“Twee jaar geleden kwam jurylid Jeroen Prins met het idee om voor Nederland uit te komen”, verklaart Todeschini de keuze voor ons land, waar kunstrijden nog altijd in middelen en populariteit onderdoet voor het shorttracken en langebaanschaatsen. “In Zwitserland hebben wij onvoldoende geld en verlopen de kwalificatieprocedures niet altijd eerlijk. Jeroen stipte aan dat het tijd was om deze stap te overwegen, aangezien het winnen van een kwalificatiewedstrijd voor mij niet eens leidde tot een plek op het WK”, vertelt Todeschini over de oneerlijke procedures in zijn geboorteland.
Via Prins kwam de kunstrijder in contact met de KNSB en zo zette hij de eerste stappen om als onderdeel van het Nederlandse team naar de Winterspelen te mogen. Op het WK in 2025 levert een plaats bij de beste 24 een ticket naar Milaan op. Todeschini acht dat absoluut haalbaar. “Als ik geen onnodige fouten maak, dan is het grootste obstakel dat ik mijn Nederlands paspoort binnen drie jaar moet krijgen.”
Met zijn vrouw, voormalig ijsdanseres Oleksandra Nazarova, vertrok hij aan het begin van de winter naar Heerenveen om onder bondscoach Aljona Savchenko bij het Nationaal Trainingscentrum Kunstrijden (NTK) te schaatsen. Een jaar zonder wedstrijden volgde, geen gemakkelijke periode voor de Zwitsers kampioen van 2015. “Na een paar maanden pauze was het fijn om het kunstrijden zonder stress te beleven. Ik voelde me vrijer en genoot meer. Het was comfortabel, maar als je naar de Spelen wilt, heb je die voorbereiding nodig. Ik miste ook het speciale gevoel van een competitie.”
Het is bijzonder dat Todeschini door Savchenko begeleid wordt, omdat beiden Jean-François Ballester als trainer gehad hebben. De Fransman hielp de voormalig kunstschaatsster en haar partner Bruno Massot aan de olympische titel. Ook in het leven van Todeschini had hij een bijzondere rol. "Hij was als een vader voor mij. Vanwege diverse redenen ben ik niet zo hecht met mijn ouders en daarom nam hij me onder zijn hoede. Met verjaardagen en kerst was ik bij hem."
"Helaas heb ik slechts drie jaar onder hem getraind, want hij overleed plotseling. Ik was in Boedapest voor een wedstrijd, terwijl hij een hartaanval kreeg. Het was het moeilijkste moment uit mijn carrière. 'Jeff' heeft mij veranderd. Om mij te kunnen begrijpen, moet je hem gekend hebben. Ik ben niet alleen een betere sporter en coach door hem, maar ook een beter mens", legt Todeschini uit.
Voor de 25-jarige kunstrijder is de sport onmisbaar geworden. “Het is een passie. Een vriend en af en toe een vijand. Als je het zo lang doet, dan is het niet altijd een speeltuin, maar voelt het soms als een baan. Hoe moet ik het uitleggen? Eigenlijk is kunstrijden een orgaan, het is echt onderdeel van mij. De sport bepaalt mijn leven. Elke dag is het aanwezig. Daarom slaap ik, eet ik, ga ik naar de gym. Wanneer ik mij niet goed voel, komt het ook door het kunstrijden.”
Nu Savchenko vertrekt bij het NTK, zal ook Todeschini verhuizen. “Het is niet eenvoudig om steeds te moeten veranderen van coach. Aljona geeft mij de vrijheid. Als zij ziet dat ik ergens hulp bij nodig heb, dan komt ze naar me toe. Maar ze ziet ook dat ik weet waar ik mee bezig ben. Ik kan bijna onafhankelijk van een coach werken”, legt hij zijn keuze uit om haar naar het Duitse Chemnitz te volgen.
Na zijn carrière als kunstrijder wil Todeschini verbonden blijven aan de sport. De afgelopen maanden heeft hij al les gegeven aan de club in Thialf. En wanneer Savchenko naar wedstrijden ging, nam hij een deel van haar trainingen over. In Chemnitz zal hij wederom lessen geven aan jonge kunstrijders. “Aljona ziet dat het bij mij past en dat kinderen snel vooruitgang boeken. Ik schaats zelf zoveel mogelijk en zal ook elke dag coachen. Er zijn veel uren in een dag, dus dat is geen probleem. Ik zou ook niets liever willen na mijn carrière.”
Maar eerst zijn olympische droom najagen. Om financieel rond te kunnen komen, is de Todeschini een crowdfundactie gestart. Wordt ongetwijfeld vervolgd…
