Jelmar Hempenius vond dat hij wat recht te zetten had. Vorig jaar liet hij de Nederlandse titel in het Amsterdamse Vondelpark over aan een langebaanschaatser, Stefan Westenbroek. “Dat deed toch wel pijn”, vertelde Hempenius.
Tijd voor revanche. “Ik wilde dit NK ontzettend graag winnen. Voorafgaand had ik wat stevige uitspraken gedaan over wat ik van plan was tijdens deze wedstrijd, namelijk het nationaal record aanvallen. Ik weet dat men naar mij kijkt en verwachtingen heeft.” Het liet de inlineskater niet onberoerd. “De spanning van de naderende wedstrijd maakte mij de afgelopen dagen sneller geïrriteerd. Ik was daardoor best vervelend voor de mensen om mij heen. Ik zat niet te wachten op randzaken en afleidingen.”
Toch was het juist die spanning die Hempenius op scherp zette. “Zo kom ik in mijn focus. Ik vind het fijn en heb het nodig om hard te rijden.” De voorrondes en de halve finale kwam de Fries gemakkelijk door. En toen de druk er vol op stond, “… genoot ik het meest. Ik kon het loslaten. Natuurlijk wilde ik graag winnen, maar ik had ook die ontspanning. De combinatie van scherpte en rust in mijn hoofd.” Toen hij zijn rivaal Stefan Westenbroek verslagen had, schreeuwde hij het uit. De grijns op zijn gezicht verdween niet meer.
‘Heel blijven’
Hempenius won afgetekend de finale, 10,13 om 10,48. Al liet Westenbroek het in de tweede helft van de race lopen. “Jelmar was na de eerste twintig à dertig meter vertrokken, omdat ik bij de start weggleed. Ik heb nog twintig meter geprobeerd om erbij te komen en toen wist ik dat het hem niet meer ging worden. Mede omdat ik in mijn hoofd had dat ik heel wilde blijven, skeelerde ik hem rustig uit. Jelmar was veel beter.”
Want voor de brokkenpiloot Westenbroek was het belangrijk dat hij ongeschonden uit de strijd zou komen. “Je kunt jezelf makkelijk aantikken en dan lig je op het asfalt. Ik was er niet bewust mee bezig, maar mocht ik last hebben gehad van mijn liezen na de halve finale, dan zou ik er niet over denken om nog door te gaan.”
“Ik vind het skeeleren leuk en de 100 meter ligt mij goed, zowel op de wieltjes als op de schaats. De zomer duurt lang, dus dan is het lekker om hier en daar te racen. Misschien doe ik ook nog mee aan een wielerwedstrijdje”, aldus de langebaanschaatser.
Het Nederlandse record van Michel Mulder (9,907) bleek nabij het SS in Rotterdam onhaalbaar voor Hempenius. “Helaas is dat niet gelukt. De titel stond vandaag voorop en het liefst in een zo snel mogelijke tijd. Het nationaal record was een mooie richttijd. Alleen wilde ik daar niet te veel mee bezig zijn. Focussen op de prestatie werkt voor mij niet, ik moet me bezighouden met de uitvoering.”
Er waren meerdere redenen op te noemen waarom de tiensecondengrens niet geslecht kon worden. “Het asfalt was behoorlijk grof en een deel was de afgelopen weken vervangen door nieuw asfalt. Daardoor vond ik het onder andere bij de start behoorlijk glad. Niets ten nadele van de organisatie, maar de kwaliteit van het parcours was niet geweldig, waardoor ik minder hard rolde. En zo speelde er nog een aantal factoren mee. Voor mij is het geen excuus, het nationaal record blijft staan op naam van Michel Mulder. Dit jaar of op een later moment hoop ik daar een serieuze gooi naar te kunnen doen.”
Na het Daikin NK Baan in Heerde – waar Hempenius al goud had gepakt op de 200 meter – en de zondag in Rotterdam is er even wat ruimte om op adem te komen. “Ik probeerde tussen de twee toernooien die ontspanning te zoeken. Op een gegeven moment begin je toch alweer na te denken. Die honderd meter van zondag komt dichtbij. De laatste anderhalf week waren heel pittig. Nu kan ik even genieten.”
Alle uitslagen van het Daikin NK 100 meter vind je hier.
