Al vroeg in de wedstrijd sprong Elsemieke van Maaren weg bij het peloton en zocht ze alleen de aanval op. Rondenlang hield ze dit vol, totdat ze vergezeld werd door Brit Qualm. De rijdster van A6.nl voelde de eerste drie dagen nog in haar benen en kon weinig kopwerk doen. Zo moest Van Maaren het voornamelijk alleen opnemen tegen de drie vrouwen van Habovo, Maaike Verweij, Marijke Groenewoud en Elisa Dul. Desondanks hield het duo lang stand en wist het met nog zeven ronden te gaan het gat uit te bouwen naar negentien seconden.
Dat was het moment dat Marijke Groenewoud de gaskraan opendraaide en op kop van het peloton begon te sleuren. Met nog drie omgangen te gaan pakte ze het tweetal terug. Voor Van Maarens ploeggenoot bij BDM BTZ, Merel Bosma, het teken om een poging te wagen. Twee ronden lang lukte het haar om uit de greep van Habovo te blijven, maar toen de bel klonk, was het duidelijk dat de rijdsters zich op konden maken voor een massasprint. Doordat de ploeggenoten van Elisa Dul het meeste werk gedaan hadden, had zij zich kunnen sparen voor de eindsprint, waarin ze Lianne van Loon en Laura Lorenzato voor wist te blijven.
Voor Van Maaren, die driekwart van de race op kop lag, waren de druiven zuur. “Ik kan niet zeggen dat ik er niet voor gereden heb, het is kak dat we werden teruggehaald. Brit zei snel dat ze kapot was, daarom reed ik bijna de gehele ronde op kop. Daardoor reden we eigenlijk met anderhalf persoon vandaag.” Qualm wilde wel helpen, maar had de kracht niet. “Ik was helemaal kapot. Ik heb al drie dagen gereden en zat helemaal stuk. Het kopwerk wat ik kon doen, heb ik gedaan. Van Maaren was echt sterker. Ik ben geen sprinter, dus in de sprint had ik sowieso niet gewonnen. Het was alles of niets en vandaag werd het niets.”
Het was een zware tocht voor de vrouwen, door een klimmetje in de finishstraat en tegenwind aan de andere kant van het parcours. Dit werkte in het voordeel van Van Maaren, die als lichtgewicht makkelijk de klimmetjes wist te trotseren en haar kracht kwijt kon op de rechte stukken. Het was al een knappe prestatie dat ze zo lang in de aanval kon blijven, nadat ze woensdag hard op haar hoofd was gevallen tijdens de eerste wedstrijd van de Vierdaagse en daarom twee dagen rust moest nemen.
“Toen ik hoorde dat het gat nog maar zeven seconden was, wist ik dat het klaar was. Merel viel nog aan in de finale, dat was echt top. Maar die andere meiden controleren dat gewoon. Daardoor lukte het Merel helaas ook niet om weg te blijven. Als ploeg hebben we ons best gedaan, maar aan het einde hebben we allemaal niks”, aldus een teleurgestelde Van Maaren.
Habovo zette opnieuw de wedstrijd naar zijn hand. Van Maaren en Qualm vormden geen bedreiging voor het algemeen klassement, dus mochten even spartelen van de vrouwen van coach Jillert Anema. Het gat werd nooit groter dan twintig seconden en toen Groenewoud aan de boom begon te schudden, waren de kopvrouwen snel ingerekend. Dul kwam geen moment in de problemen. “Voor het klassement heb ik me geen zorgen gemaakt, eerder voor de dagoverwinning. Als er meiden wegreden die direct achter ons stonden in het klassement, hadden we veel feller gereden. Het was een goede week met drie overwinningen en de eindoverwinning.”
Met de zeges op zak vertrok Dul vanuit Staphorst om de puntjes op de i te zetten voor de NK. Maar eerst werd er koers gezet naar Noord-Holland, voor de bruiloft van ploeggenote Irene Schouten.
100 meter
Eerder op de dag won Lataesha Narain de 100 meter bij afwezigheid van haar grote concurrente Fleur Huls. Angel Daleman werd tweede. De opvallendste deelnemer bij de vrouwen was Dione Voskamp. Ter voorbereiding op de Daikin NK 100 meter in het Vondelpark – waar ze graag podium wil rijden – oefende ze het sprintnummer in Staphorst. Ondanks dat dit pas haar eerste inlineskatewedstrijd was en ze moest wennen aan het snelle werk op de skeelers, eindigde ze als derde.