Daar had de import-Heerdenaar van Team Reggeborgh volledig gelijk in. Net zoals met de constatering dat Swings een niveau etaleert dat zelden is gezien in de skeelerscene van tegenwoordig. Het gegeven dat de Vlaming uit de buurt van Leuven ook op dag twee na een halve marathon als winnaar was afgevlagd, parkeerde hij gemakshalve in het statistiekenboek. Kwestie van niets aan te doen. “Laten we blij zijn dat zo’n man erbij is deze week, want een hoger niveau krijg je niet. Hij wint, ja, dat klopt. Daar valt niets tegen te doen. Moeten we dan met het hele peloton tegen hem gaan rijden? Kansloos, zeg ik je. Je kunt niet afspreken met elkaar dat je dat doet, omdat iedereen z’n eigen belangen heeft en graag zijn eigen mannetje vooruit wil sturen. Ik heb liever dat we het aanpakken zoals we het woensdag en vandaag hebben geprobeerd.”
En ondertussen van de gelegenheid gebruikmaken om te genieten van de asfaltkunstenaar van de zuiderburen. “Het grenst aan het ongelooflijke wat hij elke keer tentoonspreidt. Dat geldt trouwens net zo goed voor zijn landgenoot Jason Suttels (tweede in de uitslag,red.) die het geluk heeft dat hij alle dagen met Bart kan trainen en daardoor grote stappen vooruit zet. Als ik Bart bekijk, constateer ik dat hij het laatste seizoen op een of andere manier weer ergens progressie heeft geboekt. Volgens mij heeft hij dat te danken aan zijn olympische titel op de mass start. Hij is er vrijer door geworden. Jarenlang moest hij knokken en veel zaken in zijn eentje oplossen. Plotseling paste alles in elkaar en greep hij in Beijing goud. Kun je nog meer vrijheid voelen wanneer je de ultieme droom hebt verwezenlijkt? Sindsdien is het Swings on wings, hè.”
Dat demonstreerde de blauwe schicht een week geleden op Madeira, waar hij de marathon om de World Inline Cup als een laagvliegende straaljager op zijn naam schreef. Ariëns, met stemverheffing: “Heb je dat gezien? Die kerel reed de hele wereldtop naar huis, zoals hij dat een paar weken terug met ons deed in Nijelamer. Ik stuurde toen ik die beelden onder ogen kreeg onmiddellijk een berichtje in de groepsapp van onze ploeg. Jongens, zei ik, het lag in Nijelamer niet aan ons niveau. Ik voelde me meteen minder schuldig over die afstraffing. En ik kan ook steeds trotser worden op de Europese titel die ik negen jaar geleden in Oostende veroverde, voor Bart. Dat is niet veel anderen gelukt.”
Zijn blijdschap met terugwerkende kracht over dat hoogtepunt sloot prachtig aan bij de tevredenheid van de nummer drie op de baan van Skeelerclub Oost Veluwe (SKOV), Marc Middelkoop. “Dit is een mooie klassering, mijn tweede derde plaats na die in Oldebroek. Ik reed een goede sprint, dat was mijn taak in de ploeg (A6.nl, red.) vandaag en die heb ik dus prima kunnen uitvoeren”, begon hij.
Het hoofd moeten buigen voor een Vlaams koppel kostte hem geen moeite. “Ik heb vooral respect voor Swings. Ik vind het mooi dat Reggeborgh de koers echt in handen heeft genomen en heeft getracht Swings te slopen. Hij is beter op dit moment, vooral omdat Swings en Suttels hun snelheid goed kunnen uitbuiten. Wat zij kunnen, schrijf ik toe aan natuurtalent. Dat hebben die twee, en dat zijn ze. Voeg daarbij het feit dat ze kneiterhard trainen, en die combinatie is dodelijk. Wij trainen ook hard, maar misschien moeten we toch nog een tandje bijzetten om dichterbij te komen. Gelukkig wordt Swings al een jaartje ouder. Momenteel kun je hem echter best de Messi of Ronaldo van dit peloton noemen, ja.”
