"Het was wel spannend toen Lee een ronde 24.6 reed”, gaf Groothuis toe. Maar beide rijders kwamen uiteindelijk tekort. “Toen ik de tijd van Lee zag toen was het twee seconden nadenken. Is het echt zo? Is het echt wel zo? Je wil het wel zeker weten”, beschreef Groothuis de eerste momenten na de race van Lee en Mo.
Het was echt zo en Groothuis juichte de longen uit zijn lijf. Dat de speaker in het stadion dacht dat Kyou-Hyuk Lee met de zege aan de haal was gegaan kreeg Groothuis niet mee. “Nee, daar heb ik niets van gehoord.” Hij vierde zijn overwinning op het middenterrein met overgave. Het was de kroon op jarenlange training en een beloning voor zijn doorzettingsvermogen.
“Ik rijd al jaren op het hoogste niveau mee en ik wist dat ik een groot toernooi kon winnen en eindelijk is het gelukt”, verzuchtte Groothuis. “Ik heb eigenlijk hetzelfde gedaan als altijd en nu lukt het eindelijk wel en de andere keren niet. Mooi dat het eindelijk op zijn plek valt.” Het valt hem op dat hij het woord ‘eindelijk’ wel erg vaak gebruikt, maar hij kan niet anders, want zo voelt het nu eenmaal.
“Andere keren had het ook gekund, maar altijd ging er wel iets mis. Ik heb weleens gehad dat ik te graag wilde. Ik ben er ook een paar keer echt ziek van geweest als het niet goed ging”, vertelde de 30-jarige Groothuis. Met de jaren leerde hij wel dat hij zijn verlies moest relativeren. “Je moet je rust bewaren en er met frisse moed, en tegenzin, tegenaan gaan. Dat is belangrijk.”
Tijdens dit kampioenschap keek Groothuis nuchter tegen de zaken aan. “Je hebt vier goede races nodig om te winnen. Geen vier perfecte ritten, want dat rijdt niemand.” Met die instelling reed hij het Essent WK. De Control-rijder liet zich daarbij niet afleiden door de tussenstanden en verschillen tussen hem en de concurrentie. “Wat heb je daaraan? Het doet er pas toe na vier afstanden.”
Groothuis weet zich daarin gesteund door zijn coach Jac Orie. “De samenwerking met Jac is gewoon super. Het klopt.” Dat ligt niet alleen aan het trainingsprogramma en de technische kennis van zijn coach, maar ook aan de instelling, legt Groothuis uit. “Geen gelul. Hard werken.”
Dat harde werken is de basis voor Groothuis’ succes. Hij zet zich altijd gedisciplineerd in om zich keer op keer te verbeteren, vertelt Jac Orie. “Hij ontwikkelt zich elk jaar opnieuw. Dat is zijn kracht.”
De grootste ontwikkeling maakte Groothuis door op de 500 meter. “Ik heb me daar echt op verbeterd. Dat maakt dat ik net iets meer marge heb.” Ook nam het vertrouwen op die afstand bij hem zelf toe. “Ik heb de tweede 500 meter niet ingehouden, maar wel rustig aan gedaan en veel meer op het schaatsen gelet. Niet alleen maar grof geweld.”
Eindelijk heeft Groothuis zijn zo gewenste wereldtitel binnen. En of het zo voelt als hij verwachtte? Hij twijfelt even en antwoordt: “Ja, ja, ja, ik denk het wel.” De wereldkampioen lacht gelukzalig.