Dankzij de sublieme winst in de halve finale van de relay kon Schulting met een lach voor de nationale pers verschijnen, maar echt blij was ze verder niet over het verloop van de dag. Dat begon al op de 1500 meter waar ze van ver moest komen om nog aanspraak te maken op plaatsing voor de finale. “Werd onderuit gereden, zat op die positie achterin niet heel lekker. Maar het was nog vier ronden, vooraan vielen twee meiden volledig stil. De kans om nog wat te doen was best aanwezig, maar dat deed ik niet. Had ik beter moeten doen, dat is wat het is.”
Het zijn de wetten van de spektakelsport die Schulting als geen ander kent. “Natuurlijk had ik daar niet moeten zitten, maar die dingen gebeuren als je met twee sterke rijders in een rit zit. Ik had een plan gemaakt. Plan A lukte niet, plan B werd niet goed uitgevoerd en dan moet je kijken of Plan C nog mogelijk is. Als je dan onderuit gereden wordt, kun je er weinig aan doen.”
Vervolgens moest de knop om naar de 500 meter, een bonusafstand. Toch was dat ook een nummer waar ze iets wilde laten zien voor eigen publiek. Na twee pogingen om de race in gang te schieten werd de Friezin door de wedstrijdleiding weggestuurd omdat ze haar arm richting de eerste bocht iets te veel gebruikte om voor Arianna Fontana, die zaterdag als plaaggeest fungeerde voor de Nederlandse vrouwen, te komen.
“Startpositie vier in een halve finale”, begon Schulting. “Toen wist ik dat het heel lastig werd om te passeren. Ik weet dat de start mijn sterke punt is, heb wel over Fontana heen gestart. Wist dat het kon, ging er vol voor.” Het gebruik van de arm werd door beide vrouwen gedaan, maar de jury legde het uit in het nadeel van Schulting. “Je ziet mijn arm er duidelijk voor zitten. Fontana geeft mij twee keer een flinke beuk. Ik kan het dood analyseren en zeggen dat ik oneens ben, maar als je het zo ziet snap ik wel dat ze de penalty aan mij gaven. Heel veel andere keuze had ik niet bij de start, ik moest proberen om plekken te winnen.”
Conclusie? “Ik heb niet de beste versie van mezelf laten zien vandaag. Dat is verdrietig, maar dat hoort erbij. Als ik er over twee jaar sta…” Schulting dropte in een bijzin haar grote doel: de Olympische Spelen in Milaan. Maar eerst zijn er zondag nog wat wereldtitels te verdelen, waaronder die op haar favoriete afstand: de 1000 meter. Het relativeren van tegenslagen, klein en groot, hoort bij de sport die Schulting zich eigen heeft gemaakt. “Ik heb het afgelopen jaar veel moeten relativeren, op dit moment is dat niet anders. We gaan gewoon lekker door, ook al is het niet leuk. Ik hoop morgen het WK met een fijn en mooi gevoel af te sluiten, heb nog alle kans op mijn favoriete afstand. Ik heb vroeger veel vaker meegemaakt dat de eerste dag verschrikkelijk slecht was en dat ik dan wereldkampioen werd op zondag.”
Meer informatie over het Nederlandse Loterij ISU WK Shorttrack presented by Odido staat hier.
