Eerst nog even terug naar de puntenkoers van donderdagavond. Het ging er moordend hard aan toe, met vrouwen van overal vandaan aan het commando, maar weinigen uit Europa. Ja, een Italiaanse, een Tsjechische en Van Loon konden zich staande houden in de kermis op het korte asfaltparcours. Ze wijst op de puntentotalen van de deelneemsters. Het Colombiaanse duo dat goud en zilver mocht ophalen, scoorde dubbele cijfers (27 en 14 punten), de overige rijdsters grabbelden er hooguit een handjevol bij elkaar. Van Loon deed het niet verkeerd met drie punten en werd zo de derde Europese in de uitslag.
“Je moest geluk hebben in de sprints. Want iedereen die dan op de punten joeg, zakte meteen erna weer terug in het peloton en zat dan te ver om een ronde later weer mee te doen. Het parcours was snel, de Colombianen buitenaards. Wanneer zij dachten 'We rijden door', dan reden ze door. Wilden ze niet dat er werd doorgereden, dan gebeurde dat niet. Zij bepaalden alles”, vertelt Van Loon.
Is de overmacht van de Colombiaanse ploeg nog groter dan in het verleden?
Van Loon: “Nee, ik denk dat het nog hetzelfde is als de laatste jaren. Maar het niveau is echt een stuk hoger dan op de vorige WK’s. Ik word er niet moedeloos van hoor, nee, zeker niet. Dit is nu m’n derde WK op een rij en het gaat bij mij deze keer heel goed. Als je drie keer bij de beste tien eindigt op een onderdeel, mag je trots zijn. Want dat is super lang geleden voor iemand uit Nederland. De laatste drie jaar is er een stijgende lijn ingezet. Natuurlijk willen we meer. Maar je moet ergens beginnen, hè.”
Heb je gaandeweg het WK al een idee gekregen hoe je het gat met de Zuid-Amerikaanse landen vooral kunt dichten?
“Dat is iets voor na het toernooi. Dan zullen kijken waar er wat valt te verbeteren. Als ik mezelf beoordeel kan ik zeggen dat ik een pak sterker ben geworden. Neem de puntenkoers waarin ik me echt kon mengen en meestrijden voor de punten. Zo’n snel parcours leerde me ook dat ik nog harder moet kunnen rijden dan ik deed. Dat is lastig. Goed beschouwd moet ik op de lange afstanden nog wat explosiever en sneller worden. Na het seizoen overleg ik met Manon (Kamminga, haar trainer, red.) hoe we verdergaan om door te groeien. Ik ben tot meer in staat, al heb ik een gigantische stap gezet ten opzichte van vorig seizoen, vooral op het gebied van tactisch racen en ook durven in de koers.”
Wat jullie als relayteam presteerden, loog er ook niet om. Vierde worden was boven verwachting, en dat vrij kort nadat de mededeling was gekomen dat het vooruitzicht van een mogelijke A-status van het NOC*NSF de prullenbak in kon.
“Dat resultaat mag je niet onderschatten. Er stonden twaalf landen aan de start, wij werden gewoon vierde, terwijl we om brons knokten met de Italiaanse meiden. Daar had niemand rekening mee gehouden. Fleur Veen, Berber Vonk en ik reden een geweldige relay. Er zat snelheid in, de aflossingen waren goed. Helaas moest ik het na de laatste aflossing opnemen tegen de wereldkampioene op de 500 meter. Daar heb je ook mee te maken… Die vervelende mededeling over geen kans op de A-status hebben direct naast ons neergelegd. We stonden er vooraf al vrij realistisch in. Hoe groot zou de kans zijn dat we via de relay top-8 zouden rijden? De jongste jaren was dat nooit gebeurd. Maar het kan dus wél. En weet je, skeeleren doe je niet voor het geld.”
Tot slot: zondag de marathon. Wat verwacht je ervan?
“Een marathon verloopt op een WK meestal heel chaotisch. Ik hoop dat ik aan het einde van de wedstrijd op de goede positie zit. Dat ik op tijd aanga en dat ik misschien nog iets moois kan laten zien in de sprint. Want ik weet: als het rechtdoor gaat kan ik veel. Hopelijk kan ik er dan nog wat uit kan halen. Ik ben afhankelijk van het wedstrijdverloop. Gaat het hard? Hoeveel mensen vallen er onderweg af? Dat zijn bepalende factoren. Door de aanwezigheid van al die landen van buiten Europa krijg je heel andere aanvallen. En dan is er het parcours, dat we nu nog niet kennen. Ja, hebben een plattegrond gezien, maar die vertelt niet of er hoogtemeters inzitten.”
Kortom, het is nu nog een loterij. Als het niet op een Colombiaanse roulette uitdraait… dan lijkt de kans op prijzen nihil….
