaraan hun kinderen deelnemen en dat is vaak een beperkt aantal. Maar we zien dan ook nog wel eens dat wanneer men in de praktijk eraan geproefd heeft, dat ze het aantal wedstrijden ook nog wel eens uitbreiden. Die ervaring in de praktijk blijkt toch echt wel nodig om te ervaren wat het precies inhoudt."

Vrijwilligerswerk kost veel tijd. Wat is voor jou de voldoening om het te doen?

"Eigenlijk vind ik het helemaal niet belangrijk hoeveel tijd ik aan vrijwilligerswerk besteed. Ik vind het gewoon heel erg leuk om te doen. Ik heb niet zoveel hobby’s, dus voor mij is het ook een beetje tijdverdrijf. Ik vind het leuk dat mensen een wedstrijd kunnen schaatsen en dat het allemaal goed verloopt. Dat is voor mij de voldoening."

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl