Om weg te komen uit het peloton had Groenewoud twee pogingen nodig. Bij de tweede sloeg ze direct een groot gat. De oplettende Chinese die in het spoor met de Friezin (hierboven op archiefbeeld) mee wilde, moest zich al gauw gewonnen geven.
Een combinatie van afstoppend werk van Irene Schouten en eindeloos getwijfel bij de andere vrouwen in het peloton, zorgde ervoor dat Groenewoud aan de haal ging met de overwinning. De voorsprong na zestien ronden glijden over het Chinese ijs? Een gigantische veertien seconden.
De sprint voor de tweede plek was een prooi voor Ivanie Blondin, die dat vierde alsof ze de wedstrijd gewonnen had. Valerie Maltais werd derde achter haar landgenote. Beide vrouwen haalden belangrijke punten binnen voor het World Cup-klassement.
Irene Schouten bemoeide zich niet met de schermutselingen voor de ereplaatsen en kwam als vijfde aan de meet in de hal waar ze vorig jaar drievoudig olympisch kampioen werd.
Alle informatie over de ISU World Cup van Beijing staat hier.
Gelegenheidstrio haalt brons op teamsprint
Ondanks dat de ziekenboeg van Team Reggeborgh aardig gevuld is in Beijing, slaagde bondscoach Rintje Ritsma er nog in om een team op te stellen voor de teamsprint. Janno Botman en Hein Otterspeer gaven aan niet te willen starten. Debutant Jenning de Boo werd daarom opgetrommeld en fungeerde als lead-out voor Wesly Dijs en Louis Hollaar.
De opening van De Boo bood perspectief voor het Nederlandse trio, dat in de laatste rit tegen de Verenigde Staten reed. Hollaar kon de voorsprong van negen tienden bij het ingaan van de slotronde niet verdedigen en de Amerikanen kwamen voorbij. Op de streep klokte Nederland 1.20,73, zelfs nog een fractie langzamer dan China. TeamNL moest daardoor genoegen nemen met brons.
