Geen van de twee gunde zichzelf, of nam heel lang niet de tijd om verder te kijken dan naar rondetijden, trainingsschema’s en de jaarkalender. Het bestaan draaide om topsport en alles wat zich afspeelde rond of op het ijs was hun leven. Tot het moment kwam voor Lotte van Beek en Jos de Vos dat ze aan iets anders toe waren. “Maar wat hè?”, zegt Van Beek, die onder meer olympisch goud, zilver en brons bij elkaar schaatste. “Ik maakte me er nooit druk over. Voor het befaamde zwarte gat was ik niet bang, want ik geloofde dat er altijd iets op mijn pad zou komen. Ergens in mijn hoofd zat wel een droom die ik als klein kind al had: ooit ski-instructrice worden, maar niet toen ik contact zocht met Annette. Schaatsen was superleuk en bood me alle denkbare hoogte- en dieptepunten. Alleen, het wereldje werd na al die jaren wat klein voor me”, vertelt ze.
Jos de Vos’ levenskroniek vertoont veel overeenkomsten. Bij hem begon het al tijdens zijn actieve schaatsperiode te dagen dat er meer op de wereld moest zijn. Hij reed bij TalentNED, merkte dat de progressie in zijn resultaten te wensen overliet. “Hoe lang kan ik dit nog blijven volhouden? Dat was een gedachte die me bezighield. Daarbij kwam dat ik vader werd, iets dat het idee versterkte dat de toekomst ook van belang werd.” De Vos gleed niettemin stug door; sterker nog, hij verdiende op wilskracht zelfs een contract bij de commerciële ploeg van Albert Heijn Zaanlander/ Royal A-ware.
“Het eerste seizoen was niets, vanwege corona schaatsten we nauwelijks. Ik had geen contract, maar wilde wel doorgaan. Daarom draaide ik een jaar volledig op eigen kosten. Zo heb ik de teamleiding kunnen overtuigen dat ik een overeenkomst verdiende. Mijn vriendin vond het prima: zij heeft me altijd volledig gesteund”, verklaart hij.
Maatwerk vanuit de KNSB
Oud-langebaanschaatsster en shorttrackster Annette Smit begeleidt vanuit de KNSB rijders en rijdsters bij de overstap van topsport naar een maatschappelijke carrière. In een intake/kennismakingsgesprek wordt er bepaald waar een atleet behoefte aan heeft zodra het einde van de topsportcarrière in zicht komt.
Dat varieert van een-op-een loopbaanbegeleiding, een arbeidsmarktoriëntatie of een groepscoaching, samen met andere (ex-)topsporters. Daarnaast helpt Smit schaatsers bij het maken van planningen, afspraken maken met je opleidingsinstituut en de keuze van een studie of baan.
Meer informatie? Annette is bereikbaar op +31 6 22214317 | a.smit@knsb.nl
Wonderlijk genoeg beleefde De Vos een onvergetelijk tweede jaar. “Alles lukte. Ik eindigde als vierde op de tien kilometer van het Olympisch Kwalificatietoernooi. Het was wel de aanleiding afscheid te nemen, om door de voordeur weg te gaan. Ga ik nog ergens twintig seconden vinden om het Patrick Roest moeilijk te maken? Ik weet niet of dat erin zit, waren de gedachten. De beste schaatser van de wereld zou ik niet meer worden, besefte ik. Stoppen. Misschien moest ik trainer worden, dat was het idee eerst.”
Tijd om te veranderen dus. Van Beek leerde Annette Smit kennen. “Het plan skilerares te worden was er sowieso, maar ik moest ook ergens geld verdienen. Ik ben best ondernemend, maar met het stukje ‘maatschappelijk’ was ik nooit in aanraking geweest. Annette werd een sparringpartner die vroeg waar mijn interesses lagen. Ik ben nogal dyslectisch, dat bemoeilijkte schrijven van een sollicitatiebrief of een CV. Annette hielp me enorm door met dit soort dingen aan de slag te gaan.”
In het geval van De Vos lag er een blanco velletje papier voor hem. “Ik had de focus op schaatsen. Tussendoor begon ik twee keer een studie. Dat lukte niet. Ik hield de aandacht volledig op de sport. Arjan Samplonius (coach bij Zaanlander, red.) bracht me gedurende mijn schaatsloopbaan al in contact met Annette, die me opdrachten gaf. ‘Schrijf eens vijf beroepen op die je aanspreken, en vijf die niets voor je zijn’. Op die manier ontstond er een richting waar we heen moesten. Er werd gekeken naar opleidingen en eisen die daarbij hoorden. Ik opperde dat werk als personal coach wellicht wat zou kunnen zijn. Ze had telefoonnummers, moedigde me aan die eens te bellen, maar dat werd niets. In april 2022 zat ik voor het eerst met haar, tegen het einde van het jaar was ik er al uit. Dat vond ik erg fijn.”
Lotte vertrekt binnenkort (weer) naar Sankt Anton om de liefhebbers van de wintersport vier maanden lang op hun wenken te bedienen. “Nadat ik de schaatsen had opgeborgen, werkte ik in een laboratorium. Heel interessant, maar ik kwam erachter dat buiten zijn me de positieve energie bezorgde die ik zocht. Daarom besloot ik de opleiding tot skilerares te gaan volgen. Binnen no-time wist ik dat die baan me voldoening schonk. Enige nadeel: het skiseizoen duurt slechts vier maanden. Ik had voor de andere periode van het jaar ook wat nodig. Vorig jaar ben ik begonnen met golfen. Op de golfclub kwam vrij snel de vraag of ik het skiën niet wilde combineren met lesgeven als golfinstructrice. Of teaching pro, zo heet dat. Ik moet zeggen: het is geweldig. Heel anders dan mensen die een week naar de sneeuw trekken het skiën bij te brengen. In het golfen ben ik ook bezig met het begeleiden van mensen. Ik merk dat de ervaringen uit een totaal andere sport me met een andere blik laat kijken. En dat heeft een toegevoegde waarde.”
Jos? “Ik ben manusje-van-alles in het bedrijf van mijn ouders. Dat monteert keukens, badkamers, of beter, alles in en om het huis. Nooit in me opgekomen dit te doen. Ik ben gestart door een beetje te helpen en kwam er zo achter dat het me heel leuk leek. In maart 2022 schaatste ik mijn laatste wedstrijd, in september was ik aan het werk. We verhuisden van Heerenveen naar Boven-Leeuwen, waar mijn ouders de zaak hebben. Bovendien werkte mijn vriendin al die tijd in Arnhem; dat kwam ook goed uit. Oftewel: ik ben aardig terechtgekomen zo. Zeker dankzij Annette die heel flexibel omging met mijn geringe beschikbaarheid, omdat ik toen nog druk was met schaatsen.”
