De medaillekansen op de afvalkoers waren vooraf al niet heel groot ingeschat en eenmaal in de koers werd duidelijk waarom. Was het de communicatie niet, dan was het constant moeten positioneren wel een struikelblok. Daardoor zaten de rijders eigenlijk op geen enkel moment ‘veilig’. “We doen dit eigenlijk te weinig”, is de conclusie van Lianne van Loon. Zij bleef al vroeg in de race als enige van de Nederlandse vrouwen over nadat de anderen in de loze ronden van de wedstrijd te veel energie hadden verspild.
“Ik kwam heel slecht uit een valpartij die voor me gebeurde en moest vechten om terug te komen”, gaat Van Loon verder. “Dat was ontzettend moeilijk met de Fransen die de wedstrijd onder controle hadden.” Het was vanaf dat moment overleven en dat ging niet lang goed voor de Europees kampioene op de marathon. “Onbegonnen werk om nog naar voren te komen.”
De ervaring (lees: gemenigheid) missen de Nederlanders op dit onderdeel. “Het wordt heel vies gespeeld in zo’n wedstrijd”, aldus Van Loon. “Je ziet van buitenaf de helft niet eens. Wij Nederlanders zijn daar gewoon niet heel sterk in, dat is algemeen bekend.” Fleur Veen vult aan: “Voor hetgeen je hiermee wegkomt, zou je in Nederland al lang een diskwalificatie krijgen. We moeten fysiek heel veel sterker zijn om alsnog mee te komen in dit geweld.”
Tom Mulder trekt ongeveer dezelfde conclusie na zijn afvalkoers. De geboren Leuvenaar vond het een ‘smerige’ koers bij de A-junioren. “Het werd geen moment rustig. Ik werd naar achteren getrokken waardoor ik afviel.” Ploegmaten Bret Groot en Chris Berkhout moesten het ‘wespennest’ vroeg verlaten toen de eliminaties eenmaal een feit waren. Mulder zat alleen en moest zijn eigen route maken om zover mogelijk te komen. Geen eenvoudige opgave. “Ik probeerde mezelf tussen een treintje te wringen of m’n eigen route door het peloton te vinden, maar dat was lastig.”
Sofia Schilder en Jet Fransen zaten wel lang in de wedstrijd (Junior A vrouwen), maar kwamen niet in de buurt van de medailles. “We wilden gedurende koers kijken wie zich nog het best voelde”, legt Schilder uit. Zij kampte de voorbije dagen met ziekte en ondervond daar nog hinder van. “Het gaat inmiddels weer beter, maar ik merkte tijdens het rijden nog wel dat ik minder ben. Misschien is het de warmte, maar ik denk dat mijn griep ook zeker een rol gespeeld heeft.”
Blij dat de afvalkoers achter de rug is kijken de Nederlanders nu vooruit. “Dit was vorig jaar ons slechtste onderdeel en we deden het nu beter”, pikt Van Loon het positieve eruit. “We kunnen beter en dat zit er ook in”, besluit Schilder op haar beurt. Dinsdag komt er een nieuwe kans.
EK-debutant Elanne de Vries rijdt zenuwen uit het systeem
Elanne de Vries gaf toe dat ze het toch wel spannend vond om op het grote toneel te racen tegen de beste rijdsters van Europa. De 17-jarige Rotterdamse kwam maandag tweemaal in actie op de 200 meter. “Ik heb twee races kunnen rijden en de tweede voelde al een stuk beter dan de eerste”, zegt De Vries. “Het gaat steeds makkelijker, eerst wist ik niet hoe ik op deze parabolische baan goed zou moeten rijden. Als je het door hebt, gaat het steeds makkelijker.”
In de finale noteerde De Vries de tiende tijd. “Het niveau ligt echt heel erg hoog. Ik win de 200 meter in Nederland, maar hier ben ik tiende”, vervolgt ze. Valt het dan toch een beetje tegen? “Nee, helemaal niet. Bij de eerste start dacht ik echt wow, ik doe mee aan het EK. Dat is wel even iets anders. Bij de tweede race wist ik beter wat ik moest doen en was de uitvoering een stuk beter.”
Tussen de eerste en de tweede race vond ze ruim drietienden van een seconde. “Misschien wel mijn beste resultaat van deze week”, zegt ze. Om er even later aan toe te voegen: “Maar ik heb ontzettend veel zin in het programma op het wegparcours, dat ligt mij beter.”
De Nederlanders konden op de eerste dag van het EK geen potten breken op de 200 meter. Jelmar Hempenius kwam in de finale tot de twaalfde plek. Angel Daleman eindigde op de achtste plek, al moest bondscoach Valentina Berga-Belloni daarvoor nog even aan het werk. De tijdwaarneming had de verkeerde tijd genoteerd bij het multitalent. Na enig gebakkelei werd de tijd gecorrigeerd en stond Daleman op de plek waar ze hoorde.
Italië heerste op de 200 meter. In vijf van de zes categorieën klonk het Italiaanse volkslied. Alleen bij de senioren vrouwen ging de Franse Mathilde Pedronno er vandoor met het goud.
Uitslagen van de eerste EK-dag in Valence d'Agen kun je hier vinden.
