Overigens, pas een week geleden gebeurde dat. Hoewel Hendriks (27) al sinds februari 2020 niet meer in de uitslagen voorkwam, bleef ze er al die tijd vanuit gaan dat ze weer zou ‘marathonnen’ voor het team van Mastermind. Want er viel nog genoeg te presteren, te verbeteren, en zo kon ze meer drijfveren voor zichzelf bedenken om het vuurtje van binnen brandend te houden.
Niet dus. Haar schilderkunsten riepen haar op een spontane manier tot de orde. “Ik had vorige week net een grote klus afgerond, voelde me daar heel blij en tevreden over en reed met de auto naar huis”, vertelt ze daags na het bekendmaken op haar Instagram-account dat schaatsen voorbij is. “Plotseling kwam de gedachte in me op, heel bijzonder: kijk nu eens hoe het afgelopen half jaar is geweest. Ik herken mezelf weer, bruisend van ideeën en energie. Dit is wat het zo leuk maakt.”
Weg was de tweestrijd waar ze eerder zwaar onder had geleden. Schaatsen, schilderen, schaatsen, schilderen. Ze wilde beide, en vooral tot in de perfectie. Ergens snapte de Lemelse dat ze een knoop moest doorhakken. Het lukte alleen niet. Tenminste, heel lang niet. Het winnen van de Nationale SchildersVak Publieksprijs 2021 – verdiend met een prachtige beschildering van het interieur van een Twents restaurant – bracht licht in haar duisternis. Het spreekwoordelijke kwartje viel onlangs, tijdens dat autoritje. “Ineens besef je wat er echt belangrijk is in je leven. Je kunt wel willen alles honderd procent te doen, maar het kan niet allemaal tegelijk.”
Haar schilderbedrijf, zo legt ze uit, heeft laten zien waartoe ze als creatieveling in staat is. ‘Geeft mij uitdagingen, laat me kansen aangrijpen. Laat mij koppig zijn en het goed willen afleveren, laat mij doelen stellen en ze nastreven’, luidt een deel van de tekst op haar social media-kanaal waarin ze de sport gedag zegt.
Dat moment in de wagen was de bevrijding. “Marathonschaatsen blijft een prachtige sport. Ik geloof nog steeds dat ik er meer in had kunnen bereiken, maar als je in de top wilt meedoen, moet er financieel wat tegenover kunnen staan. Ik krijg steeds meer opdrachten als schilderes. Weet je, een bedrijf hebben is ook topsport.”
De dieselmotor van de vrouwen-Topdivisie zal niet meer ronken. Hendriks glijdt nu met verf aan haar kwasten en penselen langs muren van restaurants, zwembaden, kantoren of wie weet welke grote uitdagingen ze op haar pad zal tegenkomen. Dat zijn voortaan de speeltuinen, zoals de Weissensee dat in 2019 nog was, toen ze als vijfde afstempelde in de Alternatieve Elfstedentocht.