In voorbereiding op het schaatsseizoen reed Berkhout de Reggeborgh Inline Marathon Driedaagse. In Heerde spurtte hij naar een verdienstelijke dertiende plek, de dagen erna had hij het veel lastiger. “Voor mij is het zaak om te kijken waar ik ongeveer sta. Ik had nog nooit een marathon op skeelers gereden. Mooi om te doen, maar het gaat snoeihard. Eerder bij de Europa Cup in Heerde deed ik mee in de A-finale van de afvalkoers.”
Berkhout dook vorig jaar weer op in de B-divisie van de marathons nadat zijn interesse voor de sport in de seizoenen daarvoor onder het nulpunt was gezakt. “Het begon eigenlijk in de coronaperiode. Ik had het jaar ervoor een prima seizoen gedraaid op skeelers, alleen werd ik niet geselecteerd voor het EK. Tot dat moment reed ik ook bij de Europese wedstrijden heel goed, maar in de voorbereiding op het nieuwe seizoen stak corona ineens de kop op. Toen was ik er wel een beetje klaar mee.”
Hij had zijn havodiploma gehaald en ging studeren. “Vanaf mijn vijfde had ik altijd gesport. Je loopt mee in de selecties, in het KNSB Talent Team, maar de intrinsieke motivatie was er echt niet meer.” Het duurde enige tijd voordat de oudste van de ‘Berkhoutjes’ weer zin kreeg om de ijzers en wieltjes onder te binden, ondanks dat zusje Janne en broertje Chris op niveau actief bleven. De focus lag op zijn studie. “Ik heb mijn propedeuse gehaald en zag ook wel dat zij het heel goed deden.”
“Janne zat bij de marathonploeg Van Ramshorst en moest voor het eerst langere duurritten maken op de fiets. Ze vroeg of ik mee wilde”, zegt Daan over de periode 2021/2022. Bovendien keek hij met weemoed hoe zijn collega's actief waren. "Ik volgde via een livestream de marathons van mijn categorie, zag mijn concurrenten rijden. Daar wilde ik ook bij horen.”
Het zaadje voor zijn rentree was geplant. Martin van de Pol, ploegleider van Janne bij Van Ramshorst-Renault, maakte de eerste schema’s voor Daan. “Het is een rustige jongen, die soms iets te fanatiek wordt en altijd maximaal wil gaan. Daarom was het mijn taak om ook genoeg rust in te bouwen”, legt Van de Pol zijn werkwijze met Berkhout uit. “We hebben een schema gemaakt en vooral geprobeerd rustig te starten, maar dat ging heel snel.”
“Ik wilde het goed aanpakken en Martin was enthousiast”, gaat Berkhout verder, die bij de ploeg aansloot en trainde in Utrecht. Let wel, de marathonploeg Van Ramshorst Renault had op dat moment nog geen team in het mannenpeloton. “Tijdens de regiomarathons op C-niveau ging het meteen goed.” Een promotieverzoek naar de B-divisie werd gehonoreerd, waardoor de jongeling uit Hauwert weer een stap kon maken. “Er moest nog een schepje bovenop.”
Bij een hoger niveau kwam ook meer druk kijken. Berkhout legde die druk zich vooral zelf op. “Het Van Ramshorst-pak dragen, ik moest bewijzen dat ik het waard was. Daar kreeg ik zenuwen van.” De rijder worstelde met zichzelf als het even niet liep. “Wanneer ik slecht gereden had, vroeg ik me af: ben ik het wel waard? Ik was ook erg bezig met wat andere mensen dachten en vonden.”
Ook hierin speelde Van de Pol een belangrijke rol, zegt Berkhout. “Hij vroeg me: ‘Waarom ben je weer begonnen? Je doet het puur voor jezelf. Al die uren op de fiets doe je niet voor een ander.’ Ik leerde dat ik vooral bij mezelf moest blijven.” Van de Pol stak veel tijd en aandacht in zijn pupil. “Ik ben hem ontzettend dankbaar”, zegt de rijder meermaals tijdens het gesprek. “Zonder Martin had ik dit niveau nu zeker nog niet gehaald.”
Berkhout droomt er nu van om het A-peloton in de marathons te halen en is daarnaast actief op de langebaan. Want ook daar valt volgens coach Van de Pol wat te halen voor de West-Fries. “Een bijprogramma”, noemt Berkhout het zelf. “Twaalf ronden hard rijden tijdens de 5000 meter, dat zal me verder helpen in een marathon.” De rijder heeft op de achterkant van zijn telefoon een sticker met de limiettijd die nodig is om plaatsing af te dwingen voor de eerste Holland Cup. “6.40,9”, aldus Berkhout. Dan is het toch wel iets belangrijker dan een ‘bijprogramma’? “In mijn hoofd staan de marathons op de eerste plek, maar ik wil die tijd wel rijden. Zo ben ik ook: het moet lukken.”