'De spil tussen de ijsbaan en de clubs'
De vrijwilliger van deze week is Marijke Goeree. Ze is onder andere secretaris van de Baancommissie Twente.
Wanneer het hele gezin zich met schaatsen bezighoudt, kun je bijna niet achterblijven. Zoals zoveel vrijwilligers ‘rolde’ Marijke Goeree min of meer in het schaatswereldje. “Mijn man was best een fanatieke schaatser, maar te laat begonnen en daardoor niet doorgebroken. Later werd hij trainer, en toen ook onze kinderen enthousiast werden stond ik vaak langs de kant. Zelf vind ik schaatsen ook wel leuk, maar ook ik ben er te laat mee begonnen om echt fanatiek te worden.”
U lijkt het heel vanzelfsprekend te vinden om dan als vrijwilliger aan de slag te gaan?
“Bij wedstrijden is er altijd een jurytekort dus word je snel gevraagd om mee te helpen, en dat is een kleine moeite. Aan het einde van het seizoen ga je dan denken: ‘moet ik niet meer weten van dat jureren?’ Zo leek bijvoorbeeld scheidsrechter me een leuke functie, dus heb ik een jurycursus gedaan. Later heb ik ook mijn trainersdiploma gehaald, want ik geef ook fietstraining. Je groeit zo steeds meer in die rollen. Ook een leuke functie: ik zat in het comité van aanbeveling om de nieuwe ijsbaan in Enschede te realiseren. Inmiddels ben ik ook secretaris van de baancommissie in Enschede en zit ik in het wedstrijdsecretariaat van de vereniging.”
IJsbaan Twente is er inmiddels alweer drie seizoenen. Hoe is dat allemaal zo gekomen?
“De oude ijsbaan moest wegens financiële redenen weg. Maar omdat we toch een ijsbaan in Enschede wilden houden, werd een comité opgezet dat zich moest inzetten om sponsorgeld voor een compleet nieuwe baan te verzamelen. Ik zat toen al in de molen van vrijwilligerswerk rondom het schaatsen en werd in dat comité opgenomen. Verder bestond het vooral uit prominenten; een oud-burgemeester van Hengelo en Jan Dijkema, maar ook bijvoorbeeld Hennie Kuiper en Erben Wennemars. Gezamenlijk hebben we bedrijven in de omgeving weten te motiveren te investeren in IJsbaan Twente, maar ook de Twentse gemeenten hebben veel bijgedragen. Of ik daar trots op ben? Ja, natuurlijk.
Ook nu houdt u zich nog bezig met allerlei zaken rondom de ijsbaan, zoals de baancommissie.
“Dat klopt, in die rol ben ik de spil tussen de ijsbaan en de clubs die erop trainen. Er is een gewestelijk bestuur, maar de twee ijsbanen die daaronder vallen zijn grotendeels zelfstandig. Ik hou me bezig met contractbesprekingen, de indeling van de trainingen van de verenigingen, veiligheidsaspecten, en dat voor de verschillende disciplines die op IJsbaan Twente kunnen worden beoefend. Een van de dingen die het lastig maakt is het stramien waar verenigingen vaak van oudsher in zitten, dat moet doorbroken worden. Een ander moeilijk aspect is het verschil in de belangen van de verenigingen, die behoefte hebben aan hun vaste trainingsuren, en die van de ijsbaan, die voor zoveel mogelijk geld ijs wil verhuren.”
Daar zult u wel veel tijd mee kwijt zijn…
“Ja, in de winter door de weeks gemiddeld een uur of vijf, in het weekend nog eens zes uur. Maar vooral als mijn man en kinderen ook op het ijs staan, vind ik dat juist heel fijn. Je kunt dan alleen thuis gaan zitten en een boekje lezen, of zelf ook iets doen. Ik vind het leuk voor de jeugd die wil schaatsen bezig te zijn, ook al merkt die niet altijd wat mensen ervoor over hebben. Ik hoef mezelf niet op de borst te slaan, heb er vooral zelf veel plezier aan. In de zomer hebben we bijvoorbeeld twaalf ‘trainingsritten’ op de fiets waar de schaatsende jeugd ook aan mee doet. Wedstrijden mogen we ze niet noemen, want daarvoor moet je aan allemaal eisen voldoen, maar toch zorgen we altijd voor een prijsuitreiking. Je ziet dat ze dat leuk vinden en dat vind ik zelf ook mooi.”
Welke vrijwilliger wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!