Schipper was de enige Nederlander die het tijdens de one lap tot de finale schopte. In de halve eindstrijd was hij Etienne Kris, Glenn Nijenhuis en Remon Kwant te snel af. Met de Duitse Kris had Schipper het in de finale weer aan de stok. In de strijd om de derde positie raakten de beide rijders elkaar en de jury was onverbiddelijk. Schipper kreeg na afloop een declassering achter zijn naam, ondanks een indrukwekkende eindsprint waardoor hij als tweede over de finish kwam.
“Vandaag had ik het wel aardig op orde”, zegt Schipper over de start, doorgaans niet zijn sterke punt. “In de finale kom je tussen de sterke kanonnen, eentje ging me aan de buitenkant voorbij en ik probeerde mijn plek vast te houden. Het bleek nipt mijn fout te zijn.”
De West-Fries dacht zelfs dat de overwinning mogelijk was, mede dankzij zijn sterke eindschot. “Bizar, hè? Ik heb normaal gesproken langer nodig om op snelheid te komen.” Schipper heeft in deze fase van het seizoen al meer competitie in de benen dan vorig jaar. Hij reed de Europa Cups in Geisingen en Groß Gerau. “De vorm van vorig jaar begint terug te komen”, aldus Schipper, die doelt op het trainingskamp in Colombia. Daar reed hij in september vier weken in de rondte met Irene Schouten en tweelingbroer Kay. “Zo goed heb ik nog nooit geskeelerd, helaas begon daarna de winter. Ik mocht op wonderbaarlijke wijze niet naar het WK, maar ik doe nu weer mee tussen de beste rijders ter wereld. Ik pak de Europa Cups weer op, begin op stoom te komen en dan ben ik zelfs op zo’n korte afstand kansrijk.”