Chileense topskater Ricardo Verdugo: ‘Sinds het motorongeluk is mijn leven erg veranderd’

De Chileense inlineskater is geboren en woonachtig in Santiago, de hoofdstad van Chili. In het Spaans vertelt Verdugo hoe zijn passie voor inlineskaten is ontstaan. “Mijn jeugd stond in het teken van sport. Mijn ouders waren hier zeer actief in en mijn opa voetbalde. Mijn zus begon met rolschaatsen toen ze vier jaar oud was. Als pasgeboren baby namen mijn ouders mij mee naar haar trainingen, dus mijn eerste herinneringen aan deze sport zijn de geluiden van voorbijrijdende skeelerwieltjes.”

Als vierjarige trok hij zelf de rolschaatsen aan. Verdugo vertelt lachend: “Ik zat bij een club, maar ik reed altijd bij een andere vereniging, omdat daar mijn vrienden waren. Rond mijn negende kwam het inlineskaten op in Chili. Mijn ouders kochten alleen skeelers voor mijn zus. In die tijd voetbalde ik ook nog. Ik besloot de inlineskates van mijn zus te gebruiken en werd verliefd op deze sport. Sindsdien ben ik altijd blijven skeeleren.”

De Zuid-Amerikaan weet duidelijk te omschrijven wat hij zo mooi vindt aan het inlineskaten. “De snelheid door de bochten, de wind voelen, wedstrijden rijden in andere landen, verschillende culturen en inlinebanen leren kennen, verbonden zijn met mensen die dezelfde sport beoefenen en deze passie delen. De concurrentiestrijd die ontstaat, vind ik ook erg mooi.”

Verdugo heeft een behoorlijke palmares in het skeeleren. Hij werd zowel Zuid- als Pan-Amerikaans kampioen en behaalde meerdere medailles op de WK. “In Chili betaal je om lid te zijn van een club, die je toelaat om deel te nemen aan nationale kampioenschappen. In 2001 kwalificeerde ik me voor het eerst. Ik was pas veertien jaar oud. Mijn eerste internationale medaille behaalde ik in 2005 op een Pan-Amerikaans kampioenschap. Voor Nederlanders is dat vergelijkbaar met een EK. In 2012 won ik mijn eerste WK-medaille.”

Vanaf 2015 richtte de Chileen zich twee jaar volledig op het schaatsen. “Ik verhuisde naar Inzell en was drie seizoenen onderdeel van het Arma Arena Geisingen-team. Hier maakte ik voor het eerst kennis met het Europese circuit. Om fulltime deel uit te maken van zo’n professioneel team en om de Olympische Spelen te halen, is altijd een droom van me geweest. Ik slaagde erin om deel te nemen aan wereldbekerwedstrijden, maar mijn land ondersteunde me niet financieel. Er werd niet in mij geloofd en persoonlijk ontbrak het mij aan de economische middelen om alle reizen, bussen, hotels etc. te betalen. De Olympische Spelen werden een onbegonnen missie voor me.”

De flink gespierde Zuid-Amerikaan besloot terug te keren naar het inlineskaten. In 2018 werd hij opnieuw Pan-Amerikaans kampioen en won brons op de WK. Een jaar later won hij medailles in de Europa Cup in Groß Gerau en Heerde. Verdugo verklaart het geheim van zijn succes: “Ik hou van trainen, maar het grootste geheim is om gedisciplineerd en volhardend te zijn. In Chili skeeleren we van maandag tot en met vrijdag. Krachttraining doe ik erbij op maandag, woensdag en vrijdag. Op donderdag en zaterdag stap ik op de racefiets. Bovendien heb ik plezier in wat ik doe. Ik geniet van elke training. Er zijn dagen dat ik last heb van de zware trainingen, maar ik probeer altijd de positieve momenten vast te houden en er iets van te leren.” Hij voegt er snel aan toe: “Het inlineskaten in Chili is niet zo populair als in Colombia. Wij hebben maar één goede inlinebaan met een Vesmaco-coating.”

