“Oh nee, nu moet ik hem nog een keer rijden op het WK.” Niet de verwachte reactie van iemand die met een paar tienden verschil zich in het Nederlandse team rijdt voor het mondiale toernooi. Gelukkig volgde de uitleg: “Ik wil hem vooral niet niet rijden.” En daarmee bedoelt Leerdam dat ze nergens wil opgeven. Zij zal zich niet zomaar afmelden.
Dus we kunnen haar zien op de 1500 meter in maart? “Ik keek naar Jac en hij zei: 'gewoon rijden'. Dat vind ik heel relaxed aan hem. Hij weet dat ik erover na zou denken en door dat te zeggen kost het mij geen energie meer. De 1500 is fysiek niet in mijn nadeel, de twijfel zou alleen in mijn hoofd kunnen gaan zitten.”
Het geeft aan hoe Leerdam blindelings vertrouwt op haar coach. “Ik geef me helemaal over aan Jac. Dat vind ik de beste manier om mij te leren kennen. Hij kan echt dingen uitproberen, zodat hij in de toekomst weet wat voor mij werkt. Ik doe precies wat Jac bedenkt. Dus als het goed is om te rijden, doe ik dat gewoon.”
De sprintster is superieur op de 1000 meter en pakt internationaal haar medailles mee op de kortste afstand. Maar ze ziet ook toekomst op de 1500 meter, ingefluisterd door drie belangrijke schakels in haar schaatscarrière: haar coach bij Worldstream Kosta Poltavets, haar ex Koen Verweij en haar huidige coach Jac Orie. “Zij zeggen allemaal dat ik hem kan winnen. Die drie, daar heb ik altijd naar geluisterd, kijk ik tegen op. Als zij dat dan vertellen, vind ik dat een compliment en ga ik ervoor.”
En zelf gelooft Leerdam ook steeds meer in haar kansen. Op vrijdag reed ze de derde tijd van het NK (1.55,39), nog geen honderdste achter Marijke Groenewoud (1.55,38) en 0,18 achter Antoinette Rijpma – de Jong (1.55,21), die haar titel prolongeerde. “Als de omstandigheden heel snel zijn, kan ik wat moois laten zien. Nu word ik op slecht ijs met zo’n klein verschil derde. Er zit zeker nog rek in.”
Alle drie de podiumkandidaten hadden aanmerkingen op hun race. Veroorzaakt door het late tijdstip van de wedstrijd, door het mindere ijs, door technische gebreken, van alles kwam ter sprake. De Nederlands kampioene vond dat alles misging, Groenewoud stond te ontspannen aan de start en was niet blij met het eerste deel van haar race.
Voor Leerdam was juist het laatste stuk reden tot ontevredenheid. “Eigenlijk vond ik het niet zo goed gaan, vooral technisch. De timing was op het zachte ijs minder. Jac zei dat de eerste anderhalve ronde prima waren, daarna reed ik volgens hem niet goed door. Ik kan meer geven en daarin heeft hij gelijk.” Bovendien miste ook Leerdam ‘het mes op haar keel’ en liet ze zich voorafgaand aan de wedstrijd afleiden door jongens die haar naam riepen in het publiek. Wanneer ze in maart in topvorm verkeert, onder enorme druk staat en opnieuw de steun van haar coach voelt, zou ze dan kunnen verrassen met een medaille?
Bij de junioren veroverde Leerdam al goud en zilver in het allroundklassement, wat aantoont dat ze ook over inhoud kan beschikken. Zeker volgens de bondscoach van de teamonderdelen, Rintje Ritsma. Leerdam: “Hij zei tegen mij: ‘Ik denk dat jij ook een goede ploegenachtervolging kan rijden. Je hebt wel de snelheid.’ Ik moest daarom lachen en vond het best een compliment. Als je in een blok rijdt, dan zou ik de motor kunnen zijn. Nu ben ik er niet op getraind. Misschien aan het einde van mijn carrière…”
