Jumbo-Visma - weliswaar uit twee verschillende ploegen - op de plekken een, twee en drie, na de spetterende marathon van Alkmaar. 1. Harm, Visser, 2. Remo Slotegraaf, 3. Chris Huizinga. Niet eerder vertoond deze winter, waarin het steevast ereplaatsen regende voor de ploeg die algemeen wordt beschouwd als de formatie met het grootste budget. “Weet je hoe frustrerend dat is geweest, om steeds op plek twee of drie te finishen?”, ratelde de blonde Fries die na een adembenemend slot de ban wist te breken.
Hij kwam terecht in een slotfase met een supergevaarlijk drietal van wie Sjoerd den Hertog als mede-sprintkompaan de te kloppen man leek te worden. Slotegraaf nam op twee ronden van het einde afstand van de anderen, wetend dat Visser en Den Hertog (Royal A-ware) elkaar in de smiezen hielden. “Ik zag Remo gaan en wist dat ik hem achterna moest gaan. Als je zo’n sterke ploeg hebt, ben je een beetje aan je stand verplicht te winst te pakken. Al die tweede plaatsen, ik heb er de voorbije maanden slapeloze nachten van gehad, dat mag je gerust weten. Daarom ben ik ook zo gelukkig met deze overwinning. Plus dat ik erin slaagde Remo te passeren.”
Visser verkeerde in de zevende hemel, en dat zou de gemoedstoestand zijn die hem zondagavond tot diep in Duitsland in zijn greep zou houden, op weg naar de Weissensee, het volgende hoofdstuk van het marathonseizoen. “Eerlijk is eerlijk”, zei ook ploegleider Peter de Vries, “het is tot dusver allemaal redelijk magertjes geweest voor ons team. Erg prettig dat-ie nu een keer valt.”
Hij had ’m geknepen tijdens de apotheose. “Ja, wat wil je. Dat er drie man met een pak van Jumbo-Visma rondreden, zei me helemaal niets. Want wij, de marathonjongens, rijden als een losse ploeg. Dat is vanmiddag ook wel duidelijk geworden, denk ik, in het gevecht met die twee langebaners. Iedereen heeft kunnen zien dat we de sport zo goed mogelijk willen verkopen door tégen elkaar te schaatsen. Er ontstond een finale die niemand voor mogelijk hield. Daarin heeft Harm het perfect gedaan. Hij toonde initiatief, wachtte eerst het juiste moment af en deed toen precies wat hij moest doen om de rest achter zich te houden. Was hij blijven zitten, dan zou niemand dat raar of stom hebben gevonden, want sprinters hebben altijd alleen oog voor elkaar. Een meer dan terechte winnaar, zou ik zeggen.”
De uitslagen van de Topdivisie-mannen staat hier.
Evert Hoolwerf: schouder uit de kom
Voor Nederlands marathonkampioen Evert Hoolwerf wordt het afwachten of het zin heeft dat hij z’n ‘oorlogskleuren’ aanbrengt voor de gevechten op de Weissensee. De Eemdijker van Reggeborgh kwam zondagmiddag na 46 ronden lelijk ten val en daarbij schoot zijn linkerarm uit de kom. De race in Alkmaar werd onmiddellijk onderbroken om Hoolwerf eerste hulp te bieden. Hij verliet het ijs met zijn arm in een mitella, maar ploegleider Roy Boeve zei naderhand dat hij ‘gewoon rekent op Evert’ voor het programma op het Oostenrijkse meer, waar tussen 26 januari en 1 februari vier races plaatshebben. De laatste krachtmeting is de Alternatieve Elfstedentocht, op woensdag 1 februari.
“Het is extra mooi dat we nu eens juichend staan na een wedstrijd waarin we hebben geprobeerd koers te maken. Dat is vaker gelukt deze winter, maar wanneer je voortdurend tweede of derde wordt, heb je er niets aan. Twee, tweeënhalve maand hebben we gewacht op deze dag. De jongens hadden het nodig. Ikzelf lag niet wakker dat we weekend na weekend na de hoofdprijs grepen, al werd ik er niet blij van. We doen immers aan topsport en dan draait het om het hoogst haalbare. Het is in de achterliggende periode regelmatig gebeurd dat ik de hele zondag na een marathon nodig had om weer een beetje tot mezelf te komen. Daar ben ik heel eerlijk over.”
Amper klaar met de race kroop de ploeg in de wagen naar Oostenrijk. “Dat wordt een prettige rit”, voorspelde De Vries,”vooral als we de wedstrijd nog eens herbeleven. Wat betreft de Weissensee kennen we onze plek in de hiërarchie, tegelijkertijd moet je daar schijt aan hebben. Jumbo-Visma is een underdog, met een paar prima rijders. Zodra je denkt dat je niet goed uit de voeten kunt op natuurijs, kun je beter thuisblijven. Wij menen het wel te kunnen, maar moet dat nog bewijzen. Zo staan we erin.”
