Van den Bos mocht afgelopen jaar voor het eerst de Junior World Cups rijden en beleefde dat als ‘een gaaf avontuur’. Op sportief vlak begon de Haarlemmer met een achterstand aan het seizoen omdat hij eind vorig seizoen een buikspierblessure opliep. “Daardoor heb ik afgelopen zomer amper intensief en explosief werk kunnen doen, het was echt de vraag hoe ik ervoor zou staan”, vertelt Van den Bos, dit seizoen lid van het KNSB Talent Team Noordwest. “Half augustus op zomerijs konden we echt gaan bouwen, toen was de blessure helemaal over. Dat was spannend, mentaal best wel moeilijk. De eerste wedstrijden ging het best oké en vervolgens rolde er een mooie winter uit, al baal ik dat het alleen de 500 meter was.”
Door ziekte stond hij vrijwel de hele maand januari aan de kant en verscheen zonder wedstrijdritme aan de start van het WK Junioren in Hachinohe. Onderaan de streep eindigde Van den Bos als zevende, zelf had hij zich daar iets meer van voorgesteld. “Weet nog steeds niet goed waarom het daar niet liep. Misschien niet helemaal scherp of het feit dat je aan de andere kant van de wereld zit. Ik was ziek op het NK Allround voor junioren, de zes weken daarvoor had ik geen wedstrijden gereden. Wedstrijdritme ontbrak daardoor. We waren al drie weken onderweg, de race zelf ging niet slecht maar maakte twee grote fouten en dat kun je je op de 500 meter niet permitteren.”
Ondanks dat Van den Bos niet van pech bespaard bleef afgelopen seizoen, werd het eerste contract met Team IKO al vroeg in de schaatsjaargang gelegd. “Na het WCKT werd ik door verschillende mensen aangesproken, Erwin (ten Hove, red.) was daar een van”, aldus Van den Bos. “Het is altijd leuk om gevraagd te worden, een groot compliment. Ik heb een gesprek met ze gevoerd en op die manier ben ik binnengekomen.” De 500 en 1000 meter zijn de specialiteit van Van den Bos, maar hij wil zich daar niet toe beperken. “Ik kan snel openen en een snel rondje rijden, maar ik denk dat er nog veel meer in het vat zit”, zegt de ambitieuze tiener. “Ik kan ook een snelle 1500 meter rijden, zou mezelf absoluut niet wegzetten als pure sprinter.”
Het team van de Groningse broers beleefde dit seizoen een doorbraak met Joy Beune, enkele jaren nadat een nieuwe werkwijze ingevoerd werd. De individuele aanpak staat daarbij centraal. Ook voor Van den Bos een argument om in zee te gaan met Team IKO. “Ik kijk zelf naar de data, maar ben ook van het gevoel”, legt Van den Bos uit. “Het moet goed voelen en kloppen. Ik denk dat IKO daar een mooie balans in heeft. Ze doen testen in het veld, maar kijken ook heel erg naar hoe ik me als sporter voel. Daar is alle ruimte in om te overleggen. Natuurlijk wordt er een plan uitgestippeld met: ‘Zo gaan we het doen’. Maar er wordt echt rekening gehouden met de sporter, dat vind ik belangrijk.” Daarnaast staat Team IKO bekend als een familiaire ploeg. “Je ziet van de buitenkant dat het een gezellige, mooie ploeg is. Dat hoor je wel vaker, daar ben ik wel voor gevallen. Er is veel aandacht voor mentale begeleiding. Je kunt fysiek heel goed zijn en hard schaatsen, als je mentaal er niet bij bent ga je niet winnen.”
Team IKO nam na dit seizoen afscheid van sprinters Gijs Esders en Armand Broos. Van den Bos moet de komende maanden de tweede helft van zijn VWO-examen afronden en gaat dan verhuizen naar Heerenveen. Begin mei starten de trainingen en sluit hij aan in de sprinttrein van Iko met Sebas Diniz, Marten Liiv en Kayo Vos. “Supersnelle en mooie gasten, kan ik veel van leren. Daar wil ik wel bij op de bagagedrager.”
Naast Esders en Broos vertrekken ook Zeno de Ponti en Jade Groenewoud bij Team IKO.
Bekijk hier het transferoverzicht langebaanschaatsen
