De 28-jarige Rouvener van Royal A-ware beleeft noodgedwongen een tamme skeelerzomer. Hamstringklachten hebben de doordouwer een aantal weken belet in te schrijven voor de landelijke marathons. Zo miste hij de complete Reggeborgh Driedaagse en liet hij na de eerste twee wedstrijden om de Inline Cup (Nijelamer, winst en Poederoijen, vijfde) de derde schieten. Dat betekende elke keer dat hij afwezig was een smaakmaker minder in de veelal kleine pelotons van de mannen voor wie de spektakelsport op wielen meer en meer een bezigheid is geworden die alleen wordt beoefend als de agenda verder niets anders vermeldt. Dat stoort de diehards als Harink die wel een idee heeft hoe de teloorgang van het skatecircuit kan worden aangepakt.
“De competitie kleiner maken en combineren met het marathonschaatsen. Geen negen races om de Reggeborgh Inline Cup, maar vijf maximaal. Zorg ervoor dat de rijders van de teams verplicht zijn deel te nemen aan de skeelerraces. Dat zou kunnen helpen. Zoek verder naar data waarvoor alle ploegen zich beschikbaar houden, dus dagen die niet botsen met de zomertrainingen voor de ijsperiode. Kleed de wedstrijden aan, zorg voor een leuke prijzenpot en maak er een show van die meer publiek trekt. Desnoods door huis-aan-huis een flyer in de bus te gooien met de aankondiging dat er een skeelerrace wordt georganiseerd”, somt Harink een logisch klinkende wensenlijst op.
Hij haalt de skateronde van Boxmeer aan, de wedstrijd die in het bijprogramma is geplakt van het profwielercriterium ‘Daags na de Tour’, waarvoor elk jaar een handvol Tourrenners als publiekstrekkers wordt gecontracteerd. “Voor die coureurs komen de mensen, en die blijven dan ook staan kijken wanneer wij onze skeelerwedstrijd afwerken. Het parcours met al die klinkers is totaal niet geschikt voor onze wielen, maar het evenement is ongelooflijk leuk. Er is een goede prijzenpot, veel volk en daardoor veel sfeer. Daarvoor rijd ik ook. Bovendien is de strijd zo zwaar dat het tegelijkertijd een prima training is waar ik moe van ben naderhand. Allemaal voordelen."
"Trouwens", vult hij zijn verhaal aan, "hoe gemakkelijk is het: het parcours ligt er al, de vergunningen zijn geregeld, hoeveel extra kosten heb je dan?”Het is niet nieuw wat Harink op de toonbank gooit. “Nee, nee, dit soort dingen is vaker besproken door de rijdersraad. Gary Hekman heeft erin gezeten en hij vroeg de jongens die het skeeleren heel serieus benaderen om advies. Casper de Gier was erbij, Kevin van der Horst, ikzelf. Als we later dan nagingen wat er met onze input was gedaan, constateerden we onze inbreng heel gering was. Meestal kregen we alleen dingen te horen die aangepast waren omdat die volgens het reglement moesten gebeuren…”
Niet motiverend, zou hij eraan kunnen toevoegen. Harink zou zo de barricades opgaan, als hij zou weten dat er voldoende bijval zou zijn en er door de verantwoordelijken daadkracht wordt getoond. Er is inmiddels genoeg erfgoed gesneuveld. “Steenwijk was een klassieker die iedereen graag reed. Otterlo hetzelfde verhaal. Beide wedstrijden zijn verdwenen. Ik heb in Poederoijen (waar zijn vrouw Clarissa van Maaren een van drijvende krachten is, red.) dichtbij gezien hoeveel moeite een organisatiecomité moet doen om rijders aan de start te krijgen. Terwijl daar een heel goede prijzenpot is geregeld. Vorig jaar, bij de finale van de Reggeborgh Cup, was een geslaagd debuut. Veel kijkers, grote pelotons. Nu moesten alle zeilen worden bijgezet om mannen en vrouwen bij elkaar te krijgen. Zo moet het niet elk jaar gaan, want dan zijn de initiatiefnemers er snel klaar mee en is er opnieuw een wedstrijd weg.”
