Het zes kilometer lange wegparcours in het noorden van Valence d’Agen leende zich wel voor een zware wedstrijd, maar dat werd het niet bij de vrouwen. Een kopgroep van vier rijdsters met daarbij Fleur Veen lag op een gegeven moment ver voor, maar geen van allen hadden ze de overtuiging om vooruit te blijven. Het zou uitdraaien op een eindsprint en in dat geval zou Nederland de kaart Lianne van Loon spelen, die vorig jaar in L’Aquila vriend en vijand verraste door de Europese titel op de marathon te pakken.
Dat zat er dit jaar niet opnieuw in, mede door het tactisch spel dat gespeeld werd door de Franse rijdsters. “Met een kamikaze-actie kwam ik vooraan terecht, maar ik moest plaats nemen achter de grote trein”, legt Van Loon uit. “Je komt er gewoon niet tussen. De kopvrouw van de Franse ploeg zag mij en liet een ploeggenote uitzakken waardoor ik vast kwam te zitten.”
Van Loon begon daardoor met achterstand aan de sprint. Marie Dupuy maakte het Franse feest compleet met het zoveelste goud. Van Loon: “Ik kwam in de buurt, maar de vierde plek was het hoogst haalbare.” En van die vierde plekken had Van Loon al genoeg, ook op de 1000 meter en de relay was dat haar plek. “Ik voelde me goed, maar het was helaas allemaal een beetje net niet.”
Bij de mannen ging het onder leiding van de Franse ploeg direct keihard. Kevin van der Horst was speciaal voor de marathon naar Frankrijk getogen. De Nederlands kampioen koerste attent aan het begin van de wedstrijd, maar moest passen toen de Franse tempobeul Timothy Loubineaud voor de zoveelste keer in de aanval trok.
“Ik zat te ver en kon pas weer wat doen toen we terug waren in de stad”, klinkt de uitleg van Van der Horst. “Ik kon het gat nog een keer dichten, maar op dat moment versnelde hij meteen nog een keer. En dan weet je dat je niet nog een keer kunt springen om de kloof ongedaan te maken.”
Het gat nog een keer dichten was simpelweg niet te doen. Van der Horst miste het vertrek van de tweede groep en was aangewezen op de sprint van het peloton. “Het niveauverschil is niet groot in vergelijking met Nederland, maar hier heb je meer rijders die er nog een keer overheen kletsen als je net zelf een actie gedaan hebt.”
De korte EK-expeditie - hij vloog op vrijdag in en reed alleen de marathon op zondag - van Van der Horst kreeg zo niet het einde waar hij op hoopte. “Ik heb het zelf verkloot”, steekt hij de hand in eigen boezem. “Ik moest een pijl verschieten, zat niet vooraan en dat kostte me de rest van de koers. Ik neem het mezelf wel een beetje kwalijk dat ik niet bij die groep zit.”
“Slecht is het niet, maar ik hoopte wel op meer. Ik wilde graag stunten: een medaille halen. Maar goed, ik ben weer een ervaring rijker en hopelijk kunnen we de volgende keer met meer mannen aan de start komen”, besluit Van der Horst.
Jason Suttels slaagde er als enige in om de Franse code te kraken. Hij zat mee in de kopgroep, nam een groot deel van het werk voor zijn rekening en liet de beide Franse tegenstanders kansloos met een machtige sprint. België pakte zodoende op het laatste moment nog een gouden medaille mee.
Frankrijk heerst op EK in eigen land
De Franse ploeg heeft het EK in eigen land veel glans gegeven de voorbije week. In de eerste drie dagen werden maar liefst 42 medailles verzameld, waarvan 19 de gouden kleur hadden. Ook op de weg was Frankrijk ijzersterk met 31 medailles waarvan 11 keer goud.
De Nederlandse oogst in Valence d’Agen bleef steken op vier medailles. Angel Daleman pakte tweemaal zilver, Robin Metz behaalde brons op de puntenkoers (weg) en de jongens-junioren B pakten ook brons in de relay.
Bekijk hier de uitslagen van het EK inlineskaten op de weg en op de baan.
