De Vries is geen onbekende binnen de ISU. Al in 2019 – nog voordat hij zijn sportieve carrière afsloot - werd hij lid van de atletencommissie. In die periode was hij drie jaar actief als voorzitter. In de statuten van de ISU staat geschreven dat de voorzitter afgewisseld moet worden, de ene termijn afkomstig uit het langebaanschaatsen of shorttrack en de volgende termijn uit het kunstschaatsen.
De Vries is de opvolger van Eric Radford, die de afgelopen drie jaar de voorzittersrol vervulde. Hij werd bij de vorige verkiezing tijdens de Olympische Spelen verkozen, maar kon de rol niet langer combineren met zijn andere werkzaamheden. Hij gaf aan vervroegd te stoppen. “Er is een nieuwe verkiezing uitgeschreven voor het laatste jaar van deze termijn, daar ben ik verkozen”, vertelt De Vries. De huidige periode loopt tot de Olympische Spelen van Milaan. Daarna vinden er nieuwe verkiezingen plaats voor atleten die zich verkiesbaar stellen om atletenvertegenwoordiger te worden en wordt er – als die verkiezing afgerond is – ook een nieuwe voorzitter gekozen.
De atletencommissie buigt zich over allerhande zaken. “We zijn een heel diverse groep uit de verschillende disciplines”, licht De Vries toe. “Natuurlijk zijn er grote verschillen tussen shorttrack en synchroonschaatsen, maar over veel overkoepelende thema’s voeren we interessante discussies.” Een van de belangrijkste verdiensten van de atletencommissie is het verhogen van de leeftijdslimiet in het kunstschaatsen. Een kunstschaatser moet nu minimaal zeventien jaar zijn voor hij of zij kan deelnemen aan internationale wedstrijden. “Ik ben heel trots dat ons voorstel over die leeftijdsgrens is aangenomen tijdens het laatste congres. Er was geen minimale leeftijd om deel te nemen aan internationale competities en het is een feit dat jonge meiden vaak meer punten scoren door de hoeveelheid asrotaties dan volwassen atletes.”
De Vries verklaart: “Daardoor deden schaatsers op hun vijftiende of zestiende al mee en werden carrières heel kort, vaak slechts één olympische cyclus. Er stond veel druk op die atleten. We kregen heftige verhalen te horen en er was in sommige gevallen sprake van een onveilig sportklimaat. De ISU had daar weinig grip op door het missen van rechtsbevoegdheid in die landen. Toch willen we die jonge atleten beschermen. Die moeten niet gepusht worden om zoveel druk te ervaren voordat ze volwassen zijn. Deze leeftijdsgrens maakt de sport veiliger en duurzamer. De technische scores kunnen iets lager zijn, maar veiligheid is altijd belangrijker.”
