Voor Gert Wierda is er veel veranderd sinds zijn overstap van KTT Noord naar Zaanlander, vooral de trainingen zijn een stuk intensiever. “Ik hoorde van tevoren dat het vrij zwaar zou zijn en dat klopt ook. Het schema is pittiger dan andere jaren. Zo is het bij skeelertrainingen soms moeilijk om aan te haken. Met Jordy Harink, Sjoerd den Hertog, Tjerk de Boer en Ids Bouma hebben we sterke skeeleraars in het team. Zij geven het tempo aan en de rest volgt. Met de intervallen probeer ik ze te volgen, maar dat lukt vaak niet tot het einde. Het is een mooie uitdaging om er wel bij te kunnen blijven.”
“Aan het hoge niveau moest ik dus wennen. Voor mij was dat extra lastig, omdat ik eind van afgelopen winter overtraind ben geraakt. Daardoor moest ik voorzichtig doen, niet te veel trainingen in de week. Nu merk ik dat ik bang ben om te snel te veel te trainen, waardoor ik gelijk weer terug zou kunnen vallen. Daarom was het fijn dat ik aan het begin van dit nieuwe seizoen zelf een programaatje kon draaien. Zo werd ik niet opgejaagd en kon ik mooi rustig opbouwen met fietsritjes en skeeleren. Toen dat goed ging, ben ik begonnen met een intensievere training. Dat was wel even omschakelen. Dan dacht ik dat ik de smaak te pakken had, werd ik weer ziek of had ik een blessure. Het duurde een tijdje voor ik weer op niveau was, maar op dit moment heb ik de balans gevonden.”
Daarbij kan de 19-jarige rijder rekenen op de hulp van zijn nieuwe coach, Jillert Anema. “Ik heb hem het hele verhaal uitgelegd en hij is daarom extra voorzichtig. Als ik iets te veel doe, zegt hij ook: doe maar niet. Daar word ik wel in begeleid. Maar uiteindelijk moet ik ook zelf nadenken of het goed voor me is of niet.”
Want de gretigheid van Wierda bleek ook de reden van zijn overtraind te zijn. “Aan het begin van het seizoen reed ik heel goed. Ik had nooit verwacht dat ik zulke snelle tijden zou rijden. Als ik dat in de zomer gezegd had tegen mijn coaches, hadden ze me finaal uitgelachen.” Met de snelle tijden duidt Wierda op de 1.46 (1500 meter) en 3.42 (3000 meter) die hij reed in Inzell aan het begin van de winter, waar hij ook verschillende medailles wist te winnen tijdens de Junioren World Cups.
“Door die tijden raakte ik gemotiveerd. Hard trainen en vergeten om rust te nemen. We waren op trainingskamp en dan zit je er zo lekker in, het enige waar je aan hoeft te denken is sporten. Ik heb daar als een gek getraind, maar ben er niet beter van geworden. Ik raakte zelfs overtraind. Op het Olympisch Kwalificatietoernooi merkte ik al dat het minder was. Maar in plaats van gas terug te nemen om fit te worden, werd ik te gretig. Ik wilde op het OKT zo graag weer die 1.46 rijden, dat ik vergat om technisch goed te schaatsen. Ik gaf dat de schuld, de techniek. Daarom bleef ik doortrainen, waardoor ik bij de NK Allround nog minder fit was. Het liep voor geen meter, het was een complete afgang. Geen leuk toernooi voor mij.”
“In de trainingen voorafgaande aan het toernooi merkte ik al dat het niet goed ging. Maar je bent dan zo gefocust op de wedstrijd, dat je niet naar je lichaam luistert. Ik werd er ook chagrijnig van dat het niet lukte.” Wierda besloot om weer terug te keren naar het ouderlijk huis, waar hij kon helpen op de boerderij. Zelf had hij oogkleppen op, omdat hij zo graag goed wilde presteren, maar zijn ouders zagen dat het niet goed ging met hun zoon. “Zij zeiden telkens: doe maar rustig aan, je kan beter een training te weinig doen dan te veel. Op dat moment dacht ik dat ze er geen verstand van hadden, dat ik het zelf beter wist. Achteraf klopte het allemaal wat ze zeiden.”
Doordat Wierda niet in vorm was, werd hij niet geselecteerd voor de WK Junioren eind januari. “Je had me ook echt geen plezier gedaan om me daar te laten rijden. Ik was overtraind, reed slecht, het seizoen was voor mij gebeurd. Om eerlijk te zijn heb ik de WK ook niet meer gevolgd, ik was er klaar mee. De Olympische Spelen en de WK Allround heb ik gekeken, maar voor de rest had ik echt geen zin om naar de wedstrijden te kijken. Ik geloofde het wel.”
Naast het missen van de toernooien aan het einde van het jaar, dacht de Birdaarder dat zijn vormdip ook gevolgen zou hebben voor zijn toekomst. “Het was een doel, een droom, om bij een merkenteam te schaatsen. Dan ben je prof, echt een grote stap. Toen ik echt goed ging rijden, dacht ik dat het misschien wel zou lukken. Maar omdat ik overtraind raakte en geen WK gereden had, was ik bang dat ik vergeten werd.”
Wierda wilde ondanks zijn magere seizoen graag aansluiten bij de ploeg van Anema, dus pakte hij zijn telefoon. “Dat is altijd zo met Jillert, je moet er zelf achteraan bellen. Hij vindt het mooi als je zelf initiatief toont, dan laat je zien dat je het wilt.” Hierna mocht de boerenzoon op gesprek komen bij Anema en Arjan Samplonius. “Ik had er gelijk een goed gevoel bij, Jillert en Arjan ook. Vlak daarna werd ik opgebeld: je komt erbij. Dat is toen heel snel gegaan.”
Vooral de combinatie tussen langebaan en marathon sprak Wierda aan. “Ik heb mijn hele carrière al marathons erbij gereden. Zelf vind ik dat ik daar beter van ga rijden. Door uren te maken op het ijs, krijg ik een beter ijsgevoel en kan ik me technisch verbeteren. Net als vorig jaar wil ik marathons rijden bij de beloften. Dit is dan een mooi team om bij te kunnen schaatsen.”
“Ik hoop dat ik nu heb geleerd hoe ik niet weer overtraind raak. Op de 5000 en 1500 meter wil ik me graag focussen en daarnaast vind ik het allrounden heel mooi. Bij de World Cup Kwalificiatie en de NK's wil ik goed zijn, maar daar heb ik geen verwachtingen. Komend seizoen wil ik graag persoonlijke records rijden. Waar ik vorige winter tot de beste junioren behoorde, moet ik nu onderaan beginnen bij de senioren. Het wordt een heel ander seizoen. Elk jaar wil ik beter worden en op een gegeven moment kijken of ik bij de top kan aansluiten. Dat is dit seizoen nog niet realistisch.”