Verdugo’s kracht ligt vooral in het sprintwerk. “Mijn specialiteit is snelheid. De 100, 200, 300 en 500 meter liggen mij het beste. De 1000 meter vind ik ook leuk, maar daar liggen minder mijn kwaliteiten. Ik train er wel op en beschouw het als voorbereiding op het echte korte werk.”

De 35-jarige atleet is het meest trots op het resultaat van een jaar geleden. Je zou verwachten dat hij doelt op een nieuwe overwinning in het inlineskaten. Maar nee, opeens stond Ricardo’s leven op z’n kop. “In oktober 2020 kreeg ik een motorongeluk. Ik werd aangereden door een jeep en had verschillende breuken in mijn voet. Ze moesten een titanium bout plaatsen, inclusief wat chirurgisch stalen geleiders. Ik had zo’n zeventig hechtingen. Het allereerste dat de artsen mij vertelden was dat het moeilijk zou zijn om op het hoogste niveau terug te keren in de sport. Dankzij mijn wilskracht en liefde voor het inlineskaten heb ik nooit opgegeven. Ik heb drie operaties ondergaan in april en mei 2021. Het herstel was niet makkelijk. Terwijl de wond nog niet geheeld was, ben ik al begonnen met het doen van oefeningen en vanaf het moment dat ik kon staan, kwam daar lichte krachttraining bij om op krachten te komen. Ik ging zelfs buiten fietsen toen ze de laatste operatie nog niet gedaan hadden.

“Om eerlijk te zijn heb ik veel pijn geleden, maar ik wilde laten zien dat ik kon terugkomen op het hoogste niveau. Ook in dit proces was ik vastberaden en positief. Ik wilde niet dat mijn sportcarrière zo zou eindigen. In eerste instantie gebruikte ik een oude skeelerschoen die breder was en beter om mijn voet paste. Ik slaagde erin om terug te keren in het nationale team en me te plaatsen voor de WK in 2021. Ik had weinig tijd om me voor te bereiden. Het was onzeker of ik überhaupt nog in de top-10 van de wereld zou kunnen komen. Maar ongeacht het resultaat voelde ik me al een kampioen. Ik kon mijn land weer vertegenwoordigen en was erin geslaagd om met de besten van de wereld te rijden in deze prachtige sport.”

Verdugo won – wonder boven wonder - op die WK twee keer brons. “Deze medailles voelden als enorme beloning voor alles wat ik heb moeten doorstaan. Sinds het motorongeluk is mijn leven in alle opzichten erg veranderd. Ik leef het niet meer op dezelfde manier: veel intenser en ik geniet van elk moment. Telkens als ik mijn skeelers aantrek en een inlinebaan betreed, is het alsof ik me in een andere dimensie waan."

De sprinter heeft ambitieuze doelen voor de toekomst. “Ik hoop ooit wereldkampioen te worden. Het is iets dat me niet loslaat. Bovendien hoop ik ooit alsnog een olympiër te worden. Ik weet niet of dat als atleet gebeurt, maar zeker als coach. Ik heb het gevoel dat we als sport alles hebben om olympisch te zijn, maar er zijn nog steeds veel verschillen. Vooral met de wielen. Misschien moeten we daar wat meer standaardiseren. Hoe het bijvoorbeeld in de Formule 1 wordt gedaan: een beperkte hoeveelheid en hardheid qua wielen voor elk team, zodat iedereen kan winnen.”

De Chileen kijkt uit naar de Europa Cup in Heerde. “Ik vind deze wedstrijden prettig om te rijden. Ze zijn minder stressvol dan een WK en er heerst vaak een goede sfeer. Heerde is erg mooi en rustig. De baan vind ik geweldig, waar ik mooie herinneringen aan heb en goede resultaten heb behaald. Ik ben blij dat ik van elke wedstrijd kan genieten en mezelf kan bewijzen. Tegelijkertijd ben ik dankbaar voor de kansen die het leven me biedt en hoop ik de resultaten voort te zetten die ik op deze Europese tour heb behaald. Op het podium staan ​​is het streven. Daar ga ik voor.”

Je vindt hier meer informatie over de Holland Cup / Europa Cup

De wedstrijden in Heerde zijn te volgen voor publiek, maar ook via de livestream op http://live.speedskate.tv/