Ze hebben er geen van drieën bij stilgestaan. Natuurlijk niet. Waarom zou je aan het eind van de rit nagaan wie er allemaal waar zijn gestart in de serie van negen marathons tussen 3 mei en 26 augustus? In totaal zijn er 117 namen van inschrijvers geregistreerd door de jury, 52 vrouwen en 65 mannen. Het merendeel van dit leger heeft dikwijls verstek laten gaan. Drie diehards onderscheiden zich: zij zijn elke keer komen opdagen. “Nu je me dat vertelt, vind ik dat bijzonder om te horen”, zegt Rémon Vos, die zaterdagavond normaal gesproken als nummer twee in het klassement achter leider Kevin van der Horst zal eindigen.
Opgegroeid met skeeleren, dat geeft hij als voornaamste reden dat hij overal zijn gezicht heeft laten zien. “De sport is leuk, een goede training voor het marathonschaatsen en ik vind dat, omdat de organisaties er veel tijd, moeite en geld in steken, het minste wat ik kan doen is gewoon aanwezig zijn. Dat probeer ik dan ook en het is gelukt.”
Over anderen, de wegblijvers, wil Vos niet oordelen. “Ik kan vanwege mijn baan niet veel weg voor trainingskampen in het buitenland, zoals veel marathonrijders. Zij zitten met dubbele agenda’s - vanwege de schaatstrainingen - wat het niet mogelijk maakt steeds deel te nemen aan de marathons”, aldus de Staphorster die meetraint met de marathonploeg van Bouwselect en zich zo voorbereidt op het schaatsseizoen in een zogenoemd Vangnetteam van de KNSB.
Beau Wagemaker van Team Magnifiek (links op bovenste foto; ook nummer twee in de ranking bij de vrouwen) noemt de huidige situatie slechte reclame voor de sport. Ze herinnert zich dat er in de periode van corona – toen er niets kon – kritiek kwam uit de pelotons dat er te weinig races op de kalender stonden. “We hadden vier marathons waarvan er twee werden afgelast vanwege regen. Nu zijn er negen marathons, maar komen er veel mannen niet opdagen. Bij de vrouwen viel het dit seizoen nog mee; daar stonden meestal genoeg meiden om van een pelotonnetje te kunnen spreken”, weet de Noord-Hollandse die benieuwd is hoe de competitie er volgend jaar zal uitzien.
Ze kent de geruchten dat het aantal wedstrijden wordt gehalveerd. “Als er straks vier overblijven, vind ik dat erg weinig. Stel dat er op een paar dagen neerslag valt en twee van de vier races komen te vervallen, wat houd je dan over? Dan kun je het niet meer een competitie noemen. Nee, in dat geval hoop dat er minimaal zes marathons op de agenda blijven staan. Ik vind ze te leuk om over te slaan.”
Dat idee deelt haar teamgenote Thirza Gorkink uit Vaassen (Gelderland) die alle acht marathons tot aan de finale zaterdag in Oldebroek heeft gereden. “Vorig seizoen deed ik alleen mee aan de landelijke wedstrijden in de buurt, maar omdat ik in Team Magnifiek terechtkwam ben ik de focus meer gaan leggen op de Reggeborgh Cup. Ik wilde beter worden, wat ook is gelukt want ik kon in een aantal races goed meekomen en meedoen. Vorige week stond ik zelfs voor het eerst aan de start van het ONK in Hallum. Zo is het deze zomermaanden een mooie training geworden voor de winter, wanneer ik er weer in de marathons voor de Beloften bij ben”, licht ze toe. Mocht de Reggeborgh Cup in 2024 ingekrompen worden, dan vult Gorkink haar eigen kalender wel weer aan met de regionale wedstrijden om de Free-wheel Inline Cup.
Een seizoen (2019-2020) kwam ze uit in de Topdivisie. Door ziekte werd dat geen succes. “Toen keerde ik terug naar de B’s. Of ik nu opnieuw de stap zou willen wagen? Ik denk dat als de kans me wordt geboden, dat ik het weer zal proberen. Dankzij het skeeleren in de Reggeborgh Cup heb ik een stap gezet, ben ik verbeterd. Misschien is het de moeite waard. Maar komend seizoen rijd ik voor Husqvarna, met allemaal meiden uit het oosten van het land.”
Alle info over de finale van de Reggeborgh Marathon Inline Cup kun je hier vinden.
