Een dergelijke actie is typerend voor Marije. In feite kun je rustig de letter ‘n’ uit haar achternaam laten, Het woord jolig past haar namelijk wel. Als ze niet de lucht in springt, zingt ze een deuntje, of maakt een dolletje met een ploeggenoot of haar trainster Renate Groenewold.
Marije is vaak vrolijk en opgewekt, tenminste, als ze goed in haar vel zit. En dat zit ze nu zeker, hoe kan het ook anders? Het is pas net begonnen, maar ze kent nu al een geweldig seizoen.
Vorig jaar eindigde ze bij de 3000 meter op het NK Afstanden nog bijna als laatste, maar dit jaar stond ze op het podium. En sinds afgelopen weekeind heeft ze zelfs een World Cup-medaille op zak, die ze behaalde op de ploegenachtervolging.
Twijfels
En dat allemaal terwijl ze in april nog twijfelde of en hóe ze door zou gaan met schaatsen. Een goed gesprek op de bank bij Renate trok haar over de streep. Met de net gestopte routinier als nieuwe trainster besloot Marije bij het gewest Drenthe te blijven. Ze heeft geen moment spijt gehad van die beslissing.
Onder de hoede van Renate ontwikkelde Marije zich tot de international die ze nu is. Ze wist wel dat ze kon schaatsen, maar het toverwoord is overtuiging en die heeft ze nu. Eindelijk stelt ze doelen, iets wat de 23-jarige voorheen nooit durfde.
Zingen en huppen
Zo zingt en hupt Marije tegenwoordig langs de verschillende ijsbanen in Europa die de World Cup-karavaan aandoet. Zingen vindt ze namelijk leuk en doet ze overal. Maar ondanks dat ze een goede zangstem heeft, mag een ding wel vermeld: ze is geen familie van Gerard, dat dat voor eens en altijd duidelijk is, het wordt haar namelijk te vaak gevraagd.
Wat is het grote verschil dat Renate maakt?
“Ze kwam uit een grote, goedlopende organisatie en begon in een gewest dat totaal niet goed draaide. Ze heeft gekeken hoe ze ons team naar een hoger plan kon tillen en is echt op haar strepen gaan staan. Zo zijn de faciliteiten nu veel beter.’’
Zoals?
“Ik kan nu een krachttraining doen wanneer ik wil. We trainen elke woensdag met het hele team op het goede ijs van Thialf, terwijl ik andere jaren altijd in mijn eentje was. En,’’ vervolgt ze lachend: “ik wist wel dat rompstabiliteit belangrijk was, maar nu komt het elke training terug en dat is wel heel goed.’’
Renate is als assistent bondscoach nu ook bij de World Cups, is dat niet raar, aangezien zij nu ook sommige van jouw concurrenten coacht?
“Ik denk niet dat zij mij anders behandelt dan de anderen. Maar ik vind dat ik er wel super veel geluk mee heb.’’
