'Een vereniging kan niet zonder ouders'

Marjo Antonissen uit Groningen heeft drie kinderen - Josse (17), Iris (14) en Roos (11) - die bij de plaatselijke vereniging STG (Shorttrack Groningen) fanatiek het shorttrack beoefenen. “Een trainster van de langebaan gaf aan dat mijn kinderen daar wel geschikt voor waren,” verduidelijkt Marjo de keuze voor shorttrack. “Achteraf is dat ook goed uitgepakt.”

 Sinds wanneer ben je actief als vrijwilliger bij STG?
“Gelijk sinds mijn kinderen op shorttrack zitten. Dat is nu ongeveer zeven jaar geleden. De vereniging bestond toen nog maar uit een paar leden. Eerst zijn Josse en Iris lid geworden en het jaar erop ook Roos. Van de negen leden waren drie van mij. Dan zit je als ouder natuurlijk al snel in het bestuur.” 

Wat heb je zoal gedaan binnen dat bestuur?
“Eerst was ik algemeen bestuurslid, daarna heb ik de administratie gedaan, ben ik penningmeester geweest, deed ik de ledenadministratie en tot en met afgelopen seizoen was ik wedstrijdsecretaris. Sinds mei ben ik voorzitter van de vereniging. Ik heb dus alle geledingen wel doorlopen.” 

Past de functie van voorzitter bij jou?
“Ik denk het wel. Als voorzitter ben je een soort boegbeeld, het aanspreekpunt van de vereniging. Als mensen mij zien denken ze aan STG, want iedereen kent mij ook van STG. Verder ben ik iemand die gemakkelijk met iedereen praat en ik ben heel nieuwsgierig. Ik wil graag alles weten. Over hoe dingen werken of over wat er speelt binnen de vereniging. Ik ga ook makkelijk op de mensen af en als ik ergens over twijfel informeer ik ook bij anderen.” 

Jullie zijn begonnen met een klein clubje leden. Hoeveel leden hebben jullie momenteel?
“Het afgelopen seizoen waren dat er 48. Daarvan zijn een aantal gestopt, die zijn weer terug naar de langebaan of vanwege het nieuwe baankaarten systeem in Groningen is het te duur geworden. Maar de kans ik groot dat er in oktober weer leden bij komen, want we hebben regelmatig mensen van de langebaan die bij ons de bochten komen leren.”

Is het makkelijk om binnen jullie vereniging vrijwilligers te krijgen?
“Ja. Wij hebben een hele grote groep enthousiaste ouders. Het is eigenlijk ook nooit een probleem wanneer wij zelf een wedstrijd organiseren. Iedereen staat meteen klaar en iedereen is er ook. Er zijn een aantal ouders die een jurycursus hebben gedaan, dus we kunnen ook gewoon een jurytafel vullen met gecertificeerde mensen. Dat gaat altijd heel soepel bij ons, daar hebben we nooit echt moeite voor hoeven doen.”

Ouders zijn de spil van jullie vereniging?
“Jazeker. Een vereniging kan niet zonder ouders. Het is gewoon noodzakelijk dat zij meehelpen, ook al hebben ze maar een uurtje de tijd. Vaak zien ze in die tijd dat het wel leuk is om te doen, dat het reuze meevalt en dat het gewoon gezellig is om te doen.”

“Zonder ouders ben je als vereniging nergens. En je moet ze als bestuur en vereniging zijnde ook serieus nemen. Wanneer ze vragen of klachten hebben, moet je die beantwoorden. Ouders moet je tevreden houden, anders gaan ze weg. En het zijn toch vaak de ouders die de kinderen naar de vereniging rijden. Wanneer een ouder zich daar niet op z’n gemak voelt of niet gehoord voelt, dan zal zo’n ouder makkelijker een keer een training of wedstrijdje overslaan.”

“Onze vereniging is gelukkig gezegend met hele goede en betrokken ouders. Dat is écht top en daar zijn we heel blij mee!”

Ook in de zomer zijn jullie tegenwoordig een actieve vereniging.
“Dit jaar zijn we inderdaad ook begonnen met zomertrainingen. Vorig jaar hebben we dat wat geprobeerd en dit jaar zijn we officieel gestart. Onze trainer, Ingo Bos, organiseert heel veel. Hij heeft een traject uitgestippeld om onze rijders helemaal naar Jong Oranje te begeleiden. We zijn heel blij met onze trainers en we hebben ook altijd goede trainers gehad. Phil Brojaka is sinds kort assistent coach bij Jong Oranje geworden en hij traint ook het gewest Friesland waar rijders vanuit Groningen ook bij mogen rijden.”

“Ik vind het heel belangrijk dat wij in het noorden, net als het westen, een grote en sterke groep vormen om door samenwerking elkaar beter te maken. Als voorzitter leg ik hier de contacten voor. Op die manier proberen we Overijssel, Drenthe, Friesland en Groningen één te laten worden binnen het shorttrack.”

Afgelopen zaterdag zijn jullie voor een zomertraining in Thialf geweest.
“Dat was geweldig. Ik had hiervoor contact gehad met Jeroen Otter en hij vond dat een leuk initiatief. Hij had wat oudere jeugd verwacht, maar samen met Wim de Deyne, die de ijstraining verzorgde, heeft hij dat geweldig opgepakt. Ze deden dat zo leuk. De kinderen, in de leeftijd van tien tot twaalf en een aantal 14-jarigen, hebben echt plezier gehad en ze hebben er heel veel van opgestoken. Er staan meer leuke foto’s op onze Facebook-pagina.”

Hoeveel tijd besteed je wekelijks aan vrijwilligerswerk?
“In de zomermaanden valt dat wel wat mee, maar in de wintermaanden heel veel. Ik denk daar eerlijk gezegd niet bij na. Ik heb verder geen baan, dus ik kan er heel veel tijd aan besteden. En dat doe ik ook.”

Wat is voor jou de voldoening van het vrijwilligerswerk?
“Dat je kinderen ziet groeien en zichzelf ziet verbeteren. Dat heb ik bij mijn eigen kinderen gezien, maar ook bij kinderen vanuit de sportgroep in Groningen. Af en toe zien we daar kinderen tussen die we graag als lid willen hebben. Die kinderen die inderdaad ook bij ons zijn gekomen, rijden nu allemaal bij de top. Dat is heel mooi om te zien. Het feit dat kinderen zoveel plezier aan de sport beleven en zelf ook zoveel inzet ervoor geven, dan ga je daar als ouder automatisch in mee. Meer voldoening kun je niet krijgen.”

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl.