Van ’t Wout luisterde zijn zege zelfs op door heel bravoure-achtig op de laatste rechte lijn voor de finish even quasi-nonchalant achterom te kijken waar de rest bleef. Althans, zo leek het. “Nou, dat was niet mijn bedoeling of de reden”, verklaarde hij onmiddellijk na de prijsuitreiking. Ik wilde vooral zien waar m’n broer Melle zat, want ik wilde graag dat hij tweede zou worden. In de slotronde reed hij achter me. Ik hoorde plotseling allerlei geluiden en omdat ik niet meer werd aangevallen, kon ik wel een blik naar achteren werpen. Het was zeker niet van kijk mij nou…”
Hij kon tevreden zijn, de oudere broer bevond zich in zijn kielzog en mocht naar het podium voor het zilver. Missie geslaagd, blazoen opgepoetst na het nodige en maar voor hem ongebruikelijke geklungel op de andere afstanden (een penalty op de 1500 meter, uitgeschakeld voor de eindstrijd op de 500 meter). Hij noemde dat domme fouten waarmee je in de World Cup ook niet ver zult komen. “Daarom was het belangrijk dat ik het deze keer wel zou laten zien. Gelukkig ben ik erin geslaagd te bewijzen dat ik in dit soort wedstrijden ook scherp ben en kan blijven. De focus van vandaag had ik zaterdag niet. Dat was geen gemakzucht, eerder het probleem dat het moeilijk is voor mezelf de spanning op te bouwen voor een Nederlandse race. Ook omdat je voortdurend optrekt met ploegmaten, waardoor je automatisch anders rijdt. Het verandert overigens niets aan de wil om kampioen te worden, te demonstreren dat ik de beste ben. Én een positie te claimen die me recht geeft straks mee te doen aan de wereldbeker.”
Over dat laatste, en goed beschouwd de voornaamste drijfveer om te presteren tijdens de nationale titelstrijd, hoeft Van ’t Wout noch Xandra Velzeboer in te zitten. Het duo zal, mocht het voor de Selectiecommissie uitdraaien op kiezen tussen bepaalde rijders, altijd voorrang krijgen op basis van de in het recente verleden behaalde resultaten. Wie heeft bewezen te kunnen zegevieren in de World Cup, heeft een streepje voor. “Ja, maar niet als je er niets van bakt op een NK of in deze aanloopperiode”, oordeelde Van ’t Wout desondanks. Hij hield zich nog eens een spiegel voor. “Ik moet beter worden, op alle terreinen en daar is flink wat werk voor nodig.”
Velzeboer was iets minder streng voor zichzelf. Ze had dan ook twee van de drie NK’s op haar naam gebracht, slechts op de 500 meter beging ze een slippertje ten faveure van de pijlsnelle Selma Poutsma. “Dit was geen revanche op zaterdag”, sprak ze, doelend op de zeldzame nederlaag in nationaal verband. “Selma reed heel goed en bleek erg snel. Ik maakte de fout door te veel in haar slag mee te gaan. De tweede plaats zette me op scherp. Ik baalde ervan, daarom wilde ik nu de puntjes op de i plaatsen. Door van kop af de hele rit te voltooien, is dat gelukt en daar ben ik tevreden over.”
De uitslagen van het NK staan hier.
