Het gevecht met de fenomenen sluiten Tim Prins, Sijmen Egberts en Remco Stam winnend af

Toegegeven, het werd het weekend van Jordan Stolz. Met afstandsoverwinningen op de 500, de 1000 en de 1500 meter. Met een zege op de teamsprint, met een derde plek op de mass start en vooral met een wereldrecord punten in een junioren-WK allround was hij de koning van het weekend. En was Stolz koning, dan kon De Noor Sigurd Henriksen, die met 6.15.30 op de 5 kilometer de concurrentie eventjes volledig wegblies, zich rustig onderkoning noemen.

Het was ook het weekend van Remco Stam, die dan wel van die sterke Noor verloor, maar Stolz op de 5 kilometer wist voor te blijven en zilver op die afstand veroverde. Maar het was voor de Nederlandse mannen vooral het weekend van de ploegenachtervolging, waar Sijmen Egberts, Remco Stam en Tim Prins de onverslaanbaren wisten te verslaan. "Je zag binnen het hele team dat iedereen hartstikke gretig was", vertelt Sijmen Egberts na afloop. "We wisten waartoe we in staat zouden zijn als we een goede rit zouden neerzetten. Het klinkt misschien gek, maar ik was overtuigd van onze eigen kwaliteit in onze trein." Hij zegt het zelfverzekerd. "Je weet natuurlijk nooit hoe de ander ervoor staat, maar ik wist dat wij in orde waren."

Voor Remco Stam was het een heel nieuwe ervaring. "Dit was mijn eerste ploegenachtervolging die ik ooit heb gereden", zegt de Brabander bijna verbaasd. "Maar eigenlijk ging het heel goed. Vanaf de start zaten we heel goed achter elkaar en konden we gelijk duwen. Daar was niets op aan te merken", grijnst hij. En dat is opmerkelijk, in een gelegenheidsformatie. "Niemand had nog met elkaar gereden, omdat Stijn van de Bunt natuurlijk uitviel", vertelt Tim Prins. Van de Bunt deed wel mee met het WK, maar was door een liesblessure niet op tijd topfit. "Hij had niet het gewenste niveau", analyseert Prins helder. "Hij gaf zelf aan: Remco is in zo’n goede vorm. Dat was wel zonde. Stijn is altijd onderdeel geweest en had een belangrijke rol omdat hij normaliter de motor van het team is. Maar Remco kon dat goed overnemen."

In een direct duel namen de Oranje-mannen het op tegen Jordan Stolz en de zijnen en in strakke race wisten ze de sterke Amerikanen dik te verslaan. "Zij startten wat harder, maar op een gegeven moment kregen wij door dat we inliepen", blikt Egberts terug op de gewonnen confrontatie. "Dat is een superlekker gevoel, als je weet dat je aan het inlopen bent. Dat gaf natuurlijk vertrouwen." Op de streep hadden de Nederlanders bijna vier seconden voorsprong op de Amerikanen, maar daarmee was de buit nog niet binnen. De Noren en de Japanners reden vrijwel de hele race dicht op het schema van de Nederlanders, maar aan de streep strandden de Noren met Sigurd Hendriksen op op 0.87 seconde van de Nederlanders. Het was voor de Nederlanders het startsein voor een feestje op het middenterrein. 

De overwinning op de ploegenachtervolging was het resultaat van knap teamwerk, maar ook door het nodige denkwerk vooraf, legt Tim Prins uit. "We hebben superveel gekeken naar de races van Amerika, hoe ze het op de Spelen deden", zo verklapt hij. "Je ziet landen die elke bocht anders aansnijden. Dan verlies je contact. Wij hebben alleen maar op de middellijn gereden, naar de blokken toe lopen en laten uitwaaieren naar de middellijn. Dan is het in principe niet zo moeilijk om contact te houden. Bij Noorwegen duwde de derde man bijvoorbeeld niet constant. Het was daarom wel echt een teamoverwinning. Het was niet zo van: deze pakken we wel effe. En dan is het wel extra lekker als je 'm wel pakt", zegt de man die het allround-toernooi op een derde plek afsloot. En daar is ploeggenoot Sijmen Egberts het roerend mee eens. "Goud, helemaal goud."

Alle uitslagen van het WK-junioren in Inzell vind je hier.