Tickets
Shop
Nieuws 10 mei 2022

Patrick Roest: 'Mijn gevoel zegt dat ik beter kan, dus zoek ik naar iets anders'

Of het ergens anders beter zou kunnen zijn? Patrick Roest wilde niet dat die vraag zijn gedachten nog langer zou beheersen en koos na zeven jaar Jumbo-Visma voor een nieuw schaatsavontuur bij Team Reggeborgh. “Het is te vroeg om te zeggen dat het me beter bevalt, maar het begin is goed en lekker relaxt”, meldt de topstayer halverwege de eerste, korte teamstage op de Veluwe.

Foto : Neeke Smit

Wat je deze dinsdagmorgen ziet op de skeelerbaan van Oost Veluwe, wijkt nauwelijks af van de gebruikelijke taferelen die zich op elke ijsbaan voordoen als de grote teams hun werk verrichten. Zoevende skatewielen op asfalt vervangen het geluid van het gekras en getik dat de ijzers van schaatsen veroorzaken bij elke slag op het ijs. In twee, soms drie groepen rijden de atleten hun rondjes, bij elke passage van de finish krijgen ze de tijd toegeschreeuwd door de trainer.

Maten bij Jumbo, en nu opnieuw bij Reggeborgh: Marcel Bosker en Patrick Roest. | Foto : Timsimaging

Het treintje waarin de 26-jarige Roest rijdt, toert zo op het eerste oog al heel soepel, iets dat hij naderhand zal beamen. Lex Dijkstra, Victor Ramler, Louis Hollaar en Marcel Bosker: ’t zijn allemaal nieuwkomers bij de formatie van hoofdcoach Gerard van Velde, ook nog eens uit vier verschillende ploegen overgestapt, maar ze hebben het ritme lekker te pakken. “Bij Jumbo hadden we een heel sterke trein. In de nieuwe samenstelling weet ik nog niet wat ik aan deze heb. Voor een eerste skeelertraining liep het wel direct goed. Da’s fijn”, zegt de Lekkerkerker voor de camera van Schaatsen.nl wanneer het ochtendprogramma voorbij is.

Patrick Roest voert 'zijn' stayersgroepje aan op de skeelerbaan van Heerde. | Foto : Timsimaging

Hoewel de selectie er pas anderhalve dag samen op heeft zitten, voelt Roest zich meer dan op zijn gemak. “Spannend vond ik het niet, zo’n eerste kennismaking met de anderen, wél een grote verandering. Dat is wennen, na zeven seizoenen van vertrouwde gezichten. Ik vind het relaxt. Het is allemaal niet zo strikt, we praten met elkaar en het is nu al goed overleggen met Robin (Derks, samen met Dennis van der Gun de nieuwe coaches, red.), over wat wel en niet voor me werkt.”

De vraag of de benadering op schaatsgebied ook een beetje is geïnspireerd op het feit dat de voorbije seizoenen ene Nils van der Poel is voorbijgekomen, onderbreekt hij. “Nee, nee, ik weet dat ik beter moet en dat ik dat ook in Nederland zal moeten. Van der Poel heeft de lat hoger gelegd, maar ik heb zelf niet meer de vooruitgang geboekt die ik eerder wel voortdurend liet zien. En m’n gevoel vertelt me dat ik beter kan, dus op zoek moet naar iets anders. De knoop doorhakken was niet eenvoudig. Toen ik eenmaal de keuze had gemaakt, viel er echt een last van mijn schouders. Ik had nu nog bij Jumbo kunnen schaatsen, maar dan had ik het hele jaar misschien wel gedacht: hoe zou het zijn geweest als ik de stap zou hebben gedaan?”

Wat Roest komende winter vooral wil terug hebben, is de gave van het pieken op het gewenste moment. “Hopelijk kunnen wij hem daarbij helpen. Het is een cliché om te zeggen, maar verandering van spijs doet eten. In een nieuwe, frisse omgeving is de start meestal goed”, licht Robin Derks toe. De 34-jarige was afgelopen jaar actief voor TalentNED en noemt het een uitdaging met Roest cs aan de slag te gaan. “Ik heb al redelijk wat keren met Patrick gezeten om te analyseren waar we nog wat winst kunnen pakken. Er zijn punten die voor verbetering vatbaar zijn”, aldus Derks, zonder in detail te treden. “Bij Jac Orie had Patrick een programma waarin hij blind geloofde. Nu moeten wij zorgen dat hij de route die wij uitstippelen ook blindelings zal volgen. Hij heeft het zeven jaar op een rij goed gedaan, dat willen we ook voor elkaar krijgen.”

De trainersstaf op een rij: Robin Derks, Gerard van Velde en Dennis van der Gun (vlnr). | Foto : Timsimaging

“Natuurlijk is het spannend”, erkent Derks. “Al laat het zich niet vergelijken met de periode waarin ik met Ireen Wüst heb mogen samenwerken. Zij was de benchmark. Zij won in haar carrière alles, van het begin tot het einde. Dan weet je: zij heeft meer ervaring dan de meeste topcoaches. Iedere coach zou eigenlijk een jaar met zo’n topper moeten kunnen werken, want dan leer je onnoemelijk veel en leer je pas echt wat topsport is. Het is een beetje zoals Johan Cruijf zei: ‘Het is heel makkelijk om alles moeilijk te doen, maar het is heel moeilijk om iets simpel te houden. Daar was Ireen goed in. Alles was tot in de puntjes verzorgd, elke dag opnieuw. Van voeding tot de uitvoering op de trainingen, noem maar op, het klopte allemaal. Daarnaast was ze super-kritisch op zichzelf. Daar heb ik veel van opgestoken. Wat ik nu ga doen is zeker een uitdaging, maar omdat ik met een topper heb gewerkt, valt het relatief wel mee als je het over spannend hebt.”


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan